Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Musical

Musical

The Black Crook (1866), przez część historyków uważany za pierwszy musical[1]

Musical to forma teatralna łącząca muzykę , piosenki , dialogi mówione i taniec . Ładunek emocjonalny dzieła – humor, patos , miłość, gniew – podobnie jak sama opowieść, jest wyrażany poprzez słowa, muzykę, ruch i techniczne aspekty przedstawienia tworząc jedną, spójną całość. Od początków XX wieku produkcje teatru muzycznego są nazywane po prostu "musicalami".

Musicale są wykonywane na całym świecie. Mogą być wystawiane na wielkich scenach, jak wysokobudżetowe produkcje teatrów na West Endzie i Broadwayu w Londynie i Nowym Jorku lub w mniejszych teatrach awangardowych , na Off-Broadwayu lub jako produkcje lokalne, wyjazdowe, w amatorskich grupach szkolnych, teatrach i innych przestrzeniach wykonawczych. Oprócz Wielkiej Brytanii i Ameryki Północnej istnieją inne prężnie działające sceny musicalowe w wielu krajach w Europie, Ameryce Łacińskiej, Australazjii i Azji.

Spis treści

Definicja

Współczesny musical jest formą eklektyczną i wielotworzywową. Korzysta z różnych gatunków muzycznych (od hard rocka przez jazz , calypso , rap aż do muzyki klasycznej) i różnych rodzajów tańca (od baletu klasycznego po taniec współczesny i stepowanie ). W produkcjach musicalowych na porządku dziennym jest użycie efektownych i monumentalnych dekoracji, technik multimedialnych i pełnego nagłośnienia akustycznego. W musicalach występują różnorodne typy orkiestr – od niewielkich combo (np. Grease , Chicago , Rent ) aż po duże orkiestry musicalowe (np. Miss Saigon , Taniec Wampirów , Upiór w operze ).

Musicale mają różny czas trwania. Waha się on od krótkich, jednoaktowych przedstawień, do wielu aktów i kilku godzin trwania (lub nawet kilku-spektaklowych przedstawień); jednakże większość musicali trwa od półtorej do 3 godzin. Musicale są zazwyczaj przedstawiane w dwóch aktach z jednym, 10-, 20-minutowym antraktem . Pierwszy akt jest najczęściej dłuższy od drugiego, wprowadza wszystkie główne postaci i większość warstwy muzycznej, często kończy się wstępem do konfliktu dramatycznego, czy komplikacji fabuły. Drugi akt może wprowadzać kilka piosenek, jednak zazwyczaj tylko przywołuje ważne tematy muzyczne i rozwiązuje konflikty dramatyczne. Book musical jest na ogół konstruowany na podstawie 4 do 6 głównych tematów muzycznych, które są przywracane w późniejszych etapach spektaklu, choć czasem może zawierać zbiór piosenek niezwiązanych ze sobą muzycznie w sposób bezpośredni. Dialogi mówione generalnie występują pomiędzy utworami muzycznymi, choć może mieć zastosowanie "dialog śpiewany", bądź recytatyw , zwłaszcza w tak zwanych "w całości śpiewanych" musicalach, jak Jesus Christ Superstar , Les Misérables, i Evita. W ostatnich dekadach na Broadwayu i West Endzie wystawiono kilka krótszych, jedno-aktowych musicali.

A Gaiety Girl (1893) był jednym z pierwszych musicali, które okrzyknięto hitem.

Fabuła musicalu może być pomysłem własnym jego autora lub adaptacją powieści (Wicked i Man of La Mancha), sztuki teatralnej (Hello, Dolly!), klasycznej legendy (Camelot), wydarzenia historycznego (Evita), czy też filmu (The Producers i Hairspray). Z drugiej strony wiele spośród popularnych teatralnych produkcji musicalowych zostało zaadaptowanych na film muzyczny , jak na przykład The Sound of Music, West Side Story , My Fair Lady, czy Chicago.

Musical fabularny

Musical XX wieku - musical fabularny (ang. "book musical") definiuje się jako spektakl muzyczny, w którym piosenki i taniec są w pełni zintegrowane tworząc dobrze napisaną historię z poważną dramaturgią, który jest zdolny do wywołania nie tylko śmiechu, ale i innych prawdziwych emocji[2]. Trzy główne składniki musicalu fabularnego to muzyka, teksty piosenek i scenariusz (ang. book). Scenariusz w musicalu odnosi się do historii, rozwoju postaci, struktury dramatycznej wraz z dialogami mówionymi. Scenariusz może się jednak odnosić do dialogów i tekstów piosenek jednocześnie, używa się wówczas (na wzór opery) określenia libretto ("mała książka" z j. włoskiego). Muzyka i teksty piosenek tworzą partyturę musicalu. Interpretacja musicalu przez kierownictwo artystyczne poszczególnych produkcji silnie wpływa na sposób jego prezentowania. W jego skład wchodzą: reżyser , kierownik muzyczny / dyrektor artystyczny , zwykle choreograf , a czasem także i orkiestrator. Musical kształtowany jest także przez techniczne jego aspekty, jak scenografia , kostiumy, rekwizyty, oświetlenie sceniczne i dźwięk, które zwykle ulegają zmianom w kolejnych produkcjach. Niektóre słynne elementy produkcji mogą jednak zostać zachowane z oryginału, jak na przykład choreografia Boba Fosse 'a w musicalu Chicago.

