Kelpie - w folklorze celtyckim nadnaturalny wodny koń , zmieniający kształty, nawiedzający szkockie jeziora i rzeki . Na Orkadach podobne stworzenie nosi nazwę Nuggle, a na Szetlandach Shoopiltee. Pojawia się także w folklorze skandynawskim jako Bäckahästen ("koń potokowy ").

Kelpie czasami ukazuje się jako brutalny i włochaty człowiek, który ściska i miażdży podróżników, jednak jego najczęstszą, powszechnie przyjętą formą jest łagodny koń, stojący przy strumieniu lub rzece. Jeśli ktokolwiek go dosiądzie, kelpie poszarżuje w najgłębsze partie wody, porywając ze sobą i zatapiając nieszczęsnego jeźdźca. Krzyżówki kelpie z koniem domowym są dobrymi końmi wierzchowymi. Kelpie ostrzegają swoim zawodzeniem i wyciem przed nadchodzącymi burzami. Stworzenia te są jednak rzadko łagodne.

Folklorystyczna opowieść The Kelpie's Wife opowiada o jednym z tych stworzeń i jego żonie, żyjących w jeziorze Loch Garve w szkockim regionie Ross. utwór zepołu Jethro Tull "Kelpie" z wydanego w 1979 albumu Stormwatch opowiada o młodej kobiecie, skuszonej przez kelpie. Podobne stworzenie w celtyckiej kulturze, Each uisge ( celt. "wodny koń"), nawiedza raczej słonowodne zbiorniki, a nie jeziora i rzeki z wodą słodką, z którymi kojarzy się kelpie.

Kelpie w Skandynawii

"Gutt på hvit hest" ("Chłopiec na białym koniu") Theodora Kittelsena, przedstawiający nix jako białe kelpie

W Skandynawii Bäckahästen był jedną z transformacji wodnego ducha o kształcie człowieka, zwanego Nix. Często opisywany jest jako majestatyczny biały koń, który pojawia się niedaleko rzek, najczęściej podczas mglistej pogody. Każdy, kto wspiął się na jego grzbiet mógł już nigdy nie móc z niego zsiąść. W takim wypadku koń mógł wskoczyć do wody, topiąc jeźdźca. "Koń potokowy" bywa także widziany, jako zaprzężony do pługa . Może to być spowodowane tym, że koń chciał zmylić jakąś osobę, lub też komuś udało mu się go schwytać.

Kelpie a współczesne potwory

Według Bengta Sjögrena, szwedzkiego autora i historyka przyrody , dzisiejsze wierzenia w potwory, żyjące w jeziorach np. Loch Ness , mają swój początek w starych legendach o kelpie. Sjögren twierdzi, że relacje o nich zmieniały się z czasem. Starsze doniesienia mówią o stworzeniach, przypominających konie, natomiast nowsze częściej wspominają o gadach i stworzeniach, przypominających wyglądem dinozaury . Sjögren wnioskuje, że legendy o kelpie rozwinęły się w dzisiejsze legendy o potworach, zamieszkujących jeziora. Istoty zmieniły tylko wygląd na bardziej realistyczny i nowoczesny, dzięki odkryciom dotyczących dinozaurów oraz wielkich gadów wodnych. Było to powodem "ewolucji" ich wyglądu z koniopodobnych wodnych kelpie do dinozaurów, szczególnie plezjozaurów .

Ciekawostki

• Kelpie pojawia się w grze na konsolę PS2 "Drakengard 2" jako partner Hancha. Kelpie ma tu wygląd niebieskiego konia z dużym rybim ogonem i mierzy ponad 8 metrów długości.
• Kelpie to także imię konia Ciri z serii książek o Wiedźminie Andrzeja Sapkowskiego .
• Kelpie to śmiercionośne rośliny hodowane na dnach oceanów w książce "Splątane Sieci" z serii Forgotten Realms . Potrafią przybierać kształt konia lub kobiety, zwabiony marynarz ginie pod wodą.
• Kelpie, jako jedna z wróżek mogących przybrać postać ludzką, pojawia się w japońskim anime Hakushaku to yōsei .
• Kelpie pojawia się w "Przewodniku terenowym po fantastycznym świecie wokół nas", który jest częścią serii Kroniki Spiderwick.

Bibliografia

• ( szw. ) Sjögren, Bengt, Berömda vidunder, Settern, 1980,

Zobacz też

• Mitologia celtycka
• Mitologia irlandzka

Linki zewnętrzne

• Kelpie w portalu House Shadow Drake ( ang. )

• Portal Transformacji: Kelpie ( ang. )