Józef Widajewicz (ur. 16 lutego 1889 w Buszczu w powiecie Brzeżańskim, zm. 16 września 1954 w Krakowie ) – polski historyk, profesor na Uniwersytecie Jagiellońskim .

Życiorys

Studiował na Uniwersytecie Lwowskim pod kierunkiem prof. Oswalda Balzera . W 1913 złożył egzamin na nauczyciela szkół średnich z zakresu historii i geografii, w 1914 uzyskał doktorat z filozofii. W latach 1914–1916 służył w wojsku austriackim . W 1919 został nauczycielem w gimnazjum w Poznaniu . W 1927 habilitował się z historii średniowiecznej na wydziale humanistycznym Uniwersytetu Poznańskiego . Po II wojnie światowej został profesorem katedry średniowiecznej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Członek Instytutu Zachodniego .

Dzieła

• Państwo Wiślan, 1947
• Danina stołu książęcego w Polsce piastowskiej, (w:) Studia nad historią prawa polskiego, pod red. O. Balzera, 1926
• Licikaviki Widukinda, studium onomastyczno-geograficzne, "Slavia Occidentalis", t. 7, 1927
• Najdawniejszy piastowski podbój Pomorza, "Slavia Occidentalis", t. 10, 1931
• Powołowe – poradlne, danina ludności wiejskiej w dobie piastowskiej, (w:) Studia nad historią prawa polskiego, pod red. O. Balzera, 1926
• Wichman, 1933
• Z przeszłości Buszcza, 1925
• Początki Polski, 1948
• Czy Bolesław Chrobry był zakładnikiem u Niemców? (w:) Roczniki Historyczne, t. 16, 1947