|
Innocenty X
Innocenty X - Giovanni Battista Pamfili (Pamphilj) (ur. 7 maja 1574 w Rzymie, zm. 7 stycznia 1655 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, od 1644 papież.
Jego przodkowie osiedli w Rzymie pod koniec XV wieku. Był prapraprawnukiem Aleksandra VI, tym samym ostatnim papieżem w historii, będącym bezpośrednim potomkiem innego papieża.
Został nakłoniony przez stryja, późniejszego kardynała Girolamo Pamphilja, do wybrania kariery duchownej. W Collegio Romano obronił doktorat praw (1594). Pracował w Kurii Rzymskiej, w 1604 został sędzią trybunału Roty Rzymskiej (zastępując stryja mianowanego kardynałem); był także radcą Penitencjarii Apostolskiej. Od marca 1621 do 1625 przebywał z misją nuncjusza w Neapolu, następnie był radcą kardynała Francesco Barberiniego (starszego), specjalnego legata we Francji (1625) i Hiszpanii (1626).
19 stycznia 1626 został mianowany tytularnym patriarchą Antiochii, a w maju t.r. nuncjuszem w Hiszpanii. 30 sierpnia 1627 papież Urban VIII kreował nuncjusza Pamphiliego kardynałem (w sekretnym trybie in pectore), ujawniając nominację w listopadzie 1629. W latach 1639-1644 stał na czele Kongregacji Soboru Trydenckiego, a od 12 stycznia 1643 do 14 marca 1644 był kamerlingiem Św. Kolegium Kardynalskiego. Sprawował także urząd kardynała-protektora Królestwa Polskiego.
Po długim pontyfikacie Urbana VIII elektorzy na konklawe postanowili wybrać papieża starszego wiekiem, a zarazem nie tak profrancuskiego jak Urban. Wybór padł na kardynała Pamphiliego 15 września 1644 po ponad miesięcznym konklawe. Nie zdążył dojechać przedstawiciel Francji, kardynał Jules Mazarin, mający przedstawić weto wobec tej kandydatury. Nowy papież przyjął imię Innocentego X, został koronowany 4 października 1644 i odbył ingres do Bazyliki Laterańskiej 23 listopada 1644.
Papież Innocenty na początku pontyfikatu stanął przed zadaniem rozliczenia rodziny swojego poprzednika, Barberinich, która korzystając z wpływów dopuściła się licznych nadużyć. Kilku przedstawicieli Barberinich wyjechało pospiesznie z Rzymu i znalazło schronienie u kardynała Mazarina. Innocenty X powołał specjalną komisję mającą zbadać nadużycia finansowe i polityczne Barberinich, ostatecznie jednak po kilku latach udzielił przebaczenia i zezwolił im na powrót do Rzymu, a w 1653 mianował nawet kolejnego Barberiniego (Carlo, stryjecznego wnuka Urbana VIII) kardynałem.
Sam papież Innocenty również nie był wolny od wady nepotyzmu, ale mianowani przez niego kardynałami krewniacy mieli mniejsze wpływy. Cień na pontyfikat Innocentego X rzuca natomiast zażyłość z wdową po jego bracie, donną Olimpią Maidalchini, która zdominowała i całkowicie podporządkowała sobie papieża. Innocenty spełniał wszystkie zachcianki bratowej i nie podejmował żadnej ważniejszej decyzji bez zasięgnięcia opinii "papieżycy Olimpii I", z ukrycia wysłuchującej wszystkich audiencji. Tym sposobem w Rzymie zalegalizowana została prostytucja, z której korzyści czerpała signora Maidalchini. Jednak nie tylko na nierządzie pochodząca z wpływowego, lecz średnio zamożnego rodu arystokratka dorobiła się ogromnego majątku i jednego z najbardziej wystawnych dworów siedemnastowiecznej Europy – za przekonanie papieża do podjęcia konkretnej decyzji brała łapówki od dziesiątek tysięcy "potrzebujących". Sam Innocencjusz również obsypywał bratową kosztownymi prezentami, co nie zmienia faktu, że i tak go notorycznie okradała, a po śmierci – ograbiła doszczętnie, do ostatniej koszuli. Olimpia Maidalchini zdołała również m.in. zdobyć nominację kardynalską i stanowisko sekretarza stanu dla swojego syna, Camillo. Ten jednak po pewnym czasie zrezygnował z piastowanych funkcji by ożenić się z księżniczką Olimpią Aldobrandi di Rossano, sukcesorką rodu papieża Klemensa VIII, tworząc w ten sposób najbogatszy ród Italii.
W pierwszych latach pontyfikatu Innocentego X zakończyła się wojna trzydziestoletnia. Papież nie był zadowolony z zawartego w Westfalii traktatu pokojowego, uznając, że jest zbyt korzystny dla protestantów. 24 października 1648 papież ogłosił dokument, w którym uznał warunki traktatu za nieważne, jednak głos ten został w Europie zlekceważony. W konflikcie hiszpańsko-francuskim Innocenty wspierał Hiszpanię.