W musicalu fabularnym najbardziej dramatyczne momenty wyraża się poprzez śpiew. Funkcjonuje zasada: "gdy emocje stają się zbyt silne, by je wypowiedzieć, zaśpiewaj; kiedy są zbyt silne, by je wyśpiewać, zatańcz." W musicalu fabularnym piosenka jest idealnie skrojona dla danej postaci i jej pozycji dramaturgicznej; były jednakże okresy w historii musicalu (np. od 1890 do 1920 roku), kiedy integracja opowieści z muzyką była osłabiona. Krytyk New York Times , Ben Brantley określił ideał piosenki musicalowej recenzując wznowienie musicalu Gypsy z 2008 roku: "Piosenki są idealnie scalone z postaciami, zdarza się to w tych rzadkich momentach, kiedy musicalom udaje się sięgnąć celów, dla których w ogóle istnieją."[3] Zwykle znacznie mniej słów wyśpiewuje się w trakcie 5-minutowej piosenki, niż pada ich w 5-minutowym dialogu. Jako że musical generalnie poświęca więcej czasu muzyce, niż dialogom, jest mniej czasu na rozwój dramatu w musicalu, niż w zwykłej sztuce o podobnym czasie trwania. Pisarze są więc zmuszeni dokonać trudnej sztuki rozwoju postaci i fabuły wewnątrz skompresowanej natury musicalu.

Opera - różnice i podobieństwa

Musical jest powiązany z inną formą teatralną, operą . Obie formy zwykle odróżnia się na podstawie kilku czynników. W musicalu generalnie kładzie się większy nacisk na dialogi mówione (choć niektóre z musicali są w całości akompaniowane, bądź śpiewane); z drugiej strony, niektóre opery, jak np. " Czarodziejski flet " i większość operetek zawiera dialogi bez akompaniamentu; na taniec (wykonywany zarówno przez wiodących wykonawców, jak i chór); na użycie różnych gatunków muzyki popularnej (lub chociażby popularnych stylów śpiewania); unikanie użycia typowych konwencji operowych.

Musical jest prawie zawsze wykonywany w języku ojczystym jego odbiorców. Musicale wyprodukowane w Londynie i Nowym Jorku, są zawsze śpiewane po angielsku, nawet jeśli oryginalnie zapisano je w innym języku ("Les Misérables", pisany w oryginale po francusku stanowi dobry przykład). Podobnie sytuacja wygląda w polskiej praktyce musicalowej, gdzie wszystkie musicale wystawiane na wielkich scenach polskich tłumaczy się na język polski.

Podczas gdy śpiewak operowy jest przede wszystkim śpiewakiem, i dopiero w drugiej kolejności aktorem (i rzadko kiedy musi tańczyć), wykonawca musicalowy jest często przede wszystkim aktorem, a dopiero później śpiewakiem i tancerzem. Osobę, która doskonale opanowała te 3 umiejętności nazywa się w krajach anglojęzycznych "triple threat". Kompozytorzy muzyki musicalowej ustalając wokalne uwarunkowania ról zwykle biorą pod uwagę wykonawców. Współcześnie teatry wystawiające musicale stosują skale głosu aktorów w sposób, który w kontekście opery byłby dezaprobowany, czy nawet niedopuszczalny.

Historia

Musical jest jedyną rdzennie amerykańską formą teatralną[4] , która dzięki Stanom Zjednoczonym stała się popularna na całym świecie. U źródeł musicalu leżą przede wszystkim gatunki takie jak: wodewil , rewia , burleska i mistrel-show. W latach 20. XIX wieku teatr amerykański zyskuje swoją odrębną tożsamość (kształtuje się dramat amerykański). Po tym, jak 1924 roku pojawia się pierwszy utwór George'a Gershwina "Lady Be Good", w roku 1928 powstaje pierwszy musical fabularny (badacze określają go jako pierwszy prawdziwy musical) - Oklahoma! Rodgersa i Hammersteina.[4]

Przypisy

  1. Morley 1987, p.15.
  2. Everett 2002, p. 137
  3. Brantley, 2008.
  4. 4,0 4,1 Maciej Karpiński: Życie i śmierć na Broadwayu : szkice o współczesnym teatrze amerykańskim. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1990, ss. 11-15. . 

Zobacz też

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "Musical":

Janusz Józefowicz ...

Leonard Bernstein się w rodzinie żydowskich imigrantów. Komponował muzykę symfoniczną, kameralną, baletową, filmową i Musicale dla Broadwayu . W swej twórczości wykorzystywał szeroko folklor amerykański (pieśni kowbojskie, ...

West Side Story ...

Musical The Black Crook (1866), przez część historyków uważany za pierwszy MusicalMusical to forma teatralna łącząca muzykę , piosenki , dialogi mówione i taniec . Ładunek ...

2002 w muzyce treści1 Wydarzenia2 Urodzili się3 Zmarli4 Debiuty5 Albumy5.1 polskie5.2 zagraniczne6 Muzyka poważna7 Opera8 Musical9 Film muzyczny10 Nagrody Wydarzeniau szwedzkiej wokalistki zespołu Roxette , Marie Fredriksson wykryto ...

Elżbieta Bawarska ...

Teatr ...

2000 ...

1968 ...

Sława (film) Sława Poster Tytuł oryginalnyFameGatunek Musical Kraj produkcji   Stany Zjednoczone JęzykangielskiRok produkcji 1980 Data premiery 16 maja 1980 Czas trwania140 minProdukcjaReżyseria Alan Parker ScenariuszChristopher GoreMuzykaMichael ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Musical":

Bezosobowa Strona Bierna (plansza 18) It was reported that Jackson was "a prodigy" with "overwhelming Musical gifts". or He was reported to be ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie