Pomnik-muzeum ofiar wojny w Chiran

Siedziba telewizji Fuji

Siedziba władz Tokio

Kenzō Tange ( jap. 丹下健三, Tange Kenzō, ur. 4 września 1913 w Sakai , zm. 22 marca 2005 w Tokio ) – japoński architekt modernizmu i postmodernizmu , działający na całym świecie, laureat Nagrody Pritzkera w 1987 .

Młodość

Dzieciństwo spędził w Imabari na wyspie Shikoku . Od 1935 studiował w Tokio, a w 1938 otrzymał nagrodę Tatsuno za swoją pracę dyplomową.

Swoją pracę rozpoczął w biurze Kunio Maekawy, byłego współpracownika Le Corbusiera . Od 1946 działał samodzielnie i pracował na Uniwersytecie Tokijskim .

Kariera

W latach 50. Kenzō Tange stał się znany dzięki swojemu projektowi Centrum Pokoju w Hiroshimie. Połączył tam prostotę stylu międzynarodowego ze zbieżnymi z nim tendencjami tradycyjnej architektury japońskiej. Wkrótce powstały w całej Japonii liczne ratusze, biurowce i hale sportowe jego projektu.

W 1960 przedstawił w swoim Planie dla Tokio pomysł niekonwencjonalnej rozbudowy stolicy ponad taflą wody Zatoki Tokijskiej . Ciasna przestrzeń stolicy miała zostać rozszerzona o sztuczne wyspy, mosty i pływające parkingi. Projekt ten miał znaczny wpływ na rozwój grupy Metabolism. Również projekt odbudowy zniszczonego w trzęsieniu ziemi miasta Skopje odziedziczył z niego pewne elementy.

Światową sławę zdobył Tange dzięki obiektom olimpiady w Tokio, pokazywanym przez telewizję na całym świecie, a także późniejszej wystawie światowej. Został też profesorem urbanistyki Uniwersytetu Tokijskiego. Tange budował w ponad 20 krajach, m.in. rozbudował pałac Saudów w Dżuddzie i muzeum w Minneapolis . W 1975 otrzymał niemieckie odznaczenie Pour le Mérite w dziedzinie nauki i sztuki, w 1980 Order Kultury , a w 1987 Nagrodę Pritzkera. Zmarł w 2005 na serce.

Główne dzieła

Projekty architektoniczne

• Centrum Pokoju w Hiroshimie , 1949 - 1956
• biblioteka Tsuda College w Tokio, 1953 - 1954
• katedra Najświętszej Marii Panny w Tokio , 1955
• zarząd prefektury Kagawa w Takamatsu , 1955 - 1958
• ratusz w Imabari , 1959
• hale igrzysk olimpijskich w Tokio , 1964
• centrum kongresowe w Kioto , 1964- 1965
• OUB Building w Singapurze , 1986 – najwyższy wieżowiec miasta (280 m wysokości, 60 pięter)
• gmach zarządu Metropolii Tokijskiej, 1991 - do 1993 najwyższy budynek Japonii (243 m wysokości)
• budynek Telewizji Fuji Tokio, 1994

Projekty urbanistyczne

• projekt urbanistyczny Tokio, 1960
• projekt urbanistyczny Skopje , 1965
• dzielnica Fiera w Bolonii , 1967
• wystawa światowa w Osace , 1970 - kierownictwo zespołu planistycznego, również projekt zadaszenia placu Expo '70
• stolica Nigerii - Abudża , projekt 1976

Linki zewnętrzne

• Nagroda Pritzkera - Kenzō Tange