Rozmieszczenie geograficzne języków ałtajskich

Języki ałtajskie – grupa języków, tradycyjnie uznawanych za rodzinę językową , pochodząca od wspólnego prajęzyka . Obecnie często uważa się języki ałtajskie raczej za ligę językową - zespół języków, których podobieństwa wynikają ze wzajemnych interakcji^[1]. Grupa języków ałtajskich dzieli się trzy rodziny:

• języki tureckie
• języki mongolskie
• języki tungusko-mandżurskie

Językami ałtajskimi posługuje się ponad 152 mln osób, zamieszkujących rozległe obszary Azji , od Azji Mniejszej przez Azję Środkową i środkową Syberię , aż po chiński i rosyjski Daleki Wschód . Ze względu na swoje podobieństwo do języków uralskich łączone są w jedną ligę uralo-ałtajską . Dużo elementów ałtajskich posiadają też do tej pory niesklasyfikowane języki japoński i koreański .

Języki ałtajskie z największą liczbą użytkowników to turecki (około 80 mln), azerski (około 25 mln), tatarski , ujgurski (po około 6 mln), kazachski (około 5,3 mln) i mongolski (około 4,5 mln).

Typologicznie wszystkie języki ałtajskie należą do języków aglutynacyjnych . Cechą charakterystyczną jest również harmonia wokaliczna .

Klasyfikacja języków ałtajskich

języki ałtajskie (ok. 152 mln)

języki tureckie (ok. 145 mln)

czuwaski (ok. 1,5 mln)

języki wschodniotureckie

uzbecki (ok. 15 mln)

nowoujgurski (ze staroujgurskim †) (ok. 8 mln)

języki północnotureckie

jakucki (ok. 300 tys.)

tofa

języki południowotureckie

turecki (ok. 80 mln)

turkmeński (ok. 6,5 mln)

azerski (ok. 25 mln)

gagauski (ok. 175 tys.)

krymskotatarski (ok. 300 tys.)

krymczacki (ok. 100 osób)

języki zachodniotureckie

kirgiski (ok. 2 mln)

kazachski (ok. 5,3 mln)

kipczacki †

baszkirski ( 1,4 mln)

karakałpacki (ok. 350 tys.)

karaimski (ok. 100)

język tatarski (ok. 6 mln)

języki mongolskie

buriacki (ok. 350 tys.)

dagurski (ok. 100 tys.)

kałmucki

mogolski

mongolski (wschodniomongolski) (ok. 4,5 mln)

mongorski

santyjski

ojracki (ok. 90 tys.) z kałmuckim (ok. 150 tys.)

języki tungusko-mandżurskie

języki tunguskie

ewenkijski (ok. 48 tys.)

eweński (lamucki) (ok. 13 tys.)

języki mandżurskie

mandżurski

nanajski (goldyjski) (ok. 9 tys.)

udehejski

Zobacz też

• Władysław Kotwicz
• Języki świata

Źródła

1. ↑ Godziński, Stanisław , Współczesny język mongolski, Wydawnictwo Akademickie Dialog, Warszawa 1998