AUC (Autodefensas Unidas de Colombia czyli Zjednoczona Samoobrona Kolumbii) – związek prawicowych organizacji paramilitarnych w
Kolumbii
, założony w kwietniu
1997
roku przez
Carlosa Castaño Gila
. Celem AUC jest ochrona interesów jego sponsorów, głównie elit ekonomicznych i baronów narkotykowych.
Prywatne organizacje paramilitarne, wchodzące w skład AUC, zaczęły powstawać z myślą o ochronie elit finansowych przed grożącymi im, przede wszystkim ze strony lewicowych organizacji partyzanckich, porwaniami i zabójstwami. Najbardziej znaną prywatną milicją była Muerte a Secuestradores (MAS) założona przez narkotykowego barona
Pablo Escobara
i lokalnych przywódców gangów narkotykowych.
AUC otrzymywał oficjalne wsparcie ze strony państwa (broń oraz szkolenia przez wojsko i policję, wspólne prowadzenie operacji bojowych), którego elity polityczne uznały ją za wspaniałe narzędzie walki z lewicowymi partyzantkami –
FARC
i
ELN
. W roku
1998
rząd kolumbijski, pod naciskiem opinii publicznej oburzonej przestępstwami dokonywanymi przez AUC, zdelegalizował organizację. W
2001
roku Departament Stanu
USA
uznał AUC za organizację
terrorystyczną
.
Międzynarodowe koncerny inwestujące w Kolumbii, m.in.
Coca-Cola
i
Drummond Company
, podejrzewane są także o współpracę z AUC. Celem współpracy miało być usunięcie z zakładów najbardziej aktywnych związkowców, broniących praw pracowniczych. Kolumbijski związek zawodowy pracowników przemysłu spożywczego SINALTRAINAL ocenia, że na skutek działań AUC ponad 2 tys. działaczy zostało zamordowanych. Obecnie przed sądem w USA toczą się sprawy przeciwko ww. firmom, z powództwa poszkodowanych oraz ich rodzin. W marcu 2007 r. koncern Chiquita przyznał się do finansowania AUC, za co zasądzono karę w wysokości 25 mln USD. O wydarzeniach w Kolumbii opowiada m.in. niemiecki film dokumentalny "Krwawy smak Coca-Coli" (prod.
KanalB
)[1][2][3].
Wg raportów organizacji praw człowieka, m.in.
Amnesty International
, AUC jest odpowiedzialny za większość przestępstw popełnianych w Kolumbii przez organizacje paramilitarne. Ocenia się, że w samym tylko
2001
roku członkowie AUC zabili ponad 1000 osób cywilnych (dla porównania – liczba cywilnych ofiar FARC = 197 osób). AUC oskarżane jest o masakrowanie całych wiosek. Wg Departamentu Stanu USA AUC wymusza ponad 40% migracji wewnętrznej w Kolumbii, zdobywając w ten sposób tereny pod uprawę
koki
.
AUC jest najaktywniejsze w północno-zachodniej części kraju (
Antioquia
,
Córdoba
,
Sucre
i
Bolívar
), a od
1999
roku także w północnych i południowo-zachodnich częściach Kolumbii. W maju
2004
roku władze
Wenezueli
rozpoczęły dochodzenie w sprawie obecności AUC także i w tym kraju, współdziałającej w planowanym zamachu stanu.
AUC finansuje swoją działalność z handlu narkotykami, pieniędzy sponsorów oraz haraczy. Jej członkowie otrzymują regularne pensje. Obecnie szacuje się, że w jego skład wchodzi 5-7 tysięcy członków, chociaż przywódca AUC mówi o 11 tysiącach. Liczba jej sympatyków jest trudna do oszacowania. W związku z objęciem w
2002
roku urzędu prezydenta przez prawicowego polityka
Alvaro Uribe
, który zadeklarował ostateczne rozprawienie się z lewicową partyzantką, w
2004
roku organizacja zdecydowała się zakończyć działalność. Po zakończeniu rozmów z rządem
13 maja
2004
roku podpisano porozumienie o demobilizacji i rozbrojeniu AUC – proces ten ma się zakończyć w
2005
roku.
Przypisy
