Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Charles Lennox, 3. książę Richmond

Charles Lennox, 3. książę Richmond

Książę Richmond i Lennox, portret autorstwa Joshui Reynolda z 1758 r.
Księżna Richmond

Charles Lennox, 3. książę Richmond i 3. książę Lennox KG (ur. 22 lutego 1735 , zm. 29 grudnia 1806 w Goodwood w Sussex ) - brytyjski arystokrata i polityk, syn Charlesa Lennoxa, 2. księcia Richmond i Lennox , oraz lady Sarah Cadogan, córki 1. hrabiego Cadogan .

Wykształcenie odebrał w Westminster School. W 1750 r., po śmierci swojego ojca, został księciem Richmond i Lennox i zasiadł w Izbie Lordów . 11 grudnia 1755 r. został członkiem Towarzystwa Królewskiego . Po zakończeniu nauki wstąpił do brytyjskiej amii i brał udzial w walkach wojny siedmioletniej . Odznaczył się zwłaszcza w bitwie pod Minden , stoczonej 1 kwietnia 1759 r. Został wtedy awansowany na stopień pułkownika .

1 kwietnia 1751 r. w Londynie , poślubił lady Mary Bruce (przed 1736 - 5 listopada 1796 ), córkę Charlesa Bruce'a, 4. hrabiego Elgin, i lady Caroline Campbell, córki 4. księcia Argyll. Małżeństwo Charlesa i Mary nie doczekało się potomstwa.

Jego pierwszym urzędem była funkcja Lorda Bedchambera króla Jerzego III , którą objął w 1760 r., ale rychło zrezygnował z powodu swoich kłótni z królem. W 1763 r. został Lordem Namiestnikiem Sussex. W 1765 r. Richmond został mianowany nadzwyczajnym ambasadorem Wielkiej Brytanii w Paryżu . Kiedy wyjeżdzał do Francji , wszystkie gazety donosiły, że książę przeszedł na katolicyzm i przemawiał we francuskim parlamencie. Tak naprawdę książę przebywał głównie w Aubigny, gdzie spędzał czas ze swoją francuską kochanką.

Na kontynencie przebywał przez rok. Po powrocie do Anglii objął stanowisko ministra południowego departamentu w rządzie lorda Rickinghama . Urząd ten sprawował kilka miesięcy i zrezygnował, gdy nowym premierem został lord Chatham .

W debatach dotyczących rewolucji amerykańskiej Richmond był jednym z czołowych polityków, popierających działania kolonistów. W swoim przemówieniu w 1775 r. stwierdził, że moralna racja w tym konflikcie leży po stronie kolonistów. W 1778 r. zainicjował debatę na temat wycofania brytyjskich wojsk z Ameryki Północnej. Podobnie sprzeciwiał się polityce władz brytyjskich wobec Irlandii , dążąc to tego, aby jej unia z Wielką Brytanią była "unią serc". W 1780 r. przedstawił w projekcie ustawy swoje propozycje reform parlamentarnych, postulując pełne prawo wyborcze dla mężczyzn, roczną kadencję Parlamentu i równe okręgi wyborcze. Projekt nie spotkał się z poparciem izb i nigdy nie wszedł w życie.

Richmond był również członkiem drugiego gabinetu Rockinghama, jako generał artylerii (w latach 1782 - 1783 ), i na tym stanowisku pozostał w rządzie Williama Pitta Młodszego (w latach 1784 - 1795 ). W tym czasie poglądy Richmonda stawały się coraz bardziej konserwatywne i zachowawcze, a on sam porzucił ideę reformy wyborczej, za co został zaatakowany w Parlamencie przez lorda Lauderdale'a w 1792 r., co o mały włos nie doprowadziło do pojedynku między obydwoma politykami.

Dwa lata później nadszedł kres kariery Richmonda z powodu sprawy dwóch członków London Corresponding Society, Thomasa Hardy'ego i Johna Tooke'a, którzy zostali oskarżeni o zdradę stanu. Twierdzili oni, że Corresponding Society zostało powołane do realizowania propozycji Richmonda w projekcie ustawy z 1780 r. Wezwany na świadka książę został zmuszony do przyznania, że popierał takie metody. To zakończyło jego polityczną karierę. W 1795 r. został usunięty z gabinetu.

Po tym fakcie książę zrezygnował z aktywnego życia politycznego. W latach 1796 - 1800 tylko dwukrotnie pojawił się w Izbie Lordów. Czas spędzał w swojej rezydencji, planując budowę wokół niej toru wyścigowego. W 1801 r. został kawalerem Orderu Podwiązki . 25 czerwca 1804 r. wygłosił swoje ostatnie przemówienie w Izbie Lordów.

Książę zmarł w 1806 r. nie pozostawiając po sobie potomka. Został pochowany w katedrze w Chichester . Wszystkie jego tytuły odziedziczył jego bratanek, Charles , późniejszy gubernator generalny Kanady . Na cześć 3. księcia nazwane zostały miasta Richmond i Lenox w Massachusetts .

Linki zewnętrzne

Poprzednik
Charles Lennox, 2. książę Richmond
Książę Richmond
Książę Lennox

1750 - 1806
Następca
Charles Lennox, 4. książę Richmond
Poprzednik
Francis Seymour-Conway, 1. markiz Hertford
Brytyjski ambasador we Francji
1765 - 1766
Następca
William Nassau de Zuylestein, 4. hrabia Rochford


Inne hasła zawierające informacje o "Charles Lennox, 3. książę Richmond":

Mieszko II Lambert ...

Sztuka ...

Brno ...

Uznam ...

Iwan IV Groźny ...

XVI wiek ...

Wittenberga ...

1398 ...

1362 ...

1361 ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Charles Lennox, 3. książę Richmond":

Algorytmy - podstawy i zastosowanie (plansza 21) ...

226 Procesy integracyjne w Europie Zachodniej (plansza 6) ...

11 LISTOPADA (plansza 1) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie