Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Kościół św. Michała Archanioła i św. Stanisława Biskupa w Krakowie

Kościół św. Michała Archanioła i św. Stanisława Biskupa w Krakowie

Kościół św. Michała Archanioła i św. Stanisława Biskupa w Krakowie
nr rej. A-984 z dnia 7 listopada 1994[1]

Kościół na Skałce - front
Zbudowano XI wiek
Wyznanie rzymskokatolickie
Parafiaśw. Michała Archanioła i św. Stanisława Biskupa
Rodzaj bazylika mniejsza
Wezwanieśw. Archanioł Michał i św. Stanisław Biskup
Buduleccegła
Obecnieistnieje
50°02'54″N 19°56'16″E / 50.04833, 19.93778 Na mapach: 50°02'54″N 19°56'16″E / 50.04833, 19.93778

Kościół św. Michała i przylegający do niego klasztor paulinów – kompleks sakralny, znajdujący się w Krakowie przy ulicy Skałecznej 15. Nazywany jest potocznie Skałką.

Jest to sanktuarium męczeństwa św. Stanisława biskupa krakowskiego, znajdujące się niedaleko Wawelu , nad Wisłą , na niewielkim wzgórzu, zbudowanym z białego wapienia jurajskiego .

Spis treści

Historia

Według legendy stała tu niegdyś świątynia pogańska i na jej miejscu zbudowano kościół romański pw. św. Michała Archanioła . W XIV wieku gotycką świątynię postawił Kazimierz III Wielki . Od 1472 opiekuje się nią Zakon Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika , sprowadzony do Krakowa przez Jana Długosza , który niebawem wystawił nowy kościół. Jan Długosz w 1480 spoczął na Skałce.

Z kościołem na Skałce związana jest historia zmagania się dwóch potęg: świeckiej – reprezentowanej przez króla Bolesława Śmiałego i kościelnej – reprezentowanej przez biskupa krakowskiego Stanisława . W 1079 biskup został za zdradę stanu skazany przez króla na śmierć i ścięty (wg legendy właśnie na Skałce), ale w konsekwencji król musiał opuścić kraj. Kościół uznał biskupa świętym i kanonizował go w 1253 . Papież Innocenty IV jako podstawę kanonizacji przyjął cuda czynione nad grobem biskupa. W 750 rocznicę kanonizacji Ojciec Święty Jan Paweł II podniósł kościół na Skałce do rangi bazyliki mniejszej .

Od 1089 zwłoki biskupa spoczywają w katedrze wawelskiej, ale to Skałka jest miejscem jego kultu. Przed trumną biskupa w katedrze wawelskiej koronowano królów polskich. Do ceremoniału koronacyjnego należała także pielgrzymka pokutna z Wawelu na Skałkę.

Kalendarium historyczne

Kościół na Skałce – widok od strony Wisły
Kościół od strony Wisły
Tablica pamiątkowa
Ołtarz główny
Organy
  • XI wiek – ustanowione zostaje kanonicznie biskupstwo krakowskie, szóstym z rzędu biskupem zostaje Stanisław ze Szczepanowa. Do katedry zostają przeniesione szczątki Świętego, następuje jego kanonizacja(1253), a kościół na Skałce staje się miejscem pobożnych pielgrzymek i do jej tytułu św. Michała przybywa drugi św. Stanisława.
  • 1270 – Król węgierski Stefan III wraz z żoną i dziećmi odbywa pielgrzymkę do kościoła na Skałce
  • 147125 marca – na prośby Jana Długosza, król Kazimierz Jagiellończyk przyzwala na oddanie kościoła na Skałce ojcom paulinom. Dekret wydaje ówczesny biskup krakowski Jan Rzeszowski.
  • 1543 – Zostaje odprawiona pierwsza msza
  • 1593 – Janusz książę ostrogolski, kasztelan krakowski, pogromiwszy zbuntowane kozactwo, zawiesza na Skałce zdobyte na nieprzyjacielu chorągwie
  • 1787 – król Stanisław August Poniatowski wracając z podróży z Kaniowa zatrzymuje się na Skałce.
  • 1655 – kościół oblężony przez Szwedów
  • 1732 – rodzi się projekt przebudowy gotyckiego kościoła
  • 1727 – prace wykonywane są przy dekoracji elewacji zachodniej oraz wykonaniu więźby dachowej nad kaplicami bocznymi.
  • 31 marca 1733 – paulini zawierają kontrakt z cieślą Matyjaszem Mieradzkim, który zobowiązuje się rozebrać więźbę dzwonnicy i spuścić zeń dzwony. Później, 23 kwietnia zawarta zostaje druga umowa z Mieradzkim oraz Sebastianem Plichem w celu zburzeniu w ciągu tygodnia całego kościoła aż po fundamenty. Równocześnie prowincjonał Anastazy Kiedrzyńskii przeor Celestyn Obiegłowicz zawierają umowę z architektem Antonim Gerhardem Muntzerem z Brzegu na Śląsku na budowę kościoła na Skałce. Uzgadniają, że Mutzer będzie osobiście prowadził budowę, dobierając wedle woli pomocników i murarzy. Nie określony zostaje przy tym termin zakończenia prac.
  • 1733 - 1738
    • Mutzer rozpoczyna prace. Nazwany "architektem fabryki kościoła S. Stanisława" pobiera przy tym stałą pensję. Prace postępują szybko, pracuje przy nich sporo kamieniarzy polskich i niemieckich, w tym wcześniej zatrudnionych na Jasnej Górze. W związku z tym Muntzer często wyjeżdża na Jasną Górę.
    • 31 marca zawarto kontrakt z cieślą Matyjaszem Mieradzkim o rozebranie wiązania dachowego dzwonnicy i spuszczenie dzwonów
    • 23 kwietnia podpisano drugi kontrakt z tym samym Mieradzkim oraz Sebastianem Plichem którzy podjęli się "kościół skałecki z kominem i fortą oraz i wszystkimi murami oraz po sam klasztor obalić i z gruntu zburzyć z tym jednak dokładem, że ciż sami wyznamienieni powinni zburzyć po sam mur kamienny, to jest po same fundamenta(..)"
  • 1734 – zostają wykopane kości Jana Długosza i przełożone są do glinianego naczynia
  • 1735 – zawarto kontrakt z Adamem Stylem, majstrem kunsztu kamieniarskiego, który "według terminatu i informacji pana architekta obliguje się odkryć, wyłamać i obalić ze wszystkich tyle kamieni ile będzie potrzeba (..)" m.in. na gzymsy kościoła.
  • 1736
    • budowę kościoła opuszcza Jan Adam Tiel, pozostawiając niewykonane kamienie na filary kościelne. Obróbki podejmuje się Jerzy Machacz.
    • 19 sierpnia drewniane modele trzynastu kapiteli podjął się wykonać Hieronim Fuchs.
  • 1737
    • cieśle z Tynca przygotowują galer do spuszczania w dół rzeki materiałów z cegielni zwierzynieckiej (cegła, wapno, dachówki)
    • są przygotowywane kamienie na facjatę tylną oraz wiązania dachowe nad nawami bocznymi
    • 3 sierpnia mistrz kotlarski Ferdynard Heidel zobowiązuje się wykonać rynnę miedzianą między klasztorem a nowym kościołem.
  • 1738
    • mur prowizorycznego kościoła zostaje nakryty prowizorycznym zadaszeniem.
    • nieporozumienia pomiędzy paulinami a Mutznerem doprowadzają do ostrego konfliktu na tematy finansowe.pod koniec roku Muntzer rezygnuje z kierowania budową kościoła i opuszcza Skałkę.
  • 1739 -1740 – roboty prowadzi krakowski majster budowlany Mikołaj Pucek.
  • 1740 – polecony przez warszawskich paulinów na Skałce zjawia się Antoni Solarii. Pierwsze honorarium otrzymuje za korektę „abrysów kościelnych' czyli planów Skałki.jego projekt odbiega od projektu Muntzera, odbiega od panującego w Italii i krajach habsburskich malowniczego baroku, który zaproponował Francesso Borromini.
  • 1741 – snycerz Wacław Beranek wyrzeźbił piętnaście kapiteli w kamieniu pińczowskim, podle obrysu Solariego i informacji Mikołaja Pucka.
  • 1742
    • 27 maja-kontrakt z kamieniarzem Krzysztofem Daykiem, Wojciechem Łuczyńskim i Janem Opoczką na wykonanie elementów kamiennych na drugą kondygnację fasady.
    • 31 maja w ramach kontraktu kamieniarzy powstaje portal główny, odkuty przez: Tomasza Góreckiego oraz Jan i Kazimierz Stachowski z Czernej koło Krzeszowic.
    • drzwi portalu są dziełem Franciszka Fogta, podobnie jak krzyż na fasadzie.
    • wiązanie dachowe zostaje wykonane przez cieślę Salutarskiego
    • powstają kapitele jońskie z gipsu na pilastrach fasad bocznych i tylnej oraz korynckie na prezbiterium.
    • w Dębniku zaczęto wykonywać czarno-białą posadzkę.
    • budowa kościoła zostaje ukończona w stanie surowym. Projekty ołtarzy zostają ukończone. Wszystkie otrzymały kształt retabulum z zwielokrotnionymi pilastrami lub kolumnami i bogatym zwieńczeniem.
  • 1743 – przez cały rok odbywa się szklenie okien w kościele
  • 1742-1743
    • powstają kapitele kondygnacji fasady drugiej, okute wedle umowy przez myślenickiego kamieniarza Łuczyńskiego
    • Cieśla Salutarski kończy więźbę dachową nad nawą główną i kaplicami(nawami bocznymi)
  • 1743 – Ludwik Ladisław robi kapitele jońskie na pilastrach elewacji bocznych oraz korynckie na prezbiterium.
  • 1744
  • powstaje dekoracja stiukowa w sklepieniu prezbiterium i sklepieniu nawy kościoła (Jan Jerzy Lehner)
  • zamontowane zostają kapitele na drugiej kondygnacji wież wykonane przez Wojciecha Łuczyńskiego
  • wewnątrz kościoła zostaje ułożona marmurowa posadzka.
  • wykonywany jest ołtarz św. Pawła Pustelnika i św. Rodziny
  • 1745
    • powstaje ołtarz św. Stanisława odkuty przez Tomasza Góreckiego z Czernej oraz Kazimierza Stachowskiego.
    • Jan Jerzy Lehner zaczyna rzeźbić orły i cyrady alabastrowe
  • 1746
    • wyrzeźbione zostają późnobarokowe portale w prezbiterium. Wykonał je Mateusz Chudzikowski
    • Górecki i Stachowski ukończyli ołtarz świętej Rodziny
    • zostaje sprawione szkło żółte do promieni oraz wyzłocony zostaje ołtarz św. Stanisława
    • Jan Jerzy Lehner wykonuje rzeźby: bł. Uzebiusza z Ostrzychomia i św. Tomasza z Akwinu oraz Glorię do ołtarzy św. Pawła i św. Rodziny
  • 1747 – kolumny i pilastry zyskują kapitele na ostatniej kondygnacji wieży.
  • 1748 – powstaje dekoracja stiukowa fasady – Jan Rojowski. – z figurą anioła z wieńcem i herbem Prus I odnoszącym się do św. Stanisława oraz kartusz z godłem paulinów
  • 1748-1752

nadzorem prac budowlanych zajmuje się Bruno Chojnacki, który zarządza konwentem skałecznym

  • 1749
    • następuje budowa monumentalnych schodów zewnętrznych(Wojciech Łuczyński, Krzysztof Janek), przypominających to rozwiązanie przed rzymskim kościołem S. Domenico e Sisto.
    • Kamieniarze Tomasz Górecki i Franciszek Bielawski ukończyli ołtarz św. Jana Nepomucena
    • rzeźbiarz Jan Rojowski wykonał dekorację stiukową fasady kościoła (tarcza z godłem paulinów, postać anioła, motywy muszli i wstęg)
    • 4 lipca-kościół na Skałce zostaje poświęcony.
  • 1750 – Wojciech Rojowski ukończył dekoracje stukową wraz z figurami do ołtarza św. Nepomucena. Obraz wykonał Łukasz Orłowski
  • 1751
    • Andrzej Stanisław Kostka-Zauski uroczyście konsekruje nową świątynie, nadając jej podwójne wezwanie świętych Michała Archanioła i Stanisława Biskupa, naznaczając coroczne święto konsekracji w trzecią niedziele po Wielkanocy.
    • powstaje ambona zdobiona figurami czterech Ewangelistów i aniołów na jej zwieńczeniu wyrzeźbionych przez Wojciecha Rojowskiego.
  • 1752 – wyrzeźbione zostały ornamenty do konfesjonałów 9 stojących pod chórem kościoła)

1756-powstaje ołtarz Matki Boskiej Częstochowskiej z płaskorzeźbą oblężenia Jasnej Góry przez Szwedów (Tomasz Górecki i Franciszek Bielawski)

  • 1758
    • rozpoczynają się prace nad ołtarzem głównym. Obraz do ołtarza sprawił biskup Andrzej Stanisław Kostka Zauski
    • obraz do ołtarza zostaje namalowany przez Tadeusza Kunze
  • 1760 – powstaje chór muzyczny, późnobarokowy o falistej linii
  • 1761-1762 – snycerz Józef Weissmann tworzy organy i być może balustradę chóru muzycznego, Antoni Rotter- rokokowe ławki oraz konfesjonały.
  • 1762 – zostają wzniesione malownicze hełmy wieżowe, tym samym definitywnie budowa się skończyła. Roboty przy więźbie hełmów wykonał cieśla Jakub Hertel, natomiast pobicie blacha zlecono mistrzowi Idziemu Guzikiewiczowi, sprowadzonemu w tym celu aż z Widawy. Autor projektu architektonicznego tych lekkich ażurowych hełmów jest nadal nieznany.
  • 1766 – powstaje późnobarokowa ambona z rokokową dekoracja snycerską autorstwa Wojciecha Rojowskiego

zostają ukończone prace przy ołtarzu głównym (kapitele zostają wyrzeźbione przez O. Mojżesza Formińskiego - stolarza konwentu częstochowskiego)

  • 1782
    • ukończony zostaje ołtarz św. Barbary. Wykonali go według "obrysu ołtarza św. Jana Nepomucena" kamieniarze Jan Królicki i Stanisław Frankiewicz.
    • nieznany twórca stworzył rzeźby św. Tekli i św. Katarzyny w tym ołtarzu
  • 1785 – Andrzej Woykowski wykonuje cztery konfesjonały o kształcie barokowo-klasycystycznym
  • 1787 21 czerwca – król Stanisław Poniatowski wracając z podróży do Kaniowa odbywa procesję z Wawelu na Skałkę.
  • 1792 – kości Jana Długosza umieszczone zostają w krypcie kościelnej
  • 1797 – wykonany zostaje relikwiarz św. Pawła Pierwszego Pustelnika
  • 1836 – rządy polityczne urządzają więzienie polityczne w klasztorze
  • 1837 – skradziono jeden ze srebrnych relikwiarzy św. Stanisława
  • 1856 – książę Jabłonowski funduje relikwiarz osłaniający ślady krwi św. Stanisława
  • 1848-1858 – Austriacy zamienili część klasztornych budynków na koszary dla wojska
  • 1880 – architekt Teofil Żebrawski urządza w krypcie kościoła Groby Zasłużonych. Odbywa się w tym roku uroczyste przeniesienie zwłok Jana Długosza do grobowca.
  • 1889
    • następuje restauracja kościoła. Podjęta zostaje z inicjatywy przeora paulinów Ambrożego Federowicza, który wcześniej opublikował odezwę do Polaków "W sprawie restauracji kościoła na Skałce" (12 kwietnia). Odezwa zwraca się do wszystkich Polaków z prośbą chociaż o najmniejsze datki na restauracje świątyni. Równocześnie odwołuje on się do wszystkich polskich pism prosząc o powtórzenie apelu Federowicza.
    • powstaje pseudobarokowa polichromia według projektu Juliana Niedzielskiego.
  • 1890 – prace konserwatorskie przejmuje Karol Knaus
  • 1891 – zostaje uroczyście poświęcony obraz Matki Boskiej znajdujący się w nawie północnej kościoła
  • 1889-1890 – powstaje neorokokowa polichromia wnętrza kościelnego wykonana przez Antoniego Mikołajskiego, wedle projektu Juliana Niedzielskiego.
  • 1889 3 listopada – odnowiony kościół poświęcił kardynał Albin Dunajewski. Po uroczystości poświęcono ołtarz św. Rodziny wyobrażający ucieczkę do Egiptu zamieszczony w ołtarzu bocznym.
  • 1890 – zostaje ukończona restauracja świątyni. Na tę pamiątkę na fasadzie świątyni zostaje umieszczona tabliczka z datą
  • 1892 – kościół zyskuje obraz Matki Boskiej Częstochowskiej wykonania Jana Nepomucena Grotta wraz z sukienką wykonaną przez Tadeusza Rybskiego.
  • 1892 – nazwiska wszystkich poważniejszych ofiarodawców datków na świątynie zostają umieszczone na stopniach wiodących do świątyni.
  • 1892-1894 – nadal trwa restauracja świątyni
  • 1894-1895 – świątynia zyskuje neobarokową bramę zamykającą ulicę Skałeczną. Zaprojektował ją Karol Knaus, kratę zrobiła firma ślusarska Józefa Goreckiego. Była ona eksponowana we Lwowie wzbudzając powszechne zainteresowanie cesarze Franciszka Józefa I i arcyksięcia Karola Ludwika oraz uznanie, czego dowodem był złoty medal dla Goreckiego.
  • 1893 – wewnątrz powstają stalle z płaskorzeźbami Teofila Lenartowicza (oblężenie Jasnej Góry i ks. Augustyn Kordecki przed Królem Janem Kazimierzem) oraz 2 popiersia: księdza Augustyna Kordeckiego oraz księdza Jana Długosza
  • początek XX wieku-wykonano lampy wieczne wzorowane na koronach królewskich z nagrobków monarszych na Wawelu
  • 1899 – przeor podpisuje umowę z Wojciechowskim dotycząca gruntownej przebudowy organów
  • 1902 – pomnik Kordeckiego umieszczony zostaje przy ołtarzu Matki Boskiej Częstochowskiej. Wykonała go Tola Certowiczówna, a architektoniczne obramowanie zaprojektował Knauss.
  • 1917 – w niszy zaprojektowanej przez Zygmunta Hendla umieszczono w roku 1917 popiersie Jana Długosza ozdobione herbem Wieniawa, fundowane przez paulinów.
  • 1927 – rozpoczęto restaurację kościoła. Powołano specjalny komitet, a protektorat objął metropolita Sapieha. Kierownictwo obejmuje prof. Adolf Szyszko-Bohusz.
  • 1940 – okupanci niemieccy zabierają ze skałki srebrny pozłacany relikwiarz z początku XVI wieku, przedstawiający Stanisława w stroju pontyfikalnym wskrzeszającego Piotrowina
  • 1950 – zaczynają się prace konserwatorskie polegające na odnowieniu fasady, oczyszczeniu kościoła, założeniu nowych tynków. Uporządkowany zostaje plac przed kościołem i klasztorem, odnowione groby zasłużonych, odnowione zostają brakujące detale.
  • 1971 – Jan Strojny wraz z Janem Nawałką odnawiają dekoracje stiukową.
  • 1979 – do kościoła przybywa papież Jan Paweł II by spotkać się z intelektualistami Krakowa i odbyć rozmowę z młodzieżą
  • 1981 – odsłonięte zostaje popiersie Jana Pawła II w kaplicy Matki Boskiej Częstochowskiej
  • 1983-1984 – poddane są gruntownej renowacji XVIII-wieczne organy. Są one wówczas jednym z najpiękniejszych instrumentów w Krakowie i stanowią wyjątkowo piękny prospekt o bogatej dekoracji motywów.
  • 1978-1984
    • za lat przeoratu ojca Stanisława Turka do kościoła przybywają dwa posągi św. Kazimierza i świętej królowej Jadwigi wykonane przez Adama Wojnara.
    • firma Truszczyńskich dokonała rekonstrukcji i rozbudowy organów
    • firma Fleczyńskich wykonała trzy nowe dzwony.
  • 2005 – Kościół na Skałce otrzymał przywilej zaliczenia go pomiędzy Bazyliki rzymskie z honorowym tytułem Bazyliki Mniejszej. Jest to dar Ojca Świętego na zakończenie Roku Świętego Stanisława. Na 750-lecie jego kanonizacji w Asyżu wydał list "Beatum Stanislaum", skierował do Krakowa w maju ub. roku Legata Papieskiego, kardynała Józefa Ratzingera, spomiędzy swych najbliższych i najważniejszych współpracowników. Przez niego przekazał nam list pełen miłości do Świętego Patrona Polski i Kościoła Krakowskiego.
  • 2008 – na dziedzińcu koło kościoła 8 maja kardynał Stanisław Dziwisz poświęcił Ołtarz Trzech Tysiącleci

Kościół barokowy

Obecny barokowy kościół św. Michała i Stanisława powstał w latach 1733 - 1751 według pierwotnych planów architekta Antoniego Müntzera zmienionych kilka lat później przez Antonio Solariego , który to przeprojektował fasadę budynku i wystrój wnętrza. Wejście do świątyni poprzedzają schody, których stopnie noszą nazwiska ofiarodawców wspierających przeprowadzaną w latach 1888 - 1899 renowację, kierowaną przez Karola Knaussa.

Ołtarz główny kościoła zawiera obraz Tadeusza Kuntzego , wykonany około roku 1758 i przedstawiający św. Michała Archanioła . W lewej, południowej nawie ostatni licząc od wejścia znajduje się ołtarz św. Stanisława. Zawiera on XVII -wieczny obraz świętego a także relikwię w postaci drewnianego stopnia ołtarza, na którym zachować miały się ślady krwi męczennika. Ściana na prawo od ołtarza nosi ponadto trzy wyeksponowane ślady krwi, przykryte szklanymi osłonami w metalowej tablicy.

W kościele znajduje się popiersie o. Augustyna Kordeckiego, paulina – obrońcy Jasnej Góry , wykonane w 1902 przez Tolę Certowiczównę. W prawej bocznej nawie świątyni stoi popiersie papieża Jana Pawła II , wykonane w 1981 przez Adama Wojnara.

Krypta zasłużonych

W latach 1876 - 1880 urządzono według projektu Teofila Żebrawskiego w podziemiach kościoła narodowy panteon w postaci Krypty Zasłużonych , w której spoczęły znamienite postacie polskiej kultury i nauki.

Rolę Skałki jako panteonu narodowego utrwalił zwyczaj specjalnych paradnych pogrzebów, które zaczynały się u pijarów , w farze Mariackiej czy u franciszkanów . W latach zaborów ta tradycja stała się wyrazem patriotyzmu . Otwarcie krypty wiązało się z 400-leciem śmierci Jana Długosza. Tę tradycję kontynuowano także w wolnej Polsce . W każdym roku – 28 listopada – w rocznicę śmierci Stanisława Wyspiańskiego , odbywa się w Krypcie Zasłużonych żałobna msza św., niejednokrotnie związana z wystąpieniami aktorów z Teatru im. Juliusza Słowackiego .

Oprócz wielkiego kronikarza spoczywają tu:

Sadzawka św. Stanisława

Sadzawka św. Stanisława

Znajdująca się nieco na północ od wejścia do kościoła sadzawka św. Stanisława, zwana "Kropielnicą Polski", to prawdopodobnie miejsce pradawnych obrzędów pogańskich, o których w swoich pismach wspomina Jan Długosz. W tym właśnie miejscu porzucone zostały według legendy rozczłonkowane zwłoki św. Stanisława tuż po jego zabójstwie. Istniejąca obecnie kamienna obudowa sadzawki powstała w okresie wczesnego baroku w latach 1683 - 1689 , wykonana przez kamieniarza Jacka Naporę według pomysłu biskupa krakowskiego Jakuba Zadzika z 1638 roku. Jego to herb (Łodzia) obok herbu Długosza (Wieniawa) oraz emblematu Paulinów umieszczony został w zwieńczeniu bramki przed sadzawką.

W środku sadzawki stoi rzeźba męczennika, wykonana nieco później od samej obudowy bo w roku 1731 . Autorem jej jest prawdopodobnie szwajcarski Jezuita Dawid Hell, który wykonał również posągi przed kościołem św. św. Piotra i Pawła .

Sadzawka odrestaurowana została w latach 1895 - 1896 , podobnie jak sam kościół według zamysłu Karola Knaussa. Dodane zostały lampy, a istniejące wcześniej kamienne posągi orłów (legendarnych strażników ciała świętego) zastąpione zostały metalowymi odlewami.

Wyższe Seminarium Duchowne Ojców Paulinów

W 1472 ks. Jan Długosz sprowadził na Skałkę zakonników z Zakonu Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika . Są oni tu nieprzerwanie po dziś dzień, tworząc ważną część historii paulińskiego zakonu. W 1653 r. Paulini otrzymali pozwolenie od Stolicy Apostolskiej na otworzenie domu studiów filozoficzno-teologicznych. Los padł na Skałkę. Od 350 lat krakowska Skałka jest związana ze studiami, które obejmują filozofię – 2 lata i teologię – 4 lata, jako etap formacji przyszłych kapłanów – oo. Paulinów. Różne burze dziejowe sprawiły, że nie zawsze na Skałce odbywało się przygotowanie paulińskich kandydatów do kapłaństwa. Rada Formatorów:

  • Rektor WSD Na Skałce - o. dr Michał Lukoszek OSPPE
  • Prefekt Kleryków - o. mgr lic. Ryszard Dec OSPPE
  • Socjusz Prefekta Kleryków - o. mgr Rafał Zawada OSPPE
  • Prefekt Studiów - o. dr Rafał Wilk OSPPE
  • Ojciec Duchowny - o. dr Samuel Karwacki OSPPE
  • Ojciec Duchowny - o. mgr Augustyn Pelanowski OSPPE

Przypisy

Zobacz też

Galeria

Linki zewnętrzne

Kościół św. Michała Archanioła i św. Stanisława Biskupa w Krakowie-oficjalna strona


Inne hasła zawierające informacje o "Kościół św. Michała Archanioła i św. Stanisława Biskupa w Krakowie":

Wszystkich Świętych ...

Dziady (zwyczaj) ...

Rodzimy Kościół Polski ...

Biskup ...

Mieszko II Lambert ...

Adwentyzm ...

Odense ...

Grenoble ...

Linköping ...

Tampere ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Kościół św. Michała Archanioła i św. Stanisława Biskupa w Krakowie":

010c. Rzym (plansza 13) ...

010c. Rzym (plansza 16) ...

011. Cesarstwo Bizantyjskie (plansza 11) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie