Walka Lwa Nemejskiego z Heraklesem

Lew nemejski (Lew z Nemei), Lew kleonajski – w mitologii greckiej był to olbrzymi lew , którego skóry nie mogło przebić żadne ostrze.

Co do jego pochodzenia istnieje wiele wersji: miała urodzić go Echidna , którą zgwałcił jej syn Ortros – dwugłowy pies gończy Geriona ^[1], lub też był potomkiem Tyfona albo Chimery i Ortrosa, względnie był potomkiem Selene , zesłanym jako kara na lud za niedotrzymanie ofiary^[2]. Lew ten miał pustoszyć okolice argolidzkiej doliny Nemei .

Zgładzenie Lwa nemejskiego i zdarcie z niego skóry było pierwszą z 12 prac , które Herakles musiał wykonać dla króla Myken , Eurysteusa . Po wytropieniu lwa w okolicach góry Tretos, Herakles najpierw próbował go zabić strzelając do niego z łuku , lecz strzały odbijały się od jego skóry. Potem zaatakował lwa mieczem, który zgiął się na jego skórze oraz maczugą, którą połamał na lwiej głowie. Gdy zwierz wycofał się do jaskini o dwóch wejściach, Herakles jedno z nich zastawił siatką, a drugim wszedł do środka legowiska. Herakles chwycił głowę lwa pod ramię i udusił go, jednak w czasie walki lew odgryzł mu palec^[2].

Herakles zaniósł trofeum do Myken , gdzie ściągnął z lwa skórę, używając do jej przecięcia ostrych pazurów zwierzęcia. Chodził potem w skórze Lwa nemejskiego, używając jej jako pancerza, a głowę chronił mu łeb bestii^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Robert Graves: "Mity greckie", PIW, Warszawa 1974.