Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Księstwo Halicko-Wołyńskie

Księstwo Halicko-Wołyńskie lub Ruś Halicko-Włodzimierska - (ukr. Галицько-Волинське князівство, łac. Regnum Galiciae et Lodomeriae) – jedna z dzielnic powstałych w wyniku rozpadu Rusi Kijowskiej, z ośrodkami w Haliczu i Włodzimierzu Wołyńskim. Miasta wchodzące w skład księstwa: Chełm, Przemyśl, Zwenigród, Bełz i Lwów.

Pierwsza pisemna wzmianka wspominająca największy gród halicki w Haliczu pochodzi z roku 898 i jest autorstwa nieznanego z imienia kronikarza, z zapisu wynika, że w Haliczu przebywali wówczas Węgrzy. Następnie w najstarszej kronice kronikarza ruskiego Nestora z roku 981 znajduje się pierwsza wzmianka o terenach, na których położony był obszar późniejszego księstwa halickiego: poszedł Włodzimierz na Lachów i zajął im grody ich Przemyśl, Czerwień i inne grody mnogie, które i do dziś są pod Rusią.

Po śmierci Jarosława Mądrego w 1054 Ruś rozpadła się na szereg księstw dzielnicowych. Było to wynikiem podziału państwa Rurykowiczów między pięciu synów Jarosława. Każdorazowy podział władzy po kolejnych książętach kijowskich, następujący zgodnie z zasadą senioratu, prowadził do dalszego rozdrobnienia i osłabiał państwo. Upadku nie powstrzymała ani ugoda książąt w Lubeczu (1097), ani silna władza książąt Włodzimierza Monomacha (1113-1125) czy Mścisława Wielkiego (1125-1132). Ród Rurykowiczów pogrążył się w konfliktach wewnętrznych, zręcznie wykorzystywanych przez Bizancjum. Po powstaniu Cesarstwa Łacińskiego (1204) Ruś straciła swe kontakty handlowe w basenie Morza Czarnego na rzecz Wenecji i Królestwa Węgier.

Od roku 1240 do 1340 zależność lenna od chanów tatarskich uzurpujących sobie prawo swobodnego osadzania w Haliczu książąt.

W 1238 na czele Rusi Halicko-Wołyńskiej stanął książę Daniel Halicki (ukr. Danyło Hałyćkyj) (1201-1264), któremu udało się obronić przed wrogami zewnętrznymi, wzmocnić swą władzę i zabezpieczyć granice państwa. Daniel założył osady grodowe Chełm (1237) i Lwów (1256) i przeniósł stolicę z Halicza do Chełma. Został pierwszym królem Rusi Halicko-Wołyńskiej (koronowany w Drohiczynie). Po śmierci Daniela Halickiego władzę przejął jego syn Lew Halicki, który w 1272 przeniósł stolicę z Chełma do Lwowa. Książę Lew utrzymywał sojusz z Węgrami i rozwijał kontakty handlowe z ziemiami nadbałtyckim. W stosunku do Polski prowadził politykę nieprzyjazną. Przeciwdziałał zjednoczeniowym zamierzeniom Władysława Łokietka, próbował opanować tron krakowski – został jednak rozgromiony przez Małopolan pod Goślicami. W odwecie Leszek Czarny spustoszył ziemie ruskie od Brześcia po Lwów. W latach 1286-1287 Lew toczył wojnę z Małopolanami o Przeworsk. Następcą Lwa został Jerzy Halicki (1301-1308 lub 1315). Wprowadził on do swej kancelarii język łaciński, przeniósł stolicę z podupadłego Lwowa do Włodzimierza Wołyńskiego, który znajdował się nieco bardziej w centrum jego państwa. Nawiązał poprawne stosunki z Polską i Węgrami. Propagował na Rusi zachodnioeuropejski etos rycerski. Synowie Jerzego – Andrzej władający na Wołyniu i Lew II władający księstwem halickim utracili na rzecz Litwy Drohiczyn, a w roku 1323 obaj polegli w czasie walki z najazdem tatarskim.

Ostatnim władcą królestwa był piastowski książę Bolesław Jerzy II, wnuk Lwa Daniłowicza Halickiego. Jerzy Trojdenowicz panował w latach 1323-1340. Po jego śmierci we Włodzimierzu Wołyńskim na skutek otrucia przez bojarów w roku 1340 państwo halicko-wołyńskie istniało jeszcze do 1349, stanowiąc przedmiot rywalizacji Polski, Litwy i Węgier.

W 1349 król Polski Kazimierz III Wielki ugruntował władzę nad ziemia halicką, a z czasem również Chełmszczyzną, natomiast wołyńska część księstwa przeszła pod władzę Litwy.

Od Rusi Halicko-Włodzimierskiej pochodzi nazwa Galicji i Lodomerii.


Inne hasła zawierające informacje o "Księstwo Halicko-Wołyńskie":

Wittenberga ...

Szlezwik ...

Klemens Maria Hofbauer ...

1225 IX 1230 Litwa 1219 Dowsprunk 1238 WładcyCesarstwaŁacińskiego 1217 Robert z Courtenay 1228 Kalifat Almohadów 1224 Abdullah al-Adil 1227 Nawarra 1194 Sanczo VII 1234 Norwegia 1217 Haakon IV Stary 1263 Papież 1216 Honoriusz III 1227 HrabiaPalatynatu 1214 Ludwik I Wittelsbach 1227 Portugalia 1223 Sancho II 1248 Niemcy 1212 Fryderyk II 1250 Księstwo Halicko-Wołyńskie 1221 Mścisław II Udały 1227 Książę Saksonii 1212 Albert II 1260 Król Serbii 1217 Stefan Święty Pierwszy 1228 Szkocja 1214 Aleksander II 1249 Król Szwecji 1222 Eryk XI Eriksson 1229 DożaWenecji 1205 Pietro ...

1852 ...

Wyprawy krzyżowe ...

Bar ...

Regionalizacja fizycznogeograficzna Polski ...

Wielkie Księstwo Moskiewskie ...

1136 IV Gille 11361136 Inge I Garbaty 1161 1136 Sigurd II Gęba 1155 Papież 1130 Innocenty II 1143 HrabiaPalatynatu 1129 Wilhelm z Ballenstadt 1139 Portugalia 1112 Alfons I Zdobywca 1185 Niemcy 1125 Lotar III 1137 RuśKijowska 1132 Jaropełk II 1139 Księstwo Halicko-Wołyńskie 1124 Iwan I 1141 Książę Saksonii 1127 Henryk II Dumny 1138 Sułtan Wielkich Seldżuków 1118 Ahmad Sandżar 1157 Szkocja 1124 Dawid I Szkocki 1153 Król Szwecji 1130 Swerker I ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Księstwo Halicko-Wołyńskie":

11 LISTOPADA (plansza 1) ...

128. Czasy Napoleona (plansza 15) ...

119b Wojny XVII w. i ich konsekwencje (plansza 5) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie