Królestwo Tessaloniki – jedno z państw powstałych po rozbiciu Cesarstwa Bizantyjskiego przez IV krucjatę w 1204 r.

Bonifacy z Montferratu, przywódca IV krucjaty miał zostać cesarzem łacińskim , lecz na skutek sprzeciwu Wenecji , cesarzem został Baldwin I , hrabia Flandrii. Bonifacy obwołał się królem Tessaloniki . W wyniku wojny podbił również Tesalię, oraz Attykę i Beocję, które jako Księstwo Aten zhołdował. W 1207 r. Bonifacy zginął podczas wojny z Bułgarią , zaś królestwo objął jego małoletni syn Demetriusz. Sytuację wykorzystał władca Epiru , Teodor, zajmując w roku 1224 Tesalonikę i likwidując Królestwo Tesaloniki. W 1227 roku Teodor koronował się na cesarza Tesaloniki W 1246 r. państwo weszło w skład Cesarstwa Nicejskiego . W latach 1376-1387 ponownie niezależne, 1387-1403 pod panowaniem tureckim. Wyzwolone w 1403. W 1423 król Andronik Paleolog przekazał swój kraj Wenecji . Od 1430 r. ponownie pod panowaniem tureckim.

Królowie Tessaloniki

• Bonifacy z Montferratu ( 1204 - 1207 )
• Demetriusz ( 1207 - 1224 )
  • (1224 podbite przez władcę Epiru, 1227-1242 jako Cesarstwo Tesaloniki
  • (Do Bizancjum 1246-1376)

• Teodor Paleolog (1376-1382)
• Manuel Paleolog (1382-1387)
  • (Do Turcji 1376-1403)

• Jan Paleolog (1403-1408)
• Andronik Paleolog (1408-1423)
  • (Do Wenecji 1423-1430, od 1430 do Turcji)