Karl Hermann Frank (ur.
24 stycznia
1898
,
Karlowe Wary
- zm.
22 maja
1946
,
Praga
) - zbrodniarz hitlerowski, jedna z najważniejszych postaci wśród
Niemców
sudeckich oraz
Wyższy Dowódca SS i Policji
w
Protektoracie Czech i Moraw
. W SS miał stopień SS-
Obergruppenführera
.
Życiorys
Urodzony w Karlowych Warach, Frank od małego uczony był przez ojca nienawiści do
Czechów
,
Słowaków
i
Żydów
. Po nieudanej przygodzie ze studiami prawniczymi na niemieckim Uniwersytecie w
Pradze
, wstąpił do
austro-węgierskiej
armii i walczył w niej pod koniec
I wojny światowej
. Po wojnie należał do różnych prawicowych ugrupowań i organizacji.
W 1919 Frank wstąpił do
narodowosocjalistycznej
partii Niemców sudeckich i zajmował się dystrybucją książek propagujących
nazizm
. Gdy partia ta została zlikwidowana przez czeskie władze, pomagał on w tworzeniu w 1933 Frontu Niemców sudeckich, który w 1935 zaczął oficjalnie występować jako Partia Sudeckoniemiecka (
niem
. Sudetendeutsche Partei, skrót SdP) i miała charakter odpowiednika
NSDAP
. W 1935 Frank został zastępcą lidera partii i wybrano go do czeskiego
parlamentu
. Reprezentował on najbardziej skrajne skrzydło SdP, dzięki czemu po aneksji
Kraju Sudeckiego
(
niem
. Sudetenland) przez
III Rzeszę
(październik 1938) otrzymał stanowisko zastępcy
gauleitera
Okręgu Rzeszy Kraja Sudetów (
niem
. Reichsgau Sudetenland) -
Konrada Henleina
.
Heinrich Himmler
doceniał radykalizm Franka, mianując go w listopadzie 1938 SS-
Brigadeführerem
.
W marcu 1939, po zajęciu przez III Rzeszę reszty Czech, Frank został powołany na stanowisko wyższego dowódcy SS i Policji oraz sekretarza stanu w nowo powstałym
Protektoracie Czech i Moraw
(jednocześnie awansował na SS-Gruppenführera). Nominalnie podlegał protektorowi
Constantinowi von Neurathowi
, lecz umiejętnie rozszerzał swoją władzę dzięki znakomitej znajomości realiów czeskich i poparciu Himmlera (wykorzystywał to do osłabienia pozycji von Neuratha). Frank stosował terror wobec czeskich opozycjonistów występujących przeciw władzy niemieckiej, aresztując m. in. premiera Czech i Moraw
Aloisa Eliáša
. Gdy von Neurath został odwołany ze stanowiska we wrześniu
1941
, na stanowisko protektora
Hitler
mianował
Reinharda Heydricha
. Heydrich i Frank stworzyli prawdziwy system terroru, stając się postrachem ludności czeskiej.
Po śmierci Heydricha w zamachu przeprowadzonym przez czeskich komandosów w czerwcu 1942, Frank sam oczekiwał stanowiska protektora. Stało się inaczej i na stanowisko to powołany został
Kurt Daluege
. Daluege i Frank kierowali represjami wobec ludności cywilnej Czech w odwecie za zamach na Heydricha. Miało wówczas miejsce zniszczenie wsi
Lidice
i innych miejscowości, co stało się symbolem hitlerowskiego terroru. Oprócz tego tysiące Czechów zamknięto w
obozach koncentracyjnych
. Władza Franka stale się rozszerzała i mimo powołania na stanowisko protektora Czech i Moraw
Wilhelma Fricka
(1943) faktycznym władcą Czech był Frank. Jeszcze w sierpniu 1942 został Ministrem Stanu jako Minister Rzeszy do spraw Czech i Moraw, a w lipcu 1943 awansował na SS-Obergruppenführera i Generała
Waffen-SS
. Od 1943 terror kierowany przez Franka jeszcze się nasilił, uderzając zwłaszcza w czeskich Żydów.
9 maja 1945 Frank poddał się żołnierzom
amerykańskim
, a następnie został ekstradowany do Czech. W marcu i kwietniu 1946 toczył się jego proces przed Trybunałem Ludowym w Pradze. Za zbrodnie wojenne i przeciw ludzkości został on skazany na
karę śmierci
przez
powieszenie
. Wyrok wykonano publicznie na terenie praskiego więzienia Pankrac w obecności 5 tysięcy ludzi 22 maja 1946.
