Karol Młodszy (ur. ok. 772 , zm. 4 grudnia 811 ) – drugi syn Karola Wielkiego i jego żony Hildegardy . Od 780 roku uznany za głównego dziedzica tronu frankijskiego po wydziedziczeniu Pepina Garbatego .

Życiorys

Karol prowadził wieloletnie walki z Bretończykami , którzy często najeżdżali ziemie królestwa Franków. Ojciec wysyłał go również na kampanię przeciwko Sasom . Z synów Karola Wielkiego wykazywał on największy talent wojskowy.

Około 789 roku Karol Wielki planując sojusz z Offą królem Mercji próbował doprowadzić do małżeństwa Karola Młodszego z jego córką Ælflæd. Małżeństwo nie doszło do skutku na skutek odmowy Karola Wielkiego na ślub jego córki Berty z synem Offy - Ecgfrithem.

W 790 roku został mianowany przez ojca gubernatorem Saksonii i Frankonii i otrzymał tytuł księcia Maine .

W dniu 25 grudnia 800 roku w Rzymie został koronowany na króla Franków, w tym samym dniu jego ojciec otrzymał tytuł cesarski.

Karol Wielki dokonał w 806 roku podziału swego królestwa na wypadek swojej śmierci - Karolowi Młodszemu miał przypaść tytuł cesarski, a z ziem miał otrzymać Austrazję , Neustrię , Burgundię , Saksonię i Turyngię .

Karol Młodszy zmarł nagle na skutek ataku apopleksji podczas pobytu w Bawarii .