Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Konin

Konin

Konin
Herb
Herb Konina
Województwo wielkopolskie
Powiat miasto na prawach powiatu
Gmina
• rodzaj
Konin
miejska
Prawa miejskie 1283
Prezydent miasta Kazimierz Pałasz
Powierzchnia 82,2 km²
Wysokość88 m n.p.m.
Ludność (2009)
•  liczba
•  gęstość
•  aglomeracja

79 516[1]
968,6 os./km²
ok. 132 237
Strefa numeracyjna
+48 63
Kod pocztowy 62-500 do 62-510
Tablice rejestracyjne PN (początkowo PKO)
Położenie na mapie Polski

Konin
52°13'N 18°16'E / 52.217, 18.267 Na mapach: 52°13'N 18°16'E / 52.217, 18.267
Miasta partnerskie Okmiany
Briańsk
Czerniowce
Doblena
Hénin-Beaumont
Herne
Karłowo
Santa Susanna
Sundsvall
Wakefield
Urząd miejski
Pl. Wolności 1
62-500 Konin
Strona internetowa miasta

Koninmiasto na prawach powiatu w środkowej Polsce, położone w Dolinie Konińskiej nad rzeką Wartą , we wschodniej części województwa wielkopolskiego . Siedziba powiatu konińskiego . W latach 1975–1998 stolica województwa konińskiego . Według danych GUS z 2009 , miasto posiada 79 516 mieszkańców.

Konin jest największym ośrodkiem przemysłowym Konińskiego Zagłębia Węgla Brunatnego. Obecność złóż węgla brunatnego w pobliżu miasta zadecydowała o powstaniu Zespołu Elektrowni Pątnów-Adamów-Konin , który dostarcza ok. 8,5% wytwarzanej w Polsce energii elektrycznej[2]. 3 spośród 4 elektrowni należących do Zespołu położone są na obszarze Konina. W mieście znajduje się również jedyna w Polsce huta aluminium, która wykorzystuje znaczną część energii elektrycznej produkowanej przez konińskie elektrownie, z uwagi na energochłonność hutnictwa aluminium .

W Koninie znajduje się port rzeczny łączący miasto z Morzem Bałtyckim .

Spis treści

Historia

Szlak bursztynowy w Wielkopolsce Wschodniej i na Kujawach

Dla starożytnych cywilizacji bursztyn był niezwykle fascynujący. Bałtyckie złoto znane było nie tylko w Rzymie i Grecji , ale także w Babilonie i Egipcie . Tales z Miletu przypisywał bursztynowi ... posiadanie duszy. Wnioskował to na podstawie obserwacji naelektryzowanego bursztynu, przyciągającego do siebie drobne ciała, elektryzującego się ujemnie bardzo korzystnie dla człowieka . Nazwa elektryczność pochodzi od greckiego słowa elektron , oznaczającego bursztyn . Najstarsze szlaki bursztynowe kształtowały się już w epoce brązu (1700-650 p.n.e.). W III w. p.n.e. szlak bursztynowy do brodu na Wiśle w Otłoczynie spopularyzowali Celtowie a po nich (I-IV w. n.e.) przejęli go i rozwinęli Rzymianie . Nie istniał jeden ściśle wytyczony trakt łączący Cesarstwo rzymskie z terenami nadbałtyckimi. Szlaki te rekonstruuje się na podstawie znalezisk archeologicznych . Wyznaczają je skupiska osadnicze i ciągi rzeczne , łatwiejsza możliwość przeprawy przez bród dużych rzek a przede wszystkim przedmioty wymiany handlowej, zwłaszcza rzymskie importy (naczynia z brązu, szkło , ceramika i numizmaty ).

