Solid Justyniana II

Justynian II ( gr. Ιουστινιανός Β΄, łac. Ioustinianos II). Przydomek Rhinothmetos oznacza "Obciętonosy". Żył w latach ok. 669 - 711 . Starszy syn cesarza Konstantyna IV i jego żony Anastazji. Wiosną 685 roku został mianowany współcesarzem przez ojca, jednakże razem rządzili jedynie do września tego samego roku. Samodzielnie władał cesarstwem w latach 685 - 695 i 705 - 711 .^[1]

Pierwszy okres panowania

Za jego rządów dokonano formalnej unifikacji urzędu konsula i cesarza, czyniąc z tego ostatniego głowę państwa nie tylko de facto ale także de jure. Był niepopularny w Konstantynopolu , wprowadził rządy terroru . Pomyślnie walczył z Bułgarami i Słowianami . Początkowo utrzymywał pokojowe stosunki z Arabami , dzięki czemu udało mu się odzyskać Armenię , którą ponownie utracił. Prowadził zakrojoną na szeroką skalę działalność kolonizacyjną. W zamian za korzystny układ z Saracenami zgodził się przyjąć i osiedlić w cesarstwie chrześcijańskich Mardaitów, którzy wcześniej prowadzili partyzancką walkę z niewiernymi w okupowanej Syrii . Po zwycięskiej wojnie z Bułgarami i Słowianami przesiedlił kilkadziesiąt tysięcy tych ostatnich do Azji Mniejszej . Sprowadził z Cypru w okolice Kyzikosu wielu Cypryjczyków, co doprowadziło do zerwania pokoju z Arabami. Wojna, która wynikła z tego faktu, zakończyła się niepowodzeniem cesarstwa na skutek zdrady oddziału złożonego ze słowiańskich przesiedleńców.

Wygnanie

W 692 cesarz zainicjował Sobór in Trullo , który wprowadził równorzędność między biskupem Rzymu a patriarchą Konstantynopola. Postanowienia te spowodowały opór patriarchy Rzymu Sergiusza . Próba siłowego rozwiązania tego problemu doprowadziła do buntu garnizonu Rzymu i Rawenny przeciwko cesarzowi. Został on obalony w 695, okaleczony przez obcięcie nosa i wygnany do Chersonezu na Krymie ^[2]. Z obawy o swoje życie uciekł na dwór chagana Chazarów i ożenił się z jego siostrą, która przybrała greckie imię Teodora (ok. 702). Jednakże wpływy, drugiego z kolei, uzurpatora na tronie w Konstantynopolu - Tyberiusza Apsimarosa sięgały aż do państwa Chazarów. Chagan chazarski był zaś gotów wydać cesarza za cenę dobrych stosunków z nowym władcą Rzymian. Ostrzeżony Justynian zdążył zbiec na dwór bułgarskiego władcy Terwela . Uzyskał od niego pomoc wojskową, z której pomocą wyprawił się na stolicę. Jesienią 705 roku stanął pod murami Konstantynopola, do którego dostał się wraz z garstką towarzyszy przez akwedukt . Jego niespodziewane pojawienie się w mieście wywołało powszechną panikę, co umożliwiło mu ponownie przejąć władzę.

Drugi okres panowania

Cesarz sprowadził do Nowego Rzymu swoją żonę i małoletniego syna, który otrzymał imię Tyberiusz i został współrządcą ojca. Justynian okrutnie zemścił się na obu uzurpatorach (pierwszy z nich - Leoncjusz został wcześniej obalony przez Tyberiusza Apsimarosa, pozbawiony nosa i umieszczony w klasztorze). Obu sprowadzono w łańcuchach na hipodrom , gdzie cesarz używał ich jako podnóżka w czasie wyścigu rydwanów . Po tym akcie upokorzenia obaj zostali straceni. Cesarz zemścił się także na mieszkańcach Rawenny , którzy, w jego ocenie, nie dość gorliwie działali w sprawie uwięzienia papieża Sergiusza. Miasto zostało złupione, jego biskup oślepiony, a wielu mieszkańców sprowadzono do stolicy dla dokonania tam egzekucji. Cesarz planował również pomścić swoje krzywdy doznane od mieszkańców Chersonezu . Trzecia z kolei ekspedycja karna wysłana do miasta zbuntowała się jednak przeciw legalnemu władcy i przyłączyła się do buntu, któremu przewodził oficer ormiańskiego pochodzenia - Filipikos Bardanes . Kiedy flota z uzurpatorem na pokładzie przybyła do Konstantynopola, mieszkańcy miasta otworzyli przed nim bramy. Cesarz, wraz z całą rodziną, został zgładzony, a jego głowę wysłano do Rawenny i Rzymu, gdzie była wystawiona na widok publiczny (711). Wraz ze śmiercią Justyniana i jego syna Tyberiusza kończy się okres panowania dynastii herakliańskiej.

Rodzina

Jego pierwszą żoną była Eudoksja, Justynian II miał z nią jedną córkę:

• Anastazję, zaręczoną z Terwelem .

Jego drugą żoną była Teodora z Chazarii, Justynian II miał z nią jednego syna:

• Tyberiusza , współcesarza w latach 706 - 711 .

Przypisy

Poprzednik Konstantyn IV Pogonatos

Cesarz bizantyjski 685 - 695

Następca Leoncjusz II

Poprzednik Tyberiusz III

Cesarz bizantyjski 705 - 711

Następca Filipikos Bardanes