Kojiki, czyli księga dawnych wydarzeń ( jap. 古事記, kojiki) – spisane w 712 roku przez Ō no Yasumaro ( jap. 太安万侶, Ō no Yasumaro) na rozkaz cesarzowej Gemmei dzieło, mające stanowić oficjalną historię Japonii . Składa się z trzech zwojów:

• pierwszy opisuje proces rozdzielenia nieba i ziemi, stworzenia Japonii oraz zesłanie boskiego wnuka na ziemię;
• drugi to dzieje pierwszego cesarza Japonii, legendarnego Jimmu i opis panowania piętnastu kolejnych władców;
• trzeci to dzieje osiemnastu kolejnych władców, kończące się na cesarzowej Suiko ( 593 - 628 ).

Kojiki jest pierwszym zachowanym japońskim dziełem historiograficznym (nie zachował się oryginał, najstarsza znaleziona kopia pochodzi z 1371 ). Prawdopodobnie powstało na podstawie wcześniejszych źródeł. Tekst został spisany znakami chińskimi traktowanymi znaczeniowo lub fonetycznie.

W Polsce Kojiki opublikowana została po raz pierwszy w 1986 ( Państwowy Instytut Wydawniczy ) roku. Księgę przetłumaczył i opatrzył przypisami profesor Uniwersytetu Warszawskiego, Wiesław Kotański , światowy autorytet w badaniach nad Kojiki. Wcześniej, w roku 1983 , nakładem wydawnictwa Iskry pojawiło się studium na ten temat, Japońskie opowieści o bogach, również autorstwa Kotańskiego.

Zobacz też

• Nihon-shoki
• Nihon Ōdai Ichiran