Kult astralny (także astrolatria) – kult ciał niebieskich m.in.: Słońca , Księżyca , gwiazd , planet , które zostały podniesione do rangi obiektów czci religijnej.

Kult ten jest obecny w większości systemów politeistycznych . W szczególnie rozbudowanej formie pojawił się w rozwiniętych kulturach Azji ( Indie , Chiny , Mezopotamia ), w basenie Morza Śródziemnego ( Egipt , Grecja , Rzym ) oraz w wysoko rozwiniętych cywilizacjach obu Ameryk ( Aztekowie , Majowie , Inkowie ). Astrolatria wiązała się z reguły z uprawianiem astrologii , a wynikała z przekonania, iż pewne zjawiska przychodzące m.in. wraz ze zmianą pór roku i odbierane przez człowieka jako pozytywne lub negatywne, związane są z określonymi ciałami niebieskimi.

Astrolatria przybiera różne formy:

• ciała niebieskie zostają utożsamione z bóstwami – przykładem tego może być związek Atona ze Słońcem
• ciała niebieskie traktowane są jak symbole, za którymi kryją się niepostrzegalni bogowie – na przykład: tarcza słoneczna jako przejaw boga Re
• ciała niebieskie odczytywane są jako tajemne pismo bogów – obserwowane w wierzeniach Babilonu , co znalazło odzwierciedlenie w rozwiniętych studiach astrologicznych.

Zobacz też

• kult lunarny
• kult solarny
• mitologia