Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Czang Kaj-szek

Czang Kaj-szek - (ur. 31 października 1887, zm. 5 kwietnia 1975) - chiński polityk i wojskowy. Przewodniczący Kuomintangu po śmierci Sun Yat-sena od 1925 r. Prezydent Republiki Chińskiej na Tajwanie od 1949 r.

Wczesny okres

Czang Kaj-szek urodził się w mieście o nazwie Xikou (około 33 km na południowy wschód od Ningbo, w okręgu Fenghua). Jego rodzicami byli Jiang Zhaocong (蔣肇聰) i Wang Caiyu (王采玉), oboje pochodzący z klasy średniej, z rodzin o tradycjach kupieckich. Ojciec zmarł, gdy Czang miał trzy lata. Jego żoną została Mao Fumei, pochodząca z tej samej wioski. Z małżeństwa tego miał syna Jingguo i córkę Jianhua.

Młody Czang dorastał w okresie, kiedy Chiny po kolejnych porażkach z zachodnimi mocarstwami oraz z Japonią były w głębokim kryzysie. On zaś postanowił wstąpić na ścieżki kariery wojskowej. Edukację rozpoczął w Akademii Wojskowej w Paoting w 1906 r. Następnie udał się do Japonii, aby tam kontynuować studia. Duży wpływ na niego wywarł wtedy ruch rewolucyjny, mający na celu obalenie dynastii Qing i ustanowienie Republiki Chińskiej. W tym okresie zaprzyjaźnił się też ze swoim krajanem Chen Qimeiem z Zhejiangu, który wciągnął go do ruchu o nazwie Sojusz Rewolucyjny. W latach od 1909 do 1911 Czang służył w cesarskiej armii Japonii.

Początki rządów w Chinach

Oficjalnie Kuomintang był teraz partią władzy, jednakże w rzeczywistości duże obszary Chin pozostawały poza jego zasięgiem. W 1928 r. Czang został generalissimusem całych sił zbrojnych i przewodniczącym Rządu Narodowego (sprawował tę funkcję do 1931 r., a później w latach od 1943 do 1948).

Okres od 1928 do 1938 był czasem jednoczenia i umacniania rządu Czanga. Problemy wynikające z koncesji dla państw zachodnich w Chinach były łagodzone na drodze dyplomatycznej. Rząd podejmował aktywne działania zmierzające do unowocześnienia systemu prawnego, ustabilizowania cen, spłacenia długów, reformy systemu bankowego, budowy kolei i dróg oraz wielu innych. Mandaryński został uznany za język urzędowy. Poczyniono duże postępy w zakresie edukacji oraz służby zdrowia.

Te osiągnięcia nie były jednak trwałe, co było spowodowane głównie brakiem politycznej stabilizacji kraju. Większość terenów miejskich była pod kontrolą Kuomintangu, natomiast prowincja znajdowała się we władaniu kilku jeszcze nie pokonanych militarystów oraz grup komunistów. Czang musiał toczyć z tymi siłami ciągłe walki. W czasie zaburzeń na północy spowodowanych przez Yan Xishana i Feng Yuxianga w 1930 r. doszło niemalże do zupełnego bankructwa rządu, a konflikt pochłonął 250 tys. ofiar. Kiedy Hu Hanmin założył w Guangzhou w 1931 r. opozycyjny rząd, Kuomintang był już o krok od utracenia władzy. Te wydarzenia spowodowały, że komuniści mogli ujść wtedy cało z opresji jaką zgotował im Czang i uzyskali cenny spokój. Przegrupowali się w Jiangxi i założyli Chińską Republikę Sowiecką. Antykomunistyczna postawa Czanga zyskała mu poparcie ze strony nazistowskich Niemiec, które wysłały mu na pomoc swoich doradców wojskowych. To sprawiło, że Czang w swojej 5. kampanii przeciwko komunistom w 1934 r. doprowadził do okrążenia czerwonej armii. Akcja zakończyła się niepowodzeniem, bo otoczonym oddziałom udało się wymknąć w słynnym Długim Marszu do Yan`an.

