|
|
|
Kem (geomorfologia)
Kem (geomorfologia)Kem – forma ukształtowania powierzchni ziemi:
garb
,
pagórek
lub
stoliwo
o wysokości od kilku do kilkunastu metrów i średnicy kilkuset metrów, o kształcie stożka lub z płaskim wierzchołkiem i stromymi zboczami. Tworzą go warstwowo ułożone
piaski
, mułki i
żwiry
, które były osadzane w szczelinach i zagłębieniach w obrębie
lądolodu
,
martwego lodu
, bądź między sąsiednimi
lobami lodowca
przez wody roztopowe (kem fluwioglacjalny) lub wody stojące (kem limnoglacjalny). Osady przy brzegach kemu są zwykle zaburzone. Wyznacznik deglacjacji arealnej lodowca. Jest przeciwną formą ukształtowania do
ozu
. Bibliografia- W. Jaroszewski, L. Marks, A. Radomski, 1985: Słownik geologii dynamicznej. Wydawnictwa Geologiczne.
Inne hasła zawierające informacje o "Kem (geomorfologia)":
Wincenty Okołowicz
...
Szczyt (geografia)
...
Łabski Szczyt
...
Nisza niwalna
...
Brama Lubawska
...
Bagno
...
Geografia
...
Ziemia
...
Morena denna
...
Sandr
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Kem (geomorfologia)":
201. Położenie terytorium i suwerenność Polski (plansza 10)
...
017. Procesy fluwialne, glacjalne i eoliczne (plansza 6)
...
017. Procesy fluwialne, glacjalne i eoliczne (plansza 7)
...
|
|
|
|
