Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Juliette Gréco

Juliette Gréco

Juliette Gréco
Juliette Gréco (2006).
Data i miejsce
urodzenia
7 lutego 1927
Montpellier   Francja
Profil w bazie IMDb
Profil w bazie Filmweb.pl

Juliette Gréco (ur. 7 lutego 1927 w Montpellier ), francuska piosenkarka i aktorka.

Podczas II wojny światowej wraz ze swoimi rodzicami uczestniczyła w ruchu oporu ( Rèsistance ). Po wojnie zamieszkała w Paryżu , gdzie szybko zaczęła odnosić sukcesy artystyczne jako pieśniarka. Kompozytorami jej utworów byli m.in.: znany jazzman Miles Davis i Joseph Kosma . Teksty do muzyki pisali zaś: poeta Jean Cocteau i Jean Paul Sartre . Współpraca z tymi artystami zaowocowała wieloma przebojami, które uzyskały światowy rozgłos.

Spis treści

Biografia

Julia urodziła się 7 lutego 1927 w mieście Montpellier w południowej Francji. Jej ojciec pochodził z Korsyki , matka była działaczką francuskiego ruchu oporu Rèsistance . Na edukację oraz formację ideową młodej Julietty mieli ogromny wpływ jej rodzice i ich zaangażowanie polityczne. Szczególny wpływ miała jej matka. Dorastająca Julietta, idąc za jej przykładem, również przyłączyła się do ruchu oporu. Została w związku z tym nawet aresztowana, ale uniknąła deportacji z powodu młodocianego wieku. Według niektórych biografów, Juliette Greco była przez 210 dni więźniem obozu koncentracyjnego Ravensbrück . W 1946 roku przeniosła się do Paryża .

Wyjątkowo szybko dostrzeżono w stolicy talent wokalny Julietty i stała się tam jedną z czołowych gwiazd powojennej Francji. Jej repertuar pieśniarki, oddawał przekonująco ferment nowego kierunku filozoficznego - egzystencjalizmu , oraz frustracji francuskich intelektualistów, który był następstwem przeżyć po II wojnie światowej . Tym refleksjom towarzyszył również wygląd sceniczny artystki, polegający na noszeniu czarnej sukienki i długich czarnych rozpuszczonych włosów.

Greco była częstą bywalczynią kawiarni San Germain, w której obracał się światek politycznej i filozoficznej bohemy. Tam spotkała się z Milesem Davisem i Jeanem Cocteau . Ten ostatni zaproponował młodej artystce niewielką rolę w filmie "Orfeusz", hollywoodzkiego producenta i reżysera Darryl F. Zanuck . Po tym debiucie filmowym, była częściej zapraszana do udziału w jego filmach - lata 1960-1970.

Greco była trzykrotnie zamężna. Pierwszym mężem - (1953-1956), był aktor Philippe Lemaire, z którym ma córkę Marie-Laurence Lemaire, Jej drugim mężem był francuski aktor Michel Piccoli , z którym mieszkała od 1966 do 1977. W 1988 roku wyszła za mąż za Gerarda Jeunessea, z którym trwa w małżeństwie do dziś.

Pieśni

Juliette Gréco (1963)
  • Si tu t’imagines
  • Parlez-moi d’amour
  • Paris Canaille
  • Accordéon
Juliette Gréco - koncert w Wiedniu (2009)
  • À la belle étoile
  • Ça va (Le Diable)
  • C'est à aimer que le temps passe
  • Chanson pour l’Auvergnat
  • Coin de rue
  • Daphénéo
  • Dieu est Nègre
  • Embrasse-moi
  • Je Hais les Dimanches
  • Je suis comme je suis
  • La Chanson de Barbara
  • La Chanson de Margaret
  • La Fiancée du Pirate
  • La Fourmi
  • La Rue
  • Les Cloches (& La Tzigane)
  • Les Croix
  • Les Dames de la poste
  • Les Enfants qui s'aiment
  • Les Feuilles mortes
  • L'Éternel féminin
  • L'Ombre
  • Romance
  • Sir Jack l'eventreur
  • Sous le ciel de Paris

Wydania płytowe

  • 2003: L’Éternel féminin – Gesamtaufnahme in 21 CD (Mercury/ Universal ).
  • 1964: Gréco chante Mac Orlan (Neuauflage 2001 Mercury/Universal).
  • 1967: La Femme (Réédition 1998 Mercury/ Universal ).
  • 1991: Juliette Gréco chante Maurice Fanon (Neuauflage 2002 Mercury/Universal).
  • 1993: Vivre dans l’avenir (Réédition 2002 Universal).
  • 1998: Un jour d’été et quelques nuits (Disques Meys).
  • 2003: Aimez-vous les uns les autres ou bien disparaissez … (Polydor/Universal).
  • 2006: Le Temps d’une chanson (Polydor/Universal).
  • 1965: Juliette Grèco à la Philharmonie der Berlin (LP: Philips)
  • 1966: Juliette Grèco in Deutschland (LP: Philips)
  • 1992: Juliette Gréco à l'Olympia (Doppel-CD, Neuauflage 2004 Mercury/Universal).
  • 1999: Juliette Gréco Odéon 1999 (Doppel-CD, Disques Meys).
  • 2004: Juliette Gréco Olympia 1955 – Olympia 1966 (Mercury/ Universal ).
  • 2004: Juliette Gréco Olympia 2004 (Doppel-CD, Polydor/ Universal ).
  • 1990: Je suis comme je suis (Doppel-CD, Neuauflage 2002 Mercury/Universal).
  • 1991: Déshabillez-moi (Doppel-CD, Neuauflage 2003 Mercury/Universal).

Filmy wyświetlane w Polsce

Literatura

  • Régine Deforges (Text), Irmeli Jung (Photos): Juliette Gréco. Imprimerie Nationale, Paris 1990
  • Betrand Dicale: Juliette Gréco. Les vies d’une chanteuse. Edition Lattès, Paris 2001,
  • Michel Grisolio: Juliette Gréco Edition Seghers, Paris 1975
  • Josyaune Savigneau: Juliette Gréco. Actes Sud, Arles 1998,


Inne hasła zawierające informacje o "Juliette Gréco":

XVI wiek ...

Jacek Odrowąż ...

1964 ...

Grupa Laokoona ...

1927 lutego - Kenneth Anger , amerykański reżyser, scenarzysta, aktor, pisarz i producent filmowy 7 lutego Juliette Gréco , francuska piosenkarka i aktorka Władimir Kuc , radziecki (ukraiński) lekkoatleta (zm. 1975 ) 10 ...

1614 ...

Papirologia ...

Kodeks Synajski ...

3. List Jana ...

Manieryzm (sztuka) ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Juliette Gréco":

055. Egzystencjalizm (plansza 5) motywu nie ma jeszcze nawet u Kierkegaarda, jest dopiero w egzystencjalizmie XX w. Juliette Gréco na początku swojej kariery uważana była za muzę egzystencjalistów. Przyjaźniła ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie