|
Nowy Testament
Nowy Testament, Chrześcijańskie Pisma Greckie - (gr. Καινή Διαθήκη, Kainē Diathēkē) - druga, po Starym Testamencie, część Biblii chrześcijańskiej, powstała na przestrzeni 51-96 r. n.e.; stanowi zbiór 27 ksiąg, przedstawiających wydarzenia z życia Jezusa i wczesnego Kościoła oraz pouczenia skierowane do wspólnot chrześcijańskich, tradycyjnie datowanych na drugą połowę I wieku; niektórzy bibliści datują część ksiąg również na pierwszą połowę II wieku; główne źródło chrześcijańskiej doktryny i etyki.
Zawartość
Nowy Testament składa się z:
- czterech Ewangelii zawierających narracje o życiu, nauczaniu i czynach Jezusa Chrystusa,
- Dziejów Apostolskich opisujących powstanie i rozwój wczesnego chrześcijaństwa oraz działalność apostołów, przede wszystkim Piotra i Pawła,
- czternastu listów przypisywanych tradycyjnie apostołowi Pawłowi, zaadresowanych do pierwszych wspólnot chrześcijan (UWAGA: obecnie Listu do Hebrajczyków nie traktuje się jako pisma autorstwa św. Pawła),
- siedmiu tzw. listów powszechnych oraz
- jednej księgi prorockiej, zwanej Apokalipsą lub Objawieniem św. Jana.
Kanoniczność
Wraz z rozkwitem chrześcijaństwa i rosnącą liczbą pism chrześcijańskich pojawił się w sposób naturalny problem ustalenia które z nich uznać za apostolskie, natchnione i kanoniczne. W wyniku długotrwałego procesu formowania się kanonu ukształtował się zestaw 27 ksiąg Nowego Testamentu, który jest przyjmowany za obowiązujący przez prawie wszystkie wyznania i kościoły katolickie, protestanckie i prawosławne.
Trzon kanonu (Ewangelie, Dzieje Apostolskie, 13 listów Pawła, 1 list Jana) Nowego Testamentu uformował się już w II wieku, jednak niektóre księgi, których kanoniczność kwestionowano i dyskutowano, musiały czekać dłużej na ich włączenie do kanonu (np. wątpliwości dotyczyły Janowego autorstwa Apokalipsy). Niektóre księgi posiadały lokalnie status natchnionych, mimo iż nie znalazły się w ostatecznym kanonie, m.in. Pasterz Hermasa, Apokalipsa Piotra, 1 List Klemensa.
Przy ustalaniu kanoniczności księgi odwoływano się do następujących zagadnień:
- Czy źródłem informacji jest apostoł?
- Czy jest zgodna z resztą pism?
- Czy posiada powszechną akceptację wśród chrześcijańskich gmin?
- Czy jest zgodna z doktryną ortodoksyjną?
Do ostatecznego etapu zamykania kanonu przyczyniły się prześladowania chrześcijan za cesarza Dioklecjana(303-311), które obejmowały konfiskatę ksiąg chrześcijańskich. Przełożonym kościołów potrzebne były ustalenia, które księgi uznać za święte, aby je chronić, a w ręce władz rzymskich wydawać pisma mniejszej rangi. Obecny skład Nowego Testamentu podany po raz pierwszy znajduje się w liście Atanazego z 367 r. Taką samą listę ksiąg uznanych za kanoniczne ratyfikowały synody w Hipponie (390 r.) i Kartaginie (393 r.).
Inne hasła zawierające informacje o "Nowy Testament":
Terabajt
...
Mieszko II Lambert
...
Adwentyzm
AdwentyzmGłówna religia
Chrześcijaństwo
Czas założenia
1831
Wyznanie macierzyste
Milleryzm
Klasyfikacja religii
AdwentyzmGeneza
Chrześcijaństwo
Reformacja
Protestantyzm
Baptyści dnia siódmego
Pietyzm
Metodyzm
Wielkie przebudzenie
Milleryzm
Teologia
Biblia
:
Stary
i
Nowy Testament
Trójca Święta
Pięć zasad protestantyzmu
Sola scriptura
Solus Christus
Sola gratia
Sola fide
Soli Deo gloria
Powszechne kapłaństwo ...
Oddychanie komórkowe
...
I wiek
...
Uznam
...
Meczet w Kownie
...
XVI wiek
...
Astrolabium
...
Augustinas Voldemaras
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Nowy Testament":
203 Okres międzywojenny na świecie. Postęp techniczny i kryzys gospodarczy (plansza 6)
...
219 Kultura, nauka i oświata w okresie II wojny światowej (plansza 6)
...
222 Historiografia po II wojnie światowej (plansza 11)
...
|