Szlak bursztynowy połączył wybrzeże Adriatyku i Bałtyku , Cesarstwo rzymskie z nieznanymi krainami dalekiej Północy, tajemniczym Barbaricum. Szlak obsługiwał również zaopatrzenie Rzymian w skóry , futra, ryby , miód a także sól i pierze. „Towarem”, w który obfitowały tereny „Barbaricum” byli niewolnicy , mogli oni sami nieść inne towary. Sprzedawano więc jeńców a nawet członków własnego plemienia. Dla osad znad Tążyny i Wisły było to szansą rozwoju i kontaktu ze światem, uczenia się od nich. Spowodowało to rozwinięcie w ramach grupy przeworskiej tzw. grupy kruszańskiej (nazwa od miejscowości Krusza Zamkowa . Grupa ta znała już koło garncarskie i charakteryzowała się wysokim poziomem metalurgii , używała żarna do produkcji mąki , pojawiły się nowe obrządki religijne. Znajdywanie monet rzymskich w Otłoczynie świadczy o bardzo ożywionych stosunkach handlowych przy okazji sprowadzania bursztynu . Szlak bursztynowy prowadził z Akwilei nad Adriatykiem przez Przełęcz Piro (Hrusica – 867 m n.p.m.), Emone ( Lublana ), Poetoovio ( Ptuj ), Scarabantie ( Sopron ) i punkt wypadowy z Imperium Rzymskiego na tereny barbarzyńskie – leżące na „limesie” miasto Carnuntum a dalej przez naddunajskie faktorie, Czechy i Morawy , Bramę Morawską na Śląsk do Wrocławia lub Opola nad Prosnę na Kalisz . Stąd droga prowadziła w górę Swędrni do Powy lub Czarnej Strugi i z biegiem tej rzeki do przeprawy przez rzekę Wartę w rejonie Konina a dalej wzdłuż rzeki Noteć nad Jezioro Gopło do Kruszy Zamkowej i wdłuż rzeki Tążyny do Otłoczyna . Cytowane studia wniosły szczegółowy wizerunek kujawskiego odcinka szlaku.Jego przebieg wyznaczają m.in. "wysepki osadnicze", zajmujące powierzchnie o średnicy 1,5-2,5 km, rozmieszczone w regularnych odstępach mniej więcej około 20 km od siebie. W sumie na odcinku Konin – Otłoczyn spotykamy pięć takich skupień; zlokalizowanych w rejonie Paniewa , Kościeszek , Kruszy Zamkowej oraz Gąsek i Opok .

Poszczególne skupienia, a ściślej biorąc ich osady centralne pełniły funkcje punktów etapowych, tj. punktów zatrzymania się wędrujących szlakiem bursztynowym podróżnych, gdzie mieściły się też stacje wymiany towarów. Ostatnim jednym z kluczowych punktów w organizacji kujawskiego odcinka szlaku bursztynowego – w jego najbardziej znanej, złożonej wersji; ze schyłku starożytności – jest przeprawa w Otłoczynie . Przeprawa kończy fragment szlaku zawartego pomiędzy Wartą a Wisłą , którego centralny system osadniczy usytuowany był w rejonie Kruszy Zamkowej koło Inowrocławia . System ów w efekcie najnowszych badań prof. Aleksandry Cofta-Broniewskiej można identyfikować ze znanym z przekazu Ptolemeusza emporium Askaukalis. Z rejonu emporium znane są najbardziej złożone kompleksy źródeł dokumentujących miejscowe bursztyniarstwo . Liczne znaleziska przedmiotów oraz pochówków z czasów rzymskich wskazują na to, że rejon Konina także był ważnym punktem na trasie szlaku bursztynowego. Według badań prof.Aleksandry Cofta-Broniewskiej to właśnie Konin należy utożsamiać z Setidavą.

Początki miasta

Pierwsza wzmianka o mieście Koninie (wójcie Gosławie z Konina) pochodzi z 1293 r. Konin był początkowo osadą na wyspie wśród rozlewisk Warty strzegącą brodu a następnie mostu (pierwsza wzmianka z 1328 r.) na szlaku między Kaliszem a Kruszwicą . Miasto zostało zniszczone przez Krzyżaków w 1331 r., następnie odbudowane na polecenie Kazimierza Wielkiego w latach 1333 - 1370 . Wtedy to zostało otoczone murem i stało się siedzibą powiatu sądowego (starosta rezydował w obecnie już nie istniejącym zamku). Miasto dobrze rozwijało się w XV i XVI w.

W XVII w. nadeszło pasmo klęsk: epidemia ( 1628 - 1631 ), seria pożarów oraz okupacja i złupienie miasta przez Szwedów ( 1655 ).

Do 1793 Konin leżał w województwie kaliskim , w wyniku II rozbioru Polski znalazł się na obszarze zaboru pruskiego , od 1795 w departamencie kaliskim Prus Południowych , a po 1807 w departamencie kaliskim Księstwa Warszawskiego . Po kongresie wiedeńskim Konin znalazł się w województwie kaliskim Królestwa Polskiego , a po 1837 w guberni kaliskiej . W latach 20. XIX wieku powstało wiele nowych budynków. Ostatecznie rozebrane zostały resztki zamku, a w jego miejscu powstała dzielnica żydowska. W czasie powstania styczniowego w 1863 w okolicy miało miejsce kilka potyczek i bitew; po powstaniu miasto zostało objęte represjami władz rosyjskich.

W okresie popowstaniowym miasto rozwija się pomyślnie. Powstaje fabryka maszyn rolniczych i inne, drobne zakłady. Już w 1905 uruchomiona została centrala telefoniczna. Zabudowa sięgała poza średniowieczne granice. Rozrastają się przedmieścia: Kaliskie, Kolskie i Słupeckie. Trwał proces brukowania ulic, a od 1916 (wybudowanie elektrowni miejskiej) elektryfikacji miasta.

Czasy współczesne

11 listopada 1918 miała miejsce strzelanina na Placu Wolności w Koninie. W tym dniu budynek szkoły handlowej, znajdującej się w kamienicy Zemełki, został przejęty przez POW . Wiadomość ta zgromadziła tłum uczniów przed budynkiem. W tym czasie żołnierze POW udali się do gmachu starostwa z prośbą o wydanie broni. Jeden z niemieckich urzędników zadzwonił do koszar z prośbą o interwencję. Przybyli żołnierze, zastawszy tłum na placu otworzyli w jego kierunku ogień. W wyniku salwy zginęło 5 osób, a dwie następne zmarły w szpitalu. Pogrzeb ofiar przerodził się w dużą manifestację uczuć patriotycznych. W 1984 na kamienicy osłonięto tablicę ku czci ofiar[3].

Po odzyskaniu niepodległości Konin był kilkunastotysięcznym miastem powiatowym położonym na uboczu uczęszczanych szlaków komunikacyjnych. Ożywienie gospodarcze przyniosła budowa linii kolejowej Poznań–Kutno oraz kanału Warta–Gopło (lata 20.).

W czasie II wojny światowej Konin był siedzibą niemieckich władz powiatowych i należał do ziem włączonych do terenów III Rzeszy (jako część Kraju Warty ). W czasie okupacji Niemcy dokonali w okolicznych lasach eksterminacji ludności żydowskiej , która w 1939 r. stanowiła ok. 21% ogółu mieszkańców miasta.

Po wojnie miasto bardzo się rozwinęło pod względem liczby ludności i obszaru – miało to związek z odkryciem w okolicy złóż węgla brunatnego i powstaniem kopalń, elektrowni oraz huty aluminium , jak również szeregu zakładów pomocniczych (takich jak np. Fabryka Urządzeń Górnictwa Odkrywkowego).

Konin był stolicą województwa konińskiego w latach 1975 - 1998 . Od 1 stycznia 1999 r. jest siedzibą powiatu grodzkiego.

Demografia

  • Wykres liczby ludności Konina na przestrzeni ostatnich 6 stuleci[4][5]

Największą populację Konin odnotował w 2000 r. – wg danych GUS 83 517 mieszkańców[6].

Zabytki

Starówka

(część Konina położona na lewym brzegu Warty )

