Języki izolowane – języki, które ze względu na swą specyfikę, tj. strukturę gramatyczną, leksykę bądź inne czynniki nie wykazują pokrewieństwa z żadnym innym istniejącym językiem. Przykładem języków izolowanych może być język japoński , baskijski czy koreański , aczkolwiek snuje się przypuszczenia odnośnie ewentualnej bliskości tych języków z pewnymi rodzinami językowymi, np. baskijskiego z językami kaukaskimi .

Terminu języki izolowane używa się także w stosunku do języków, takich jak np. albański , czy ormiański , co do których wiadomo, że przynależą do rodziny języków indoeuropejskich , jednak wewnątrz tej rodziny nie są bliżej spokrewnione z żadnym innym istniejącym językiem.

Określenia języki izolowane nie należy mylić z pojęciem języków izolujących .

Języki uznawane za izolowane

Afryka

Za języki izolowane uznaje się również niektóre języki z rodziny nilo-saharyjskiej .

Azja

Australazja i Oceania

W większości są to języki Nowej Gwinei , które nie wykazują podobieństw z językami nowogwinejskimi .

Europa

Ameryka Północna

Ameryka Południowa