Jaskier wielki
Systematyka [1]
Domena :	eukarionty
Królestwo :	rośliny
Klad :	rośliny naczyniowe
Klad :	Euphyllophyta
Klad :	rośliny nasienne
Klasa :	okrytonasienne
Rząd :	jaskrowce
Rodzina :	jaskrowate
Rodzaj :	jaskier
Gatunek :	jaskier wielki
Nazwa systematyczna
Ranunculus lingua L. Sp. pl. 1:549. 1753
Kategoria zagrożenia
Kategoria zagrożenia w Polsce ( CzL ) EX EW E V [V] R Kategoria: zagrożony

Gatunek trujący

Jaskier wielki (Ranunculus lingua L.) – gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych . Występuje w stanie dzikim w Europie i Azji ^[2]. W Polsce dość pospolity^[3].

Morfologia

Łodyga

Wzniesiona, u nasady z pustymi, podziemnymi rozłogami, u góry obficie rozgałęziona. Osiąga wysokość 50–150 cm . Pod ziemią roślina wytwarza długie rozłogi .

Liście

Wąskolancetowate, zaostrzone, nie podzielone, rzadko słabo ząbkowane.

Kwiaty

Złotożółte o średnicy 2,5–4 cm . Składają się z 5 odwrotniejajowatych płatków, licznych pręcików i słupków.

Owoc

O długości 2,5–4 mm, nagi lub z rzadka tylko szczeciniasto owłosiony.

Biologia i ekologia

Bylina , hemikryptofit , hydrofit . Kwitnie od czerwca do sierpnia. Rośnie na torfowiskach , wilgotnych łąkach , brzegach ścieków i stawów , w trzcinowiskach , szuwarach . W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Magnocaricion ^[4]. Liczba chromosomów 2n = 112, 128^[3].

Zagrożenia

Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)^[5] w grupie roślin narażonych na wyginięcie (kategoria zagrożenia V).

Przypisy

Bibliografia