|
Katarzyna Medycejska
Katarzyna Medycejska - wł. Caterina Maria Romola di Lorenzo de` Medici (ur. 13 kwietnia 1519 we Florencji - zm. 5 stycznia 1589 w Blois) - księżna z rodu włoskich Medyceuszy. Żona delfina, a następnie króla Francji Henryka II z dynastii Walezjuszów.
Dzieciństwo
Urodziła się we Florencji, we Włoszech. Była córką Lorenza II Medyceusza, księcia Urbino, oraz Madeleine de la Tour (córki hrabiego Owernii Jana III i Joanny de Burbon-Vendôme). Jej wujem był sam papież Klemens VII.
Katarzyna od najwcześniejszych lat była sierotą. Jej matka zmarła przy połogu, a ojciec w trzy tygodnie później na syfilis.
Nie grzeszyła urodą - miała wyłupiaste oczy. Nadrabiała to jednak swoim zamiłowaniem do balów, polowań, wypraw konnych i wszelkich zabaw.
Małżeństwo
28 sierpnia 1533 w Marsylii, w wieku zaledwie 14 lat, została wydana za mąż za Henryka de Valois, księcia Orleanu. Był on młodszym z synów króla Francji Franciszka I (starszym był Franciszek III Bretoński, książę Bretanii i delfin francuski).
Bardzo kochała swego męża, ale bez wzajemności. Już w rok po ślubie Henryk rozpoczął długi romans z Dianą de Poitiers i przez 25 lat Katarzyna żyła w cieniu królewskiej metresy. Diana była zarazem kochanką, przyjaciółką i zaufaną powiernicą Henryka, który darzył ją prawdziwą miłością aż do swojej śmierci.
Katarzyna była lubiana na dworze, również przez swojego teścia Franciszka I. Aby móc uczestniczyć z nim w polowaniu, wymyśliła specjalny styl jazdy konnej - odtąd popularna stała się jazda na tzw. damskim siodle.
Często jednakże doznawała afrontów z racji swojego niskiego urodzenia - co prawda jej wujkiem był sam papież, ale jednak pochodziła z rodziny kupieckiej.
Królowa i regentka
W 1536 delfin Franciszek III Bretoński zmarł i Henryk odziedziczył jego tytuł. W 1547 zaś, po śmierci swego ojca, Henryk został królem Francji jako Henryk II.
Po śmierci męża w 1559, jako regentka, wywierała decydujący wpływ na politykę swych synów, kolejnych królów Francji: Franciszka II, Karola IX i Henryka III Walezego.
Jeszcze za życia Zygmunta Augusta Katarzyna zabiegała o uzyskanie tronu polskiego dla swego syna Henryka Walezego, szukając w Polsce sojusznika do walki z Habsburgami.
Jako gorliwa katoliczka, prowadziła zaciekłe wojny z kalwinami francuskimi, skupionymi wokół książąt Burbonów, potencjalnych dziedziców tronu francuskiego. Była inicjatorką tzw. nocy św. Bartłomieja (1572), w czasie której dokonano mordu na przywódcach hugenotów francuskich, ściągniętych podstępnie do Paryża na ślub jej córki Małgorzaty de Valois z Henrykiem Nawarskim. Zginęło wtedy ok. 3 tys. osób.
Sprawowała mecenat nad kulturą i sztuką, zwłaszcza architekturą. Powszechnie znana jako protektorka Nostradamusa, który przewidział śmierć jej męża i dzieci.
Inne hasła zawierające informacje o "Katarzyna Medycejska":
1484
...
1499
...
XVI wiek
Ludwika XII, króla Francji42
Franciszek II
19 stycznia 1544Fontainebleau5 grudnia 1560Orlean1559-1560Henryk II (1519-1559), król FrancjiKatarzyna Medycejska (1519-1589), c. Wawrzyńca II Medyceusza, księcia Urbino43
Karol IX
27 czerwca 1550Saint-Germain-en-Laye30 ...
1972
...
Sejm grodzieński (1793)
...
Katarzyna Klich
...
Janusz Józefowicz
...
1511
...
Zygmunt III Waza
...
1777
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Katarzyna Medycejska":
11 LISTOPADA (plansza 1)
...
114 b Europa Środkowowschodnia w XVI w. (plansza 9)
...
Białka (plansza 19)
...
|
