Auxilia (z łac. wsparcie) – to starożytna formacja wojskowa działająca w ramach armii rzymskiej . Auxilia była wyspecjalizowanymi oddziałami z rzymskich prowincji i miała zadanie wspierać główne siły pieszych legionów . Tymi jednostkami posiłkowymi była głównie jazda i łucznicy .

We wczesnym imperium istniały trzy rodzaje jednostek auxilia:

• skrzydła kawalerii ( alae ) – jednostki kawaleryjskie,
• kohorty piesze (cohortes peditae) – lekka piechota towarzysząca legionom,
• kohorty mieszane (cohortes equitatae) – niewielkie samodzielne jednostki dalekiego rozpoznania, zabezpieczenia, eskorty i łączności.

Żołnierze po odbyciu służby otrzymywali obywatelstwo rzymskie. Oficerami w oddziałach auxilii byli ekwici . W późnym cesarstwie wśród oddziałów auxilii pojawiali się:

• Sarmaci - auxilia sarmatae
• Alanowie - auxilia allani
• Wandalowie i Goci
• jazda rzymska