Pamfili był pierwszym papieżem, który nadał nowoczesny charakter urzędowi sekretarza stanu, zwłaszcza od czasu, gdy po ustąpieniu papieskiego bratanka stanowisko to objął Fabio Chigi, przyszły papież Aleksander VII.
Innocenty X wspierał działalność misyjną, podniósł znaczenie Kongregacji Rozkrzewiania Wiary (Propaganda Fide), kolegium dominikańskiemu w Manili (Filipiny) nadał rangę uniwersytetu. Wsparł decyzję Kongregacji Rozkrzewiania Wiary zabraniającą misjonarzom jezuickim w Chinach używanie w liturgii miejscowych rytuałów; ta decyzja została zmieniona przez jego następcę. 31 maja 1653 papież ogłosił bullę Cum occasione, w której zdecydowanie potępił tezy jansenistyczne, zawarte w dziele Jansena Augustinus. W 1650 Innocenty patronował obchodom w Rzymie Roku Jubileuszowego.
Był protektorem sztuki. W okresie pontyfikatu Innocentego X ukończono zdobienie wnętrza Bazyliki Watykańskiej, odbudowano Piazza Navona, wybudowano Villa Doria Pamphili. Słynny portret papieża namalował Diego Velazquez.
Papież Innocenty X dokonał reformy więziennictwa Państwa Papieskiego (wprowadzono wówczas podział na cele). W 1646 nominację kardynalską uzyskał Jan Kazimierz, syn Zygmunta III Wazy, który dzięki temu w honorowy sposób zakończył nowicjat jezuicki, a wkrótce został królem Polski.
Inne hasła zawierające informacje o "Innocenty X":
1484
...
1362
...
1361
...
1679
Irlandii
1660
Karol II Stuart
1685
CesarzJaponii
1663
Reigen(霊元天皇)
1687
PatriarchaKonstan-tynopola
1676
Dionizy IV Muselimes16791679Atanazy IV16791679Jakub
1682
Kurlandia
1642
Jakub Kettler
1682
KsiążęLiechten-steinu
1627
Karol Euzebiusz
1684
Sułtan Maroka
1672
Mulaj Ismail
1727
KsiążęMonako
1662
Ludwik I
1702
Nawarra
1643
Ludwik XIV
1710
Norwegia
1670
Chrystian V
1699
Papież
1676
Innocenty XI
1689
ElektorPalatynatu
1648
Karol I Ludwik
1680
Portugalia
1667
Piotr II
1706
Prusy
1640
Fryderyk WilhelmWielki Elektor
1688
Niemcy
1658
Leopold I Habsburg
1705
Rosja
1676
Fiodor III
1682
Elektor
Saksonii
1656
Jan Jerzy II ...
1677
I
1707
Król Irlandii
1660
Karol II Stuart
1685
CesarzJaponii
1663
Reigen(霊元天皇)
1687
PatriarchaKonstan-tynopola
1676
Dionizy IV Muselimes
1679
Kurlandia
1642
Jakub Kettler
1682
KsiążęLiechten-steinu
1627
Karol Euzebiusz
1684
Sułtan Maroka
1672
Mulaj Ismail
1727
KsiążęMonako
1662
Ludwik I
1702
Nawarra
1643
Ludwik XIV
1710
Norwegia
1670
Chrystian V
1699
Papież
1676
Innocenty XI
1689
ElektorPalatynatu
1648
Karol I Ludwik
1680
Portugalia
1667
Piotr II
1706
Prusy
1640
Fryderyk WilhelmWielki Elektor
1688
Niemcy
1658
Leopold I Habsburg
1705
Rosja
1676
Fiodor III
1682
Elektor
Saksonii
1656
Jan Jerzy II ...
Zakon Kaznodziejski
...
1136
...
Innocenty II
...
Łaska
niż woli człowieka i uważał, że człowiek nie może oprzeć się łasce.
Innocenty X
w Cum occasione (
1653
) potępia 5 zdań z
Augustinusa
.
Antoni Arnauld
...
1686
I
1707
Król Irlandii
1685
Karol II Stuart
1689
CesarzJaponii
1663
Reigen(霊元天皇)
1687
PatriarchaKonstan-tynopola
1685
Jakub16861686Dionizy IV Muselimes
1687
Kurlandia
1682
Fryderyk Kazimierz Kettler
1698
Sułtan Maroka
1672
Mulaj Ismail
1727
KsiążęMonako
1662
Ludwik I
1702
Nawarra
1643
Ludwik XIV
1710
Norwegia
1670
Chrystian V
1699
Papież
1676
Innocenty XI
1689
ElektorPalatynatu
1685
Filip Wilhelm
1690
Portugalia
1667
Piotr II
1706
Prusy
1640
Fryderyk WilhelmWielki Elektor
1688
Niemcy
1658
Leopold I Habsburg
1705
Rosja
1682
Iwan V
1696
1682
Piotr I Wielki
1725
Elektor
Saksonii
1680
Jan Jerzy ...
Inne lekcje zawierające informacje o "Innocenty X":
108 Życie religijne w okresie nowożytnym (plansza 7)
...
039 Kryzys kościoła łacińskiego w późnym średniowieczu (plansza 5)
...
030b Wyprawy Krzyżowe (plansza 9)
...
|
