Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną.

Peter Paul Rubens

Peter Paul Rubens

Peter Paul Rubens

Peter Paul Rubens, Autoportret
Imiona i nazwiskoPeter Paul Rubens
Data i miejsce urodzenia 28 czerwca 1577
Siegen
Data i miejsce śmierci 30 maja 1640
Antwerpia
Narodowość flamandzka
Dziedzina sztuki malarstwo
rysunek
Styl barok
Ważne dzieła Zdjęcie z krzyża
portret Rubensa

Peter Paul Rubens (ur. 28 czerwca 1577 w Siegen w Westfalii , zm. 30 maja 1640 w Antwerpii ) – malarz flamandzki , jeden z najwybitniejszych artystów epoki baroku .

Spis treści

Młodość

Peter Paul Rubens urodził się jako szóste z siedmiorga dzieci prawnika Jana Rubensa. Ojciec zmarł, gdy Paul miał 10 lat. Rodzina Rubensów przeniosła się do Antwerpii . W wieku 13 lat został paziem hrabiny Lalaing.

Lata nauki i podróże

Gruntownie wykształcony w Antwerpii w pracowniach: Adama van Noorta , Tobiasa Verhaechta malarza krajobrazów i Otto van Veena w latach 15961600 . W 1598 r. uzyskał tytuł mistrzowski antwerpskiej gildii św. Łukasza i wyruszył do Italii, gdzie w 1600 rozpoczął służbę na dworze książąt Gonzagów w Mantui . W latach 16011602 przebywał w Rzymie , od 1603 z polecenia księcia Mantui w Hiszpanii, później w latach 16041605 w służbie księcia V. Gonzagi w Mantui i Wenecji . Od roku 1606 mieszkał w Genui , później w Rzymie do 1608 .

Wniebowzięcie NMP (1611-14)

Po powrocie do ojczyzny objął w 1608 r. w Antwerpii funkcję malarza nadwornego arcyksięcia Alberta i infantki Izabeli. Rubens stopniowo zyskiwał sławę międzynarodową – odbył podróże dyplomatyczne na dwory Holandii, Anglii i Hiszpanii, a jego klientami zostali: Maria Medycejska , Ludwik XIII , Karol I Stuart . Przebywając na dworze francuskim wykonał dla króla Ludwika XIII 12 arrasów oraz 25 olbrzymich malowideł do zamku matki króla Marii Medycejskiej. W Anglii otrzymał tytuł szlachecki. Jednocześnie pracował nad wielkimi płótnami dla kościołów Antwerpii , Alost, Malines i Madrytu .

Rozwój twórczości Rubensa

Helena Fourment z dziećmi (ok. 1636)

Dzieła Rubensa powstałe 1601 w Rzymie dla kościoła Santa Croce w Gerusalemme („Znalezienie Krzyża”, „Koronowanie cierniem”, „Wzniesienie Krzyża”) wykazują jeszcze zależność od Otto van Veen 'a i wpływy Tycjana , Tintoretta i Correggia . Z okresu madryckiego ( 1603 ) pochodzą pełne charakterystyki półpostacie 12 Apostołów i portret konny księcia Lerma . W Mantui powstał kolosalny tryptyk , którego część środkowa („Rodzina Gonzagów adoruje Trójcę Świętą ”) znajduje się w Mantui , jedno boczne skrzydło w Antwerpii („Chrzest Chrystusa”), drugie w Nancy . Oddźwięk wpływów Correggia znajdujemy w obrazie ołtarzowym, powstałym 1606 w Rzymie („Adoracja Najświętszej Marii Panny przez Św.Jerzego i in. świętych”, obecnie w Grenoble ), wpływy Caravaggia w scenie obrzezania z roku 1607 ( Genua , Sant'Ambrogio). W roku 1608 powstaje nowe ujęcie obrazu „Adoracja Najświętszej Marii Panny” dla Chiesa nuova w Rzymie.