Rynek w Koninie
Dawny Hotel Litewski
Kościół św. Andrzeja
Dawniej budynek Starostwa Powiatowego a obecnie Urząd Miasta
Synagoga i Żydowski "dom nauki" znajdujący się obok synagogi
W skarbcu kościelnym znajduje się kielich z 1536 r., wykonany przez konińskiego mistrza złotnika – Bartłomieja. W pobliżu znajdują się dzwonnica z 1878 r. oraz słup koniński (patrz wyżej).
  • Dzwonnica kościoła św. Bartłomieja z 1878 r., ufundowana przez koninianina Walentego Modrzejewskiego
  • Plebania kościoła farnego, wybudowana w stylu klasycystycznym w pocz. XX w., ozdobiona pilastrami jońskimi .
  • Zespół klasztorny oo. Reformatów :
    • Klasztor oo. Reformatów, wybudowany w 1733 r., na planie podkowy, z wirydarzem pośrodku. Posiada dwie kondygnacje, oddzielane gzymsem kordonowym. U zbiegu skrzydeł północnego i wschodniego znajduje się rotunda na cokole (pierwotnie biblioteka).
    • Kościół św. Marii Magdaleny, wybudowany w 1727 r. Barokowy . Posiada jedną nawę i trzy późnobarokowe ołtarze z połowy XVIII w. W kościele znajdują się też dwie zabytkowe rzeźby: ludowa Pieta Chrystusa Frasobliwego z 1430 r. oraz gotycka Madonna z Dzieciątkiem z 1490 r.
  • klasycystyczny ratusz , zaprojektowany przez Andrzeja Pelletiera, został wybudowany między 1796 a 1803 na ówczesnym rynku, o średniowiecznym układzie urbanistycznym i kształcie mocno wydłużonego wrzeciona na osi N-S. Ze względu na ograniczoną szerokość rynku, rozchodzące się jezdnie, przyległe do ścian ratusza, "uformowały" nietypowe ustawienie bocznych ścian i dlatego rzut tego 2-kondygnacyjnego budynku ma kształt trapezu. Dach jest 4-spadowy, pokryty dachówką, ale przez nietypowy rzut posiada unikatowe połacie boczne – płaszczyzny prostokreślne o kształcie paraboloid hiperbolicznych. Ratusz ma nadbudowaną osiemnastowieczną wieżą zegarową licowaną drewnem (zegar pochodzi z klasztoru w Lądzie). Fronton z 4 kolumnami doryckimi wielkiego porządku i trójkątnym tympanonem z herbem Konina. Wnętrza przyozdobione są witrażami z początku XX w., a sufit Sali Rady Miejskiej – stiukowym plafonem .
  • Jatki Miejskie, wybudowane w stylu klasycystycznym w początku XIX w., ozdobione kolumnadą w stylu doryckim . Obecnie pełnią funkcję sali ratuszowej
  • Synagoga , wybudowana w latach 1825 - 1829 , nawiązuje w stylu do budowli bizantyjskich .Pierwotnie budynek stanowił bryłę na planie prostokąta. W 1883 roku do strony północnej na całej długości dobudowano dwukondygnacyjny element z przeznaczeniem na salę modlitw dla kobiet, a w części zachodniej przedsionek. Znajdowała się tam biblioteka miejska, która została przeniesiona na ulicę Dworcową.
  • Żydowski "dom nauki" ("bes medresz" – "bet ha-midrasz") znajdujący się obok synagogi, zbudowany w 1883 roku. Obecnie znajduje się w nim oddział Miejskiej Biblioteki Publicznej.
  • Rynek (dawniej zwany Rynkiem, Dużym Rynkiem, Rynkiem Pierwszym, obecnie Plac Wolności). Do 1786 r. na jego środku stał ratusz.
    • Kamienica Jana Zemełki , wybudowana w końcu XVI w. Była pierwszym murowanym budynkiem świeckim w mieście. Cechy renesansowe utraciła w kilku przebudowach. Dwukondygnacyjna, z dwuspadowym dachem. Sklepienia: beczkowe w sieni i piwnicach, a kolebkowo-krzyżowe w piwnicach i na parterze.
    • Gmach Starostwa Powiatowego w Koninie. Budynek o wyraźnych cechach klasycystycznych , kryty dachem naczółkowym , powstał w 1828 r. wg projektu architekta T. K. Pelletier'a, Budowniczego Obwodu Konińskiego. Miał być siedzibą władz rozległego obwodu konińskiego. Obwód tworzyły ówczesne powiaty koniński i pyzderski , z których w 1866 r., po reformie administracyjnej zaboru rosyjskiego, utworzono po raz pierwszy w historii powiaty kolski , turecki i słupecki . Powiat koniński wydatnie zmniejszono, a pyzderski zniknął na zawsze.
    • Kamienica klasycystyczna na narożniku Pl. Wolności i ul. Zofii Urbanowskiej ozdobiona pilastrami jońskimi oraz tympanonem z wieńcem i datą 1840 . Przed II wojną światową mieścił się w niej Hotel Litewski.
    • Kamienica zwana "Grodzką" klasycystyczna z I poł. XIX w. na Placu Wolności, ornamentowana pilastrami jońskimi oraz ozdobiona gankiem z dwustronnymi schodami. W czasach carskich więzienie (więziono tam legendarnego kapucyna ks. Maksymiliana Tarejwę , dowódcę powstania styczniowego na ziemi konińskiej). Przed II wojną światową mieścił się w niej Hotel Polski.
  • Zajazd "Pod Jelonkiem" położony na skrzyżowaniu ul. Kolskiej i 3 Maja. Wybudowany w końcu XVIII w. Długi, narożnikowy, jednokondygnacyjny budynek z poddaszem posiadający skromne cechy klasycystyczne . Nad wjazdem na podwórze zachowany herb zajazdu – jelonek.
  • Zespół kamienic staromiejskich, dwu- i trzykondygnacyjnych, rzadziej jednokondygnacyjnych. Budowane od XVI do XX w. Większość zabudowy z początku i I poł. XIX w. W Rynku (obecnie Plac Wolności) 6 stylowych kamienic klasycystycznych , w dalszych okolicach klasycyzujące, np. stylowa kamienica rejenta Sikorskiego z II poł. XIX w., kamienica Essowej z ok. 1850 r., neoklasycystyczna kamienica "Stary Dom", kamienice przy ulicy 3 maja i na Placu Zamkowym.
  • Kościół ewangelicko-augsburski Świętego Ducha i jego plebania z XIX w.
  • Eklektyczny pałac E. Reymonda z 1880 r.
  • Budynek dawnego więzienia z XIX w., obecnie Centrum Kształcenia Ustawicznego
  • Dworek Zofii Urbanowskiej , pisarki, honorowej obywatelki miasta, z 2 poł. XIX w.
  • Park Miejski im. Fryderyka Chopina z poł. XIX w. Najstarszy park w mieście, posiada liczne okazy starego drzewostanu, zwierzyniec, place zabaw dla dzieci.
  • Elektrownia miejska, wzniesiona przez Niemców w 1916 r., dawniej mieszcząca również łaźnie
  • Most Toruński

Gosławice

Zamek w Koninie-Gosławicach i znajdujący się obok zamku Skansen
  • Zamek , wybudowany w latach 1420 - 1426 przez biskupa poznańskiego Andrzeja Łaskarza herbu Godzięba, gotycki . Rezydencję typu dwór obronny zbudowano bez wieży. Pierwotnie zachowały się mury do wysokości I piętra oraz mur zewnętrzny. Po odrestaurowaniu w 1978 - 1986 siedziba Muzeum Okręgowego.
  • Skansen budownictwa wiejskiego w sąsiedztwie zamku – wiatraki , kuźnia , stodoły oraz zrekonstruowany dworek z XIX w. Dwukondygnacyjny, o konstrukcji szachulcowej, kryty dwuspadowym dachem łamanym.
  • Kościół św. Andrzeja Apostoła w Gosławicach , gotycko-neogotycki. Ufundowany przez właściciela Gosławic biskupa poznańskiego Andrzeja Łaskarza herbu Godzięba . Zbudowany na planie krzyża greckiego . Sklepienie palmowe wspiera centralnie usytuowana kolumna . Do ośmiobocznej nawy przylegają tworząc ramiona krzyża: prezbiterium , dwie kaplice i kruchta . Wewnątrz kościoła są trzy neogotyckie ołtarze z końca XIX w. oraz ośmioboczna chrzcielnica kamienna z początku XVI w. Kościół częściowo zrujnowany w XVII w. został odbudowany w latach 1755 - 1775 . Dachy i wieżyczka w stylu neogotyckim pochodzą z końca XIX w, w końcu XX w. dokonano renowacji dachu oraz przebudowano wieżyczkę, podwyższając ją.
  • Spichlerz – zbudowany w stylu klasycystycznym w 1838 roku przez Hektora Kwileckiego, właściciela dóbr Gosławice
  • Budynek Gorzelni z XIX wieku

Morzysław

Kościół św. Wojciecha

Centrum

Nieczynna wieża ciśnień przy dworcu PKP w Koninie (obecnie galeria "Wieża Ciśnień")
Skrzyżowanie Alei 1 Maja z ulicą Dworcową w Koninie
Most Unii Europejskiej w Koninie
  • zabytkowe wieże ciśnień: jedna z początku lat 20. XX w. położona przy dworcu PKP (obecnie galeria Wieża Ciśnień), druga z początku lat 40. XX w. przy ulicy Parowozownia
  • dworek z pocz. XX w. przy Alejach 1 Maja – dawny pałacyk ślubów – obecnie w odrestaurowanym dworku mieści się hotel "Pałacyk"
  • dworek z pocz. XX w. przy ul. Bydgoskiej 7 – obecnie w odrestaurowanym dworku mieści się siedziba firmy "Provident"

Kościoły i związki wyznaniowe

W Koninie działa się 10 kościołów rzymskokatolickich oraz 4 protestanckie , w tym tzw. Sala Królestwa Świadków Jehowy . Do 1924 roku na północnym skrawku Placu Wolności stała pułkowa cerkiew prawosławna wybudowana ok. 1890 r., rozebrana w latach 20. XX w.

Kościoły rzymskokatolickie

Kościoły protestanckie

Inne

Buddyzm

Cmentarze

Najstarszym konińskim cmentarzem jest cmentarz parafii pw. św. Bartłomieja przy ulicy Kolskiej. Znajdują się tam groby z pocz. XIX w.: katolickie, protestanckie i prawosławne. Tu mieści się też grobowiec konińskiej powieściopisarki Zofii Urbanowskiej .

Turystyka

Konin to miasto atrakcyjne turystycznie z powodu swojego usytuowania w pobliżu jezior polodowcowych. Nad brzegami istnieje dobrze rozwinięta sieć wypożyczalni sprzętu wodnego, restauracji, hoteli i domków letniskowych. Amatorów wędrówek pieszych i rowerowych zainteresują szlaki w rejonie Złotej Góry i lasów Puszczy Bieniszewskiej , obfitujące w ostoje rzadkich gatunków flory i fauny. Także amatorzy ornitologii znajdą tutaj coś dla siebie – Nadwarciański Park Krajobrazowy jest miejscem licznie odwiedzanym przez ptactwo w czasie wiosennych i jesiennych migracji. Samo miasto jest warte zwiedzenia. Konińska Starówka posiada liczne zabytki, będące świadectwem jej wielowiekowej historii. W ostatnim czasie władze miasta realizują program "rewitalizacji starej części miasta", mający na celu przywrócenie świetności tej dzielnicy. Na terenie Konina jest oddanych do użytku kilkanaście kilometrów ścieżek rowerowych, kolejne są w budowie. Corocznie, w czerwcu, odbywa się Międzynarodowy Dziecięcy Festiwal Piosenki i Tańca , w którym uczestniczą wykonawcy z Europy oraz miast partnerskich.

Rekreacja

Kluby sportowe

  • Konińskie Ludowe Towarzystwo Cyklistów KLTC Konin
  • MKS MOS Konin
  • Klub Bokserski "Zagłębie"
  • Klub Sportowy "Avans Górnik"
  • Klub Sportowy "Medyk"
  • AZS PWSZ Konin
  • Koniński Klub Szermierczy
  • Cukrowniczy Klub Sportowy "Sparta"
  • Parafialny Klub Sportowy "Maksymilian"
  • Klub Żeglarski "Energetyk"
  • Klub Żeglarski Kopalni Węgla Brunatnego
  • TS-R Hetman Konin
  • SZSiR "Start" Konin

Obiekty sportowe

  • Stadion Miejski im. Złotej Jedenastki Kazimierza Górskiego
  • Stadion KS "Avans Górnik" (dawniej "Górnik") Konin
  • Stadion lekkoatletyczny przy PWSZ w Morzysławiu
  • Hala Sportowa MOSiR
  • Basen MOSiR
  • Miejski Obiekt Sportu i Rekreacji Hala "Rondo"
  • Ośrodek szermierczy
  • Korty tenisowe TKKF "Lokator"
  • Hala sportowa MKS MOS

Odpoczynek

  • Prestiz Spa – Centrum Spa oraz odnowy biologicznej

Kultura

Biblioteki

  • Biblioteka PWSZ
  • Miejska Biblioteka Publiczna, filie 2 – 12, filia muzyczna, filia dla niewidomych, filia dla dzieci
  • Miejska Biblioteka Pedagogiczna

Galerie

  • "Giotto"
  • "Wieża ciśnień"
  • "Przegląd koniński"
  • "Łaźnia"
  • "Wieża bez ciśnień"
  • "Pod Biblioteką"
  • "Zakątek"

Ośrodki kultury

  • Centrum Kultury i Sztuki
  • Koniński Dom Kultury
  • Młodzieżowy Dom Kultury
  • Osiedlowy Dom Kultury Zatorze
  • Dom kultury Oskard
  • Centrum Kultury Chrześcijańskiej
  • Klub "Energetyk"
  • Klub "Hutnik"

Chóry

Orkiestry

Kina

  • "Centrum"
  • "Helios"
  • "Oskard"
  • "Polonia" (aktualnie nieczynne)
  • "ELKO" (aktualnie nieczynne)
  • "Górnik" (aktualnie nieczynne)

Muzea

  • Muzeum Okręgowe

Najważniejsze imprezy artystyczno-kulturalne

  • Międzynarodowy Dziecięcy Festiwal Piosenki i Tańca
  • Międzynarodowy Festiwal Muzyki Gospel "Gospel nad Wartą"
  • Ogólnopolski Konkurs Pianistyczny dla Szkół Muzycznych
  • Ogólnopolski Festiwal Pianistyczny "Chopinowskie Interpretacje Młodych"
  • Ogólnopolski Konkurs Filmów Amatorskich
  • Ogólnopolski Konkurs Gitary Klasycznej
  • Ogólnopolski Festiwal Śpiewających Żeglarzy "Złota Szekla"
  • Ogólnopolski Konkurs Poetycki o "Nagrodę Milowego Słupa"
  • Festiwal Jazzonalia

Edukacja

Przedszkola:

  • Przedszkola: 1, 2, 4, 5, 6, 7, 8, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 25, 31, 32

Przedszkola Prywatne:

Szkoły Podstawowe:

  • Szkoły Podstawowe: 1, 3, 4, 5, 6, 8, 9, 10, 11, 12, 15

Gimnazja:

  • Gimnazja nr. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 oraz 2 niepubliczne

Szkoły średnie:

  • Licea:
  • I im. Tadeusza Kościuszki
  • II im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego
  • III im. Cypriana Kamila Norwida
  • Konińskie Centrum Edukacyjne

Szkoły wyższe:

Inne instytucje oświatowe:

  • Kuratorium Oświaty w Poznaniu – Delegatura w Koninie
  • Szkoła Muzyczna I i II Stopnia im. I. J. Paderewskiego w Koninie

Placówki oświatowe:

  • Bursa Szkolna nr 1 im. Ryszarda Michalskiego
  • Centrum Kształcenia Praktycznego
  • Centrum Kształcenia Ustawicznego im. Stefana Batorego
  • Międzyszkolny Ośrodek Sportowy
  • Miejska Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna
  • Miejski Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli
  • Młodzieżowy Dom Kultury
  • Ośrodek Szkolno-Wychowawczy im. Janusza Korczaka
  • Schronisko Młodzieżowe

Transport

Transport drogowy

Konin jest znaczącym węzłem komunikacyjnym. Miasto przecina droga krajowa nr 92 (dawna droga krajowa nr 2 ) łącząca Nowy Tomyśl z Łowiczem i droga krajowa nr 25 z Bobolic do Oleśnicy . Tuż przy południowej granicy Konina przebiega autostrada A2 Berlin - Moskwa . Połączenie z autostradą zapewniają dwa węzły: Modła i Żdżary.

Transport kolejowy

Początki kolei żelaznych w Koninie sięgają lat 20. XX w. W listopadzie 1921 oddano do użytku 111 km 2-torową linię kolejową Kutno -Konin- Strzałkowo [8].

Obecnie Konin jest ważnym węzłem kolejowym na 475 km 2-torowej zelektryfikowanej linii kolejowej Frankfurt nad Odrą - PoznańKutnoWarszawa Zachodnia , będącym częścią międzynarodowej trasy E20 Berlin - Moskwa . Miasto posiada dobrze rozbudowane bocznice kolejowe oraz tereny przeznaczone na inwestycje z wykorzystaniem trasy. Dawniej (od maja 1974 do stycznia 1996 ) funkcjonowała w ruchu pasażerskim 14,3 km linia kolei normalnotorowej z centrum miasta przez Niesłusz, Marantów , Maliniec , Gosławice , Pątnów do Kazimierza Biskupiego . Własne normalnotorowe linie kolejowe posiada także KWB Konin , do przewozu węgla brunatnego z odkrywek do elektrowni Pątnów i Konin - ponad 100 km szlaków o napięciu 2,4 kV , z czego najdłuższe to:

Stacje kolejowe

Transport wodny

Rzeka Warta oraz Kanał Ślesiński umożliwiają komunikację drogami wodnymi z głównymi rzekami Polski : Wisłą i Odrą . W dzielnicy Morzysław znajduje się port rzeczny oraz śluza .

Komunikacja Miejska

Miejski Zakład Komunikacji ( MZK Konin ) zapewnia przewozy autobusowe na terenie miasta i jego najbliższych okolic. Obsługuje 18 linii, mając do dyspozycji 48 autobusów, w tym 45 niskopodłogowych.

Gospodarka

Konin to jeden z najważniejszych ośrodków przemysłu w Polsce, główny ośrodek Konińskiego Zagłębia Węgla Brunatnego. W północnej części miasta zlokalizowana jest jedyna w Polsce huta aluminium, zaspokajająca blisko 50% krajowego zapotrzebowania na ten surowiec[]. Dwie konińskie elektrownie oraz nowo wybudowana elektrownia Pątnów II produkują blisko 10% mocy krajowej[]. W dobrym tempie rozwija się działalność usługowo-handlowa oraz pozostałe gałęzie przemysłu. W podkonińskim Starym Mieście inwestuje coraz więcej firm, także z kapitałem zagranicznym, wykorzystując dogodne położenie w pobliżu autostrady.

Dzielnice i osiedla

  • Część lewobrzeżna (tzw. stary Konin)
    • Wilków
    • Pawłówek
    • Przydziałki
      • Osiedle Władysława Sikorskiego
      • Osiedle Przydziałki
      • Osiedle Armii Krajowej (Hajmat)
      • Osiedle Jana Zemełki
    • Starówka
    • Przedmieście Kolskie
    • Osiedle Romana Dmowskiego
    • Krykawka (nazwa zapomniana}
    • Osada-Konin
    • Pociejewo (nazwa zapomniana, tzw. Wyspa)

Okolice Konina

W okolicy Konina dominuje krajobraz polodowcowy z licznymi jeziorami, lasami, pagórkami, łąkami. Cześć terenów jest zajęta przez kopalnie odkrywkowe węgla brunatnego lub przez hałdy czy jeziora będące efektem działalności górniczej. Szkody wyrządzone przez kopalnię, są stopniowo rekultywowane. W okolicy znajduje się kilka rezerwatów przyrody , m.in. Rezerwat przyrody Mielno , Rezerwat przyrody Pustelnik , rezerwat Sokółki czy krajobrazowy rezerwat, położony na pagórkach złotogórskich. Wart zobaczenia jest Nadwarciański Park Krajobrazowy , zwłaszcza w okresie migracji ptaków, kiedy to można zobaczyć blisko 153 gatunki ptactwa krajowego. Cennym obszarem jest Dolina Warty , będąca częścią Pradoliny Warszawsko-Berlińskiej , włączona w program Natura 2000 . Na północny zachód od Konina leży Powidzki Park Krajobrazowy , z największym jeziorem Wielkopolski - Jeziorem Powidzkim , chętnie odwiedzanym przez turystów.

Odkrywka KWB Konin

W pobliżu Konina warte zobaczenia są:

W północnej części Konina ( Gosławice , Pątnów ) znajduje się zespół jezior z kompleksem rekreacyjno-wypoczynkowym (kluby żeglarskie, wioślarskie, przystanie). Wykorzystywanie wód ze zbiorników przez sąsiednie elektrownie powoduje, że ich temperatura jest wyższa niż w akwenach naturalnych (głównie wskutek wykorzystania wody do chłodzenia turbin pobliskich elektrowni). W celu zapobieżenia eutrofizacji jezior Pątnowskiego i Gosławskiego wykorzystywanych przez elektrownie, wprowadzono do nich niewystępujące w regionie naturalnie ryby – amury , co stanowi sporą atrakcję wędkarską. Funkcje rekreacyjne uzupełnia pobliski Ślesin z koloniami domków letniskowych.

Ludzie związani z Koninem

Ciekawostki

  • W 2008 roku wypuszczono w obieg monetę 2 – złotową z serii "historyczne Miasta w Polsce", przedstawiającą słup koniński.

Media

Książki o Koninie

  • Piotr Maluśkiewicz: Ziemia Konińska, 1997
  • Theo Richmond: Uporczywe echo, 2001
  • Stefan Rusin: Znani i nieznani w Koninie, 2008
  • Henryk Łechtański, Tomasz Andrzej Nowak: Poczta i filatelistyka w Koninie. Zarys dziejów, 2008

Zobacz też

Przypisy

  1. Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym, stan 31.12.2009
  2. Oficjalna witryna Zespołu Elektrowni Pątnów-Adamów-Konin .
  3. Piotr Maluśkiewicz, "Ziemia Konińska", Wyd. Apeks 1997
  4. Ludność Konina
  5. Historia Miasta
  6. GUS Bank Danych Regionalnych, faktyczne miejsce zamieszkania, stan na 31 XII 2000
  7. Najstarszy znak drogowy w Polsce doczeka się renowacji ( pol. ). WP/PAP, 3 stycznia 2010.
  8. Ogólnopolska Baza Kolejowa ( pol. ). [dostęp 18 stycznia 2009].

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "Konin":

Łabędź (herb szlachecki) ...

Stronnictwo Demokratyczne ...

2006 ...

Briańsk ...

1945 ...

Polskie zamki i twierdze ...

Września ...

Związek Ludowo-Narodowy Łódź (powiat) - 35,90% i 3 mandaty na 612. Okręg nr 15 Konin - 32,83% i 3 mandaty na 613. Okręg nr 17 Częstochowa ...

Podział administracyjny Polski 1975-1998 ...

Elektrownia cieplna zlokalizowane są tuż przy kopalniach odkrywkowych. Są to elektrownie: Bełchatów , Zespół Elektrowni Pątnów-Adamów-Konin , Turów .Elektrownie opalane węglem kamiennym znajdują się w Górnośląskim Okręgu Przemysłowym , np. ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Konin":

202. Historia geologiczna i budowa Polski. Rozmieszczenie zasobów mineralnych (plansza 11) ...

Energetyka w Polsce (plansza 5) rejonie Legnicy, Bełchatowa, Bogatyni, Mosiny (koło Poznania), Rogoźna (na północny-wschód od Łodzi), Konina i Turka, Cybinki (Ziemia Lubuska). Z nich eksploatowane są jedynie złoża ...

201. Środowisko przyrodnicze Polski (plansza 13) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie