Kościół jezuitów pw. św. Franciszka Ksawerego w
Kownie
– wybudowany w latach
1666
-
1720
(wieże ukończono w
1725
) kościół zakonu
jezuitów
, położony przy południowej
pierzei
kowieńskiego rynku, na miejscu kamienic podarowanych w
1642
Towarzystwu Jezusowemu przez braci Wojciecha, Kazimierza i Piotr Kojałowiczów.
Podczas pożaru, który strawił w
1732
większą część miasta, spłonął dom zakonny i szkoła jezuitów, a sam kościół również został uszkodzony. Po odbudowie poświęcony został przez
żmudzkiego
biskupa
Antoniego D. Tyszkiewicza
w roku
1759
. Po zamknięciu w
1773
Towarzystwa Jezusowego ich szkoła została upaństwowiona, a później wraz z kościołem przekazana
franciszkanom
. Gmach klasztoru i kolegium jezuickiego dobudowano po obu stronach kościoła w latach 1761-1768. Samo kolegium zostało w 1807 przekształcone w kowieńską szkołę powiatową (świecką)[1].
Władze carskie w
1823
zamknęły kościół, a dwa lata później przekształcono go w
cerkiew
prawosławną
.
W
1923
jezuici ponownie sprowadzili się do Kowna, a
11 maja
1924
kościół św. Franciszka Ksawerego wznowił swą działalność. Po
II wojnie światowej
władze sowieckie kościół zamknęły, urządzając w jego budynku najpierw magazyn, a potem salę sportową dla miejscowego technikum. Znacjonalizowany w tym czasie majątek jezuitów został im zwrócony po reaktywacji niepodległej
Litwy
w
1990
roku, a sam kościół po niezbędnej odbudowie
30 sierpnia
1992
ponownie został poświęcony.
Przypisy
Źródła
