Jerzy Nowosielski (ur.
7 stycznia
1923
w
Krakowie
) - polski
malarz
,
rysownik
,
scenograf
,
filozof
i
teolog
prawosławny. Uważany za jednego z najwybitniejszych współczesnych pisarzy ikon.
W roku
1940
rozpoczął naukę w
krakowskiej Kunstgewerbeschule
u profesora
Stanisława Kamockiego
. Od roku
1945
studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie u profesora
Eugeniusza Eibischa
.
Na początku swej drogi artystycznej był asystentem
Tadeusza Kantora
i pozostawał pod wpływem
Tadeusza Brzozowskiego
. W okresie
socrealizmu
zajmował się sztuką sakralną. Swoją pierwszą wystawę miał w 1955 roku, zaraz potem reprezentował Polskę na
biennale w Wenecji
(1956) i w
São Paulo
(1959).
Od 1976 roku jest profesorem
ASP
oraz członkiem
PAU
,
Grupy Młodych Plastyków
oraz
Grupy Krakowskiej
. Od najmłodszych lat był zafascynowany liturgią wschodnią, w której został wychowany (najpierw jako grekokatolik, później prawosławny). Maluje
ikony
głównie przedstawione w metafizycznych kompozycjach figuralnych i pejzażach; płasko malowane formy obwodzi konturem. Tworzy monumentalne dekoracje ścienne, m.in. w kościołach w
Lourdes
,
Tychach
, kościele Ducha Świętego w
Nowej Hucie
,
dolnej cerkwi pw. św. Jana Klimaka w Warszawie
, kościele pw. Podwyższenia Krzyża Św. w Warszawie na Jelonkach oraz w
cerkwi
w
Hajnówce
. W
Białym Borze
(woj. zachodniopomorskie) stworzył niewielką
cerkiew greckokatolicką
, w której zaprojektował architekturę, wyposażenie wnętrza i wystrój malarski.
Jest autorem prac teoretycznych o
ikonie
i malarstwie, m.in.
- Wokół ikony. Rozmowy z Jerzym Nowosielskim (
1985
)
- Inność prawosławia (
1991
)
Jerzy Nowosielski jest doktorem
honoris causa
Uniwersytetu Jagiellońskiego
.
W 1996 r Zofia i Jerzy Nowosielscy założyli Fundację Nowosielskich, której celem jest wspieranie wybitnych osiągnięć kultury polskiej poprzez przyznawanie stypendiów i dorocznych nagród.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
