Na mapach: 35°02'22″N 135°43'46″E / 35.03944, 135.72944

Kinkaku-ji

Kinkaku-ji w śniegu

Kinkaku-ji ( jap. 金閣寺, Kinkaku-ji, pol. Świątynia Złotego Pawilonu), oficjalna nazwa Rokuon-ji ( jap. 鹿苑寺, Świątynia w Ogrodzie Jeleni) - świątynia zenistyczna w Kioto . Budynek będący przedstawicielem tzw. kultury Kitayama z okresu Muromachi .

Historia

Pierwotny budynek Kinkaku-ji powstał w 1397 jako willa shoguna Ashikaga Yoshimitsu, na terenie jego posiadłości Kitayama.^[1] Jego syn Ashikaga Yoshimochi przekształcił ją w świątynię buddyjską związaną ze szkołą Rinzai . Świątynia spłonęła dwukrotnie podczas wojny Ōnin. W 1950 r. została podpalona przez mnicha o nazwisku Hayashi Yoken, który następnie próbował popełnić samobójstwo na wzgórzu Daimon-ji na tyłach świątyni. Wydarzenie to stało się motywem opowiadania Yukio Mishimy z 1956 r. Obecna budowla pochodzi z 1955 r., dach pokryto płatkami złota w 1987 r. Zrekonstruowano również malowidła we wnętrzu. Świątynia jest położona nad stawem Kyōko-chi, na terenie parku utworzonego w stylu kaiyū (kaiyū-shiki), umożliwiającym jej podziwianie poprzez spacer wokół.

Kinkaku-ji jest jednym z zabytków Kioto znajdujących się na liście Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO .

Bibliografia

• Barucki, Tadeusz: Architektura Japonii, Wydawnictwo Arkady, 1988
• Tubielewicz, Jolanta: Nara i Kioto, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1983,
• Schirokauer, Conrad; Lurie, David; Gay, Suzanne (2005). A Brief History of Japanese Civilization. Wadsworth Publishing.

Linki zewnętrzne

• Kinkaku-ji
• Video

Przypisy