Inwazja japońska

Wraz z japońską inwazją na Mandżurię w 1931 r. Czang wygłosił swoje hasło, które brzmiało: "najpierw wewnętrzna pacyfikacja, potem zewnętrzny opór", co oznaczało, że jego armia najpierw zajmie się komunistami, a dopiero potem zwróci się bezpośrednio przeciw Japonii. W grudniu 1936 Czang poleciał do Xi`anu, aby nadzorować ostateczny atak, który miał wreszcie doprowadzić do zniszczenia sił komunistycznych obecnych w Yan`anie. Jednak plany te pokrzyżował głównodowodzący tamtejszymi siłami Kuomintangu Zhang Xueliang. Jako że pochodził z Mandżurii, najpierw postanowił stawić opór Japończykom. Porwał więc Czang Kaj-szeka na dwa tygodnie i zmusił go do utworzenia "Drugiego Zjednoczonego Frontu" razem z komunistami przeciwko Japonii. Czang odmówił jednak publicznego ogłoszenia tego planu, a jego oddziały faktycznie walczyły (z krótkimi przerwami) z komunistami przez okres całej wojny, mimo formalnego sojuszu Kuomintangu z komunistami przeciwko Japończykom.

Prawdziwa wojna z Japonią zaczęła się w sierpniu 1937 r. Wtedy to bowiem Czang wysłał 500 tys. swoich najlepiej wyszkolonych i wyposażonych żołnierzy do obrony Szanghaju. Miało go to drogo kosztować, bo straty chińskie wyniosły około 250 tys. ludzi, a co ważniejsze, utratę politycznego oparcia ze strony kadry oficerskiej z Whampoa. Mimo że Chiny przegrały wojnę w sensie wojskowym, udowodniły, że są w stanie stawić opór najeźdźcom i pokazały Japonii, że złudne były jej nadzieje na opanowanie kraju w 3 miesiące, jak wcześniej liczono. Tak stanowcza obrona Szanghaju była spowodowana głównie tym, że w mieście duże inwestycje poczynili przedsiębiorcy europejscy i amerykańscy, a Czang liczył na pomoc tych krajów w walce z najeźdźcą. W grudniu padła stolica Chin Nankin – zmusiło to Czanga do przeniesienia się do wnętrza kraju, a dokładnie do Chongqingu. Pozbawiony bazy ekonomicznej i przemysłowej nie mógł kontratakować, a jedynie bronić dotychczasowy stan posiadania. Taka strategia doprowadziła jednocześnie do trudnej sytuacji Japończyków, którzy mieli problemy z utrzymaniem wcześniej zdobytego terytorium, głównie ze względu na wydłużenie się linii zaopatrzeniowych. To zmuszało armię okupanta do utrzymywania we wnętrzu kraju bardzo dużej liczby posterunków i nie pozwalało zaangażować tych sił na Pacyfiku.

W tym okresie Czang korzystał również z pomocy ZSRR. Stalin, nie wierząc w zwycięstwo komunistów Mao Zedonga, wspierał Kuomintang na wypadek jego zwycięstwa w starciu z Japończykami i komunistami. W latach 1940-42 doradzał Czangowi radziecki attaché, Wasilij Czujkow.

Wraz z atakiem na Pearl Harbor i utworzeniem pacyficznego teatru działań wojennych Chiny stały się jednym z państw alianckich. W czasie II wojny światowej Czang i jego żona (która pobierała naukę w amerykańskich szkołach) byli podporą dla silnego stronnictwa amerykańskiego, które widziało niezłomnie w tym kraju sojusznika i nadzieję dla chrześcijańskich i demokratycznych Chin. Polityka Czanga odbiegała daleko od wzorca demokracji i chrześcijaństwa, co oczywiście nie przeszkadzało USA w angażowaniu się po stronie Kuomintangu.

Strategia Czanga stała w sprzeczności z dążeniami komunistów i USA, które chciały zaangażować jak największe siły chińskie w walkę z Japończykami. Czang starał się brać jak najmniejszy udział w starciach z okupantem. Gromadził równocześnie wszelką pomoc wojskową przysyłaną przez USA. Były to oczywiste kroki zmierzające do utworzenia jak największych rezerw materiałowych i ludzkich w celu przygotowania się do przyszłej wojny z komunistami. Prawdziwego oblicza Czanga długo nie dostrzegano w Stanach Zjednoczonych. To powodowało, że pomoc zbrojna dalej była kierowana do Kuomintangu, a Franklin Delano Roosevelt wierzył, że kuomintangowskie Chiny pomogą mu pokonać Japonię, co było oczywistą naiwnością z jego strony.

Czang był uważany za jednego z przedstawicieli tzw. "wielkiej czwórki" wraz z Stalinem, Roosveltem, i Churchillem. Wybrał się nawet razem ze swoją żoną na konferencję w Kairze w 1943 r. – służyła mu tam ona jednocześnie za tłumacza i doradcę.


Inne hasła zawierające informacje o "Czang Kaj-szek":

1972 Eyskens 1973 PrezydentBeninu 1970 Coutoucou Hubert Maga19721972Justin Ahomadegbé Tomêtin19721972 Mathieu Kérékou 1991 PrezydentBoliwii 1971 Hugo Banzer Suárez 1978 PrezydentBrazylii 1969 Emilio Garrastazu Medici 1974 PremierBułgarii 1971 Stanko Todorow 1981 PrezydentChile 1970 Salvador Allende 1973 Republika Chińska 1950 Czang Kaj-szek 1975 Przywódca ChRL 1949 Mao Zedong 1976 PrezydentCzecho-słowacji 1968 Ludvík Svoboda 1975 PremierCzecho-słowacji 1970 Lubomír Štrougal 1988 Król Danii 1947 Fryderyk IX 19721972 Małgorzata II   PremierDanii 1971 Jens Otto Krag19721972 Anker Jørgensen 1973 Egipt 1970 Anwar ...

1951 Belgii 1934 Leopold III 19511951 Baudouin 1993 PremierBelgii 1950 Joseph Pholien 1952 PrezydentBoliwii 1949 Mamerto Urriolagoitia19511951Hugo Ballivián Rojas 1952 PrezydentBrazylii 1946 Eurico Gaspar Dutra 19511951 Getúlio Vargas 1954 PremierBułgarii 1950 Wyłko Czerwenkow 1956 PrezydentChile 1946 Gabriel Gonzalez Videla 1952 Republika Chińska 1950 Czang Kaj-szek 1975 Przywódca ChRL 1949 Mao Zedong 1976 PrezydentCzecho-słowacji 1948 Klement Gottwald 1953 PremierCzecho-słowacji 1948 Antonín Zápotocký 1953 Król Danii 1947 Fryderyk IX 1972 PremierDanii 1950 Erik Eriksen 1953 Egipt 1936 Faruk I 1952 PrezydentEkwadoru 1948 Galo Plaza Lasso 1952 Finlandia 1946 Juho ...

1969 Salinas19691969Alfredo Ovando Candía 1970 PrezydentBrazylii 1967 Artur da Costa e Silva19691969 Emilio Garrastazu Medici 1974 PremierBułgarii 1962 Todor Żiwkow 1971 PrezydentChile 1964 Eduardo Frei (starszy) 1970 Republika Chińska 1950 Czang Kaj-szek 1975 Przywódca ChRL 1949 Mao Zedong 1976 PrezydentCzecho-słowacji 1968 Ludvík Svoboda 1975 PremierCzecho-słowacji 1968 Oldřich Černík 1970 Król Danii 1947 Fryderyk IX 1972 PremierDanii 1968 Hilmar Baunsgaard 1971 Egipt 1954 Gamal Abdel Naser 1970 PrezydentEkwadoru 1968 José María ...

1929 I 1934 PremierBelgii 1926 Henri Jaspar 1931 PrezydentBoliwii 1926 Hernando Siles Reyes 1930 PrezydentBrazylii 1926 Washington Luiz Pereira de Souza 1930 Bułgaria 1918 Borys III 1943 PrezydentChile 1927 Carlos Ibáñez del Campo 1931 Republika Chińska 1928 Czang Kaj-szek 1931 PrezydentCzecho-słowacji 1918 Tomáš Masaryk 1935 PremierCzecho-słowacji 1926 Antonín Švehla19291929 František Udržal 1932 Król Danii 1912 Chrystian X 1947 PremierDanii 1926 Thomas Madsen-Mygdal19291929 Thorvald Stauning 1942 Egipt 1917 Fuad I 1936 PrezydentEkwadoru 1926 Isidro Ayora 1931 Finlandia 1925 Lauri Kristian ...

Mao Zedong De był założycielem Armii Ludowo-Wyzwoleńczej ( 1 sierpnia 1927 r.) po tym jak Czang Kaj-szek rozpoczął serię czystek przeciwko komunistom . Po zdobyciu władzy Mao zapoczątkował ...

1962 Lefèvre 1965 PrezydentBeninu 1960 Coutoucou Hubert Maga 1963 PrezydentBoliwii 1960 Víctor Paz Estenssoro 1964 PrezydentBrazylii 1961 Joao Belchior Marques Goulart 1964 PremierBułgarii 1956 Anton Jugow19621962 Todor Żiwkow 1971 PrezydentChile 1958 Jose Alessandri Rodriguez 1963 Republika Chińska 1950 Czang Kaj-szek 1975 Przywódca ChRL 1949 Mao Zedong 1976 PrezydentCzecho-słowacji 1957 Antonín Novotný 1968 PremierCzecho-słowacji 1953 Viliam Široký 1963 Król Danii 1947 Fryderyk IX 1972 PremierDanii 1960 Viggo Kampmann 19621962Jens Otto Krag 1968 Egipt 1954 Gamal Abdel ...

1958 Eyskens 1961 PrezydentBoliwii 1956 Hernán Siles Zuazo 1960 PrezydentBrazylii 1956 Juscelino Kubitschek de Oliveira 1961 PremierBułgarii 1956 Anton Jugow 1962 PrezydentChile 1952 Carlos Ibáñez del Campo 19581958Jose Alessandri Rodriguez 1963 Republika Chińska 1950 Czang Kaj-szek 1975 Przywódca ChRL 1949 Mao Zedong 1976 PrezydentCzecho-słowacji 1957 Antonín Novotný 1968 PremierCzecho-słowacji 1953 Viliam Široký 1963 Król Danii 1947 Fryderyk IX 1972 PremierDanii 1955 Hans Christian Hansen 1960 Egipt 1954 Gamal Abdel Naser 1970 PrezydentEkwadoru 1956 Camilo ...

Lata 50. XX wieku Parku Shiba . Osoby Polityka Dwight D. Eisenhower Konrad Adenauer Ludwig Erhard Nikita Chruszczow Charles de Gaulle Jawaharlal Nehru Mao Zedong Czang Kaj-szek Gamal Abdel Naser Dawid Ben Gurion Hirohito Douglas MacArthur Joseph McCarthy Fidel Castro Władysław Gomułka Bolesław Bierut Imre Nagy ...

Lata 30. XX wieku wojny światowej . Osoby Polityka Adolf Hitler Józef Stalin Wiaczesław Mołotow Benito Mussolini Herbert Hoover Franklin D. Roosevelt Neville Chamberlain Francisco Franco Hirohito Czang Kaj-szek Haile Selassie I Józef Piłsudski Ignacy Mościcki Józef Beck Władysław Sikorski Rozrywka Stan Laurel i Oliver ...

1964 Barrientos Ortuño 1969 PrezydentBrazylii 1961 Joao Belchior Marques Goulart19641964Humberto de Alencar Castello Branco 1967 PremierBułgarii 1962 Todor Żiwkow 1971 PrezydentChile 1964 Eduardo Frei (starszy) 1970 Republika Chińska 1950 Czang Kaj-szek 1975 Przywódca ChRL 1949 Mao Zedong 1976 PrezydentCzecho-słowacji 1957 Antonín Novotný 1968 PremierCzecho-słowacji 1963 Jozef Lenárt 1968 Król Danii 1947 Fryderyk IX 1972 PremierDanii 1962 Jens Otto Krag 1968 Egipt 1954 Gamal Abdel Naser 1970 PrezydentEkwadoru 1963 Ramón ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Czang Kaj-szek":

221. Przemiany powojenne na bliskim i dalekim wschodzie (plansza 17) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie