Jaskier bulwkowy
Systematyka [1]
Domena :	eukarionty
Królestwo :	rośliny
Klad :	rośliny naczyniowe
Klad :	Euphyllophyta
Klad :	rośliny nasienne
Klasa :	okrytonasienne
Rząd :	jaskrowce
Rodzina :	jaskrowate
Rodzaj :	jaskier
Nazwa systematyczna
Ranunculus bulbosus L. Sp. Pl. 554. 1753

Gatunek trujący

Kwiat

Morfologia

Jaskier bulwkowy (Ranunculus bulbosus) – gatunek rośliny należący do rodziny jaskrowatych . W stanie dzikim występuje w północnej Afryce, w zachodniej Azji, na Kaukazie i w Europie ^[2]. W Polsce jest dość pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich.

Morfologia

Łodyga

Pęd u nasady bezpośrednio pod powierzchnią gleby bulwkowato zgrubiały. Łodyga do 30 cm wysokości , prosta, owłosiona (u dołu odstająco, u góry przylegająco). Roślina nie tworzy rozłogów .

Korzeń

Krótki, ucięty z licznymi korzeniami bocznymi.

Liście

O zmiennym kształcie. Najczęściej 3–dzielne lub 3–sieczne, składające się z klapowanych i zazębiających się odcinków, środkowy na krótkim ogonku. Z wierzchu przylegająco, a spodem odstająco owłosione.

Kwiaty

Pojedyncze, żółte, wierzchołkowe o średnicy 2–3 cm na bruzdkowanych szypułkach . Odgięte działki kielicha przylegają zewnętrzną stroną do szypułki kwiatowej .

Owoce

Owocostan szczeciniasty, owocami są drobne orzeszki delikatnie punktowane z niewielkim, zagiętym dzióbkiem.

Biologia i ekologia

Bylina , geofit , hemikryptofit . Kwitnie od maja do czerwca . Siedlisko : suche łąki , murawy nawapienne i przydroża. Wymaga gleb gliniastych, wapiennych i suchych. Roślina trująca, zawiera ranunkulinę. Liczba chromosomów 2n = 16^[3].

Zmienność

Tworzy mieszańce z jaskrem rozłogowym i jaskrem wielokwiatowym^[3].

Zastosowanie i uprawa

• Uprawiany jest ze względu na swój pokrój i ładne kwiaty, które u różnych odmian mogą być pojedyncze lub pełne . Nadaje się na rabaty.
• Jest łatwy w uprawie. Rozmnaża się go przez siew nasion (najlepiej zaraz po ich zebraniu), lub przez podział rozrośniętych kęp wiosną lub jesienią^[4] . W okresie kwitnienia wskazane jest podlewanie. Najlepiej rośnie na przepuszczalnej i stale wilgotnej glebie, na stanowisku słonecznym lub półcienistym^[4].

Przypisy

Bibliografia