Pokłon Trzech Króli (1624)

Po powrocie do Antwerpii został Rubens w roku 1609 malarzem nadwornym pary namiestnikowskiej Niderlandów , Albrechta i Izabeli. Styl jego staje się swobodniejszy, działanie mas bardziej zwarte, tonacja ciał jaśniejsza, budowa i oświetlenie scen mocno dramatyczne. Z okresu tego pochodzą: trójdzielne „Wzniesienie krzyża” w katedrze antwerpskiej ( 1610 ), tamże: „Zdjęcie z krzyża” z „Ofiarowaniem w świątyni” i „Nawiedzeniem” ( 1611 , 1614 ). Echa sztuki włoskiej widoczne w scenach mitologicznych, jak „ Prometeusz ” ( Oldenburg ), „ Wenus , Amor , Ceres i Bachus ” (Kassel), „Ziębnąca Wenus” ( 1614 , Antwerpia ) i in. Z roku 1609 pochodzi piękny autoportret artysty z żoną, Izabelą Brant ( Monachium ). Od mniej więcej 1615 roku otrzymywał Rubens tyle zamówień, że dużą część pracy pozostawiał uczniom, z których najzdolniejszy, Antoon van Dyck , miał do blisko 1620 roku duży udział w dziełach mistrza. Własnoręczne dzieła Rubensa tego okresu ( 16151620 ) wykazują pełnię rozwoju jego stylu i wspaniały koloryt: „Sąd ostateczny” ( Monachium ), „Pochód dzieci”, „Porwanie córek Leukipposa ”, „Bitwa Amazonek” (Monachium), „Polowanie na lwy” (tamże), „Polowanie na wilki” ( Nowy Jork ), „Polowanie na dziki” ( Drezno ), dalej portrety i krajobrazy.

Ukrzyżowanie (1606-10)

W latach ( 16201630 ) odbył Rubens kilka podróży w celach dyplomatycznych i artystycznych do Paryża ( 1622 , 1623 , 1625 ), Madrytu ( 1628 , 1629 ) i Londynu ( 1629 , 1630 ). Najwspanialszym dziełem tego okresu jest cykl dużych obrazów, przedstawiających dzieje Marii Medycejskiej , przeznaczony do pałacu Luksemburskiego ( 16221625 , obecnie w Luwrze ), przy którego wykonaniu pomagali mu uczniowie. W czasie swych wizyt w Hiszpanii oglądał bogate kolekcje malarstwa zgromadzone w Alkazarze w Madrycie , w Escorialu i innych siedzibach królewskich, oprowadzany przez Diego Velázqueza . Wykonał wówczas wiele kopii znanych dzieł ze zbiorów hiszpańskich, głównie obrazów Tycjana . W Anglii w sali reprezentacyjnej w pałacu Whitehall ozdobił sklepienie 9 scenami z dziejami Jakuba I , które jednak mgła londyńska zniszczyła nie do poznania. Dzieła religijne tego okresu („Pokłon trzech króli” Antwerpia , „Wychowanie NMP.” (tamże)) malowane są z wielkim temperamentem. Najważniejsze wśród portretów: Izabela Brant ( Petersburg i Florencja ) i portret obu synów Rubensa. Druga żona Rubensa (od roku 1630 ), młoda Helena Fourment (portrety w Monachium , Petersburgu, Wiedniu i in.), była natchnieniem starzejącego się artysty w oddaniu piękna kobiecego w scenach religijnych, mitologicznych i miłosnych. Dzieła jego nabierają miękkości i blasku; koloryt staje się harmonijny i łagodnie stonowany na ciepłym, brązowawym tonie zasadniczym. Najważniejsze z tego okresu: ołtarz św. Ildefonsa ( 16301632 , obecnie w Wiedniu), „Madonna wśród świętych” w kaplicy grobowej Rubensa w Kościele Świętego Jakuba w Antwerpii, „Święto Wenery” (Wiedeń), „Ogrody miłości” ( Paryż , Madryt ), „Taniec wieśniaków” ( Luwr ). Pod koniec swego życia zaczął się Rubens głęboko interesować krajobrazem, tworząc jedne z najpiękniejszych dzieł sztuki flamandzkiej: „Zachód słońca” ( Londyn ), krajobrazy z tęczą ( Monachium , Petersburg ), „Powrót z pracy” ( Florencja ) i in. Sztuka Rubensa jest w malarstwie XVII w. szczytem stylu barokowego . Bujność kształtów, ruch ciał, przepych barw, w połączeniu z dramatyczną siłą i patosem jego dzieł odpowiadały więcej ideałowi piękna XVII w., niż bardziej uduchowiona, w swym skupieniu unikająca reprezentacyjnego efektu, sztuka Rembrandta . W ostatnich latach swego życia zaczął malować nastrojowe pejzaże oraz sceny rodzajowe z życia ludu, głównie kiermasze i zabawy. Sir Peter Paul Rubens zmarł 29 maja 1640 w Antwerpii . Przyczyną jego śmierci było zakażenie prawej ręki.

Kopie dzieł Tycjana wykonane w czasie pobytu w Hiszpanii

Ocena twórczości

Trzy Gracje (1637-38)

Twórczość malarska artysty obejmuje 2000 obrazów. W swojej twórczości skupił takie cechy epoki jak: wybujałość, żywiołowość, dynamikę, niepokój i zmysłowość. Dzięki niezwykłej indywidualności narzucił swój styl całemu malarstwu flamandzkiemu na kilkadziesiąt lat.

Malarstwo religijne realizował interpretując ze spontaniczną pasją chrześcijańskie tematy cierpienia, chwały, cudów, ekstazy. Tworząc dzieła o tematyce mitologicznej dał wyraz kultowi zdrowego i silnego ciała człowieka – odznaczające się obfitością kształtów akty rubensowskie stały się jednym z synonimów malarstwa barokowego.

Rubens malował także portrety kobiece, męskie wizerunki reprezentacyjne, ponadto sceny z polowań oraz nastrojowe krajobrazy o bogatym kolorycie. Wykonywał też kartony do tkanin, liczne rysunki przeznaczone do rytowania, szkice dla architektów i dekoracje miejskie.

W zakresie stosowanych środków malarskich Rubens ewoluował od śmiałych kontrastów ciepłych i zimnych barw do palety bardziej umiarkowanej, z przewagą bieli, żółci kadmowej, cynobru i lakowej czerwieni. Przejrzyste warstwy farb tonował grą światła, którą skupiał na zgrubieniach warstwy malarskiej. Były to wartości nowatorskie, stawiające Rubensa wśród najwybitniejszych kolorystów w dziejach sztuki.

Uczniowie Rubensa

Pokłon Trzech Króli (1634)

Wywarł olbrzymi wpływ m.in. na malarstwo angielskie i francuskie XVIII w. , a także na romantyków. Jego najwybitniejszymi uczniami i współpracownikami byli: Jacob Jordaens , Antoon van Dyck , Frans Snyders , Jan Brueghel (młodszy) , Jan Fyt , Abraham Diepenbeck, Jan Wilens, David Teniers , Daniel Seghers , Adriaen Brouwer , Jan Erazm Quellinas, Cornelius Schut, Theodore van Thulden, Lucas van Uden i inni.

Wybrane dzieła

Ostatnia Komunia Św. Franciszka z Asyżu (1619)
Autoportret z Isabelą Brant (1609-10)
Portret księcia Lermy (1603)
Infantka Izabela Klara Eugenia (1615)
Wymiana księżniczek (1622-25)
Portret Heleny Fourment w futrze (1636-38)
Krajobraz z zamkiem Steen (ok. 1635)
Upadek Faetona (1604-5)
Sąd Parysa (ok. 1636)

Tryptyki

Obrazy religijne

Sceny mitologiczne

Autoportrety

Portrety

  • Helena Fourment - Mauritshuis Haga
  • Hagar na pustyni - olej na drewnie, 71, 5 x 72,6. Londyn , Dulwich College

Pejzaże

Apoteoza życia i rządów Marii Medycejskiej (1622-25)

(Galeria Medycejska (Médicis) w Luwrze )

  1. Parki przędzące nić losu Marii
  2. Narodziny Marii
  3. Edukacja Marii
  4. Henryk IV otrzymuje portret Marii
  5. Zaślubiny per procura, 3 XI 1600
  6. Przybycie do Marsylii
  7. Przybycie do Lyonu
  8. Narodziny następcy tronu (przyszłego Ludwika XIII), 27 IX 1601
  9. Ustanowienie regencji Marii, 20 III 1610
  10. Koronacja Marii, 13 V 1610
  11. Apoteoza Henryka IV i ogłoszenie regencji Marii
  12. Dobrodziejstwo rządów (Bogowie doradzający Marii)
  13. Triumf z okazji zajęcia Juelich, 1 IX 1610
  14. Wymiana księżniczek (małżeństwa następców tronu Francji i Hiszpanii, 9 XI 1615)
  15. Szczęśliwe czasy regencji Marii Medycejskiej
  16. Pełnoletność Ludwika XIII (Przekazanie regencji, 20 X 1614)
  17. Ucieczka Marii z Blois, 22 II 1619
  18. Układ w Angouleme, 30 IV 1619
  19. Pokój w Angers, 10 VIII 1620
  20. Ostateczne pojednanie Ludwika XIII i Marii, 15 XII 1621
  21. Triumf prawdy
  22. Maria Medycejska jako Bellona (depozyt w Pałacu wersalskim )
  23. Portret Joanny Austriackiej, matki Marii (depozyt w Pałacu wersalskim )
  24. Portret wielkiego ks. Toskanii Franciszka I Medyceusza (depozyt w Pałacu wersalskim )

Dwa obrazy z cyklu życia króla Francji Henryka IV (cykl nieukończony)

  • Henryk IV w bitwie pod Ivry
  • Triumf Henryka IV - 1630 , olej na płótnie 380 x 692 cm, Galeria Uffizi

Alegorie i inne dzieła

Frontyspis Lyricorum librorum Macieja Kazimierza Sarbiewskiego wg szkicu Rubensa

Grafiki i szkice pomocnicze

  • Cesarzowa i śmierć - 1592 - 1595 kolekcja prywatna (kopia dzieła Hansa Holbeina)
  • Cztery szkice aktów - 1595 - 1597 , rysunek Luwr Paryż
  • Tors Belwederski - 1601 - 1602 , Rubenshuis, Antwerpia
  • Podniesienie z krzyża- 1620 szkic, Luwr , Paryż
  • Święta Katarzyna Aleksandryjska - 1620 - 1621 , akwaforta, Instituto nazionale per la Grafica Rzym

Obrazy zaginione

Muzea z dziełami Rubensa

Największa na świecie kolekcja dzieł Rubensa znajduje się w Starej Pinakotece w Monachium.

Po kilkadziesiąt jego obrazów posiadają:

Po kilkanaście m.in.:

Ciekawostki

W 1632 wydana została w Antwerpii luksusowa edycja tomu poezji Lyricorum librorum Macieja Kazimierza Sarbiewskiego z miedziorytami Rubensa.


Bibliografia

  • Roger Avermaete, Rubens i jego czasy, Warszawa: PIW, 1973.
  • Augustin de Butler, Rubens, Siechnice: Eaglemoss Polska, 1999 (Wielcy Malarze ; nr 63).
  • Anna Dobrzycka, Rubens, Warszawa: Arkady, 1960.
  • Robert Genaille, Maciej Monkiewicz, Antoni Ziemba: Encyklopedia malarstwa flamandzkiego i holenderskiego, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe; Wydaw. Naukowe PWN, 2001,
  • Goetz Eckardt, Peter Paul Rubens, Warszawa: Arkady, 1985 (W Kręgu Sztuki),
  • Malarstwo flamandzkie doby Rubensa, van Dycka i Jordaensa 1608-1678, red. Antoni Ziemba, Warszawa: Muzeum Narodowe, 2007,
  • Peter Paul Rubens 1577-1640, Poznań: Oxford Educational, (Wielka Kolekcja Sławnych Malarzy ; 6),
  • Wiera Razdolska, Rubens, Warszawa: Arkady; Leningrad: Aurora, 1986 (Wielcy Malarze Świata),
  • Rubens, Niderlandy i Polska. Materiały sesji naukowej, Łódź 25-26 lutego 1977, red. Jacek Antoni Ojrzyński, Łódź: Muzeum Sztuki, 1978.
  • Christine Stukenbrock, Barbara Toepper, Arcydzieła malarstwa europejskiego, Koenigswinter: h. f. ullmann, 2007,
  • Daniela Taraba, Rubens, Warszawa: HPS, 2006 (Klasycy Sztuki ; 23),
  • Władysław Tomkiewicz, Twórczość Rubensa [w:] Tegoż, Piękno wielorakie, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1971.
  • Anna Treiderowa, Dzieła Rubensa w grafice niderlandzkiej XVII wieku, Łódź: Muzeum Sztuki, 1976.
  • Maria Warszawskaja, Ksenia Jegorowa, Peter Paul Rubens. Animacja życia, Warszawa: Firma Księgarska Jacek i Krzysztof Olesiejuk, 2006 (Kolekcja Wielkich Mistrzów),
  • Zygmunt Waźbiński, Peter Paul Rubens, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1975.

Zobacz też

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "Peter Paul Rubens":

Oddychanie komórkowe ...

Linz ...

1972 ...

Mioglobina ...

Klemens Maria Hofbauer ...

Nowa Anglia ...

Ekranizacje dzieł Williama Szekspira ...

Dire Straits ...

1986 ...

Boris Blacher ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Peter Paul Rubens":

041. Zurych (plansza 4) ...

041. B. Russell – atomizm logiczny (plansza 7) ...

46. Wybrane konflikty na świecie (plansza 19) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie