Jules Jean Baptiste Vincent Bordet (ur.
13 czerwca
1870
w Soignies, zm.
6 kwietnia
1961
w
Brukseli
) –
mikrobiolog
i immunolog
belgijski
, laureat
Nagrody Nobla
w
1919
roku.
Studiował
medycynę
w
Brukseli
. Po uzyskaniu tytułu doktora medycyny (
1892
), w latach 1894-1901 pracował pod kierunkiem
Ilji Miecznikowa
w
paryskim
Instytucie Pasteura
. Od
1901
roku kierował brukselską filią Instytutu Pasteura, a w latach
1907
-
1935
był profesorem uniwersytetu tamże.
Zajmował się odpornością. W
1895
roku w trakcie obserwacji rozpadu komórek bakteryjnych w surowicy odpornościowej zauważył, że proces ten jest uwarunkowany współdziałaniem dwóch substancji, później określonych mianem dwuchwytnika (amboceptora) i
dopełniacza
(komplementu). Opracował w
1901
roku metodę tzw. odchylania dopełniacza, mającą duże znaczenie w rozpoznawaniu niektórych chorób (m.in.
kiły
). W
1906
roku odkrył i opisał pałeczki
krztuśca
(wspólnie z Octave Gengou) – dla uczczenia tego odkrycia pałeczki krztuśca nazwano Bordatella pertussis.
Za odkrycia w dziedzinie odporności został uhonorowany
Nagrodą Nobla
w
1919
roku.
Autor m.in. Traite de l'immunite dans les maladies infectieuses (
1920
).
Bibliografia
- Wulf von Bonin, Erich Bagge, Robert Herrlinger: Laureaci nagrody Nobla. Chemia, fizyka, medycyna. Warszawa: 1969.
