Krajobraz kulturowy – fizyczne, obserwowalne wzrokowo wyrażenie kultury ludzkiej na powierzchni Ziemi , łączący elementy środowiska przyrodniczego i kulturowego.

Krajobraz kulturowy jest wynikiem przekształcania krajobrazu naturalnego przez grupę lub kilka grup kulturowych i nakładania elementów kulturowych różnego wieku. Krajobraz kulturowy to przestrzeń przyrodnicza, która znajduje się w sferze oddziaływań człowieka przyjmuje formę kulturową, wyrażoną w postaci krajobrazu kulturowego. Krajobraz ten można rozumieć jako antropogenicznie ukształtowany fragment przestrzeni geograficznej , powstały w wyniku zespolenia oddziaływań środowiskowych i kulturowych, tworzących specyficzną strukturę, objawiającą się regionalną odrębnością, postrzeganą jako swoistą fizjonomię.

Pojęcie krajobraz kulturowy w badaniach geograficznych

Podstawowym aspektem badawczym w ramach Krajobrazu Kulturowego są analizy ewolucji krajobrazu w ujęciu systemowym, strukturalno-dynamicznym i funkcjonalnym oraz historyczno-genetycznym, a także zagadnienia prognozowania zmian w krajobrazie zachodzących pod wpływem działalności człowieka. Dotyczy to m.in. problematyki kulturowych przeobrażeń przestrzeni , ewolucji krajobrazu w ujęciu regionalnym, kulturowych podstaw geografii turyzmu , problematyki waloryzacji oraz metod ochrony krajobrazów poprzemysłowych i poeksploatacyjnych i wiele innych. Krajobraz kulturowy jest ważnym polem badawczych w obrębie teoretycznych podstaw turystyki i ochrony środowiska naturalnego.

Zobacz też

[Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego PTG] http://www.krajobraz-kulturowy.pl/