Wojciech Gerson (ur.
1 lipca
1831
w
Warszawie
, zm.
25 lutego
1901
tamże) – polski
malarz
,
pejzażysta
, przedstawiciel
realizmu
, historyk sztuki, pedagog.
Młodość
Uczeń warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, kształcił się w
Petersburgu
, od
1856
u
Leona Cognieta
w
Paryżu
, w
1858
osiedlił się w
Warszawie
.
Uczniowie
Współzałożyciel w
1860
Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych
. Profesor w warszawskiej Klasie Rysunkowej (
1872
-
1896
). W tym czasie też zaczął pisywać krytyki do warszawskich czasopism, napisał biografię zmarłego
1868
malarza
Józefa Simmlera
, wydał podręcznik anatomii dla artystów, przetłumaczył na język polski
Leonarda da Vinci
: „Trattato della Pittura”. Kształciło się u niego wielu przyszłych wybitnych artystów, m.in.
Józef Chełmoński
,
Leon Wyczółkowski
,
Władysław Podkowiński
,
Józef Pankiewicz
,
Ludomir Benedyktowicz
,
Wacław Chodkowski
,
Eligiusz Niewiadomski
,
Alfred Wierusz-Kowalski
.
Główne dzieła
Ważniejsze prace wydał w litografiach: Widoki
Warszawy
, Ubiory ludu polskiego. Ilustruje dzieła historyczne, jak: „Hetmani polscy” i i. Pierwszy wielki obraz historyczny wystawił w
Paryżu
, (Margrabia
Gero
i Słowianie, ob. w Muzeum Narodowym w Krakowie). Następują liczne obrazy z historii Polski (
Kopernik
w
Rzymie
, wykładający swój system, Zamordowanie Przemysława i i.) Bardziej oryginalne są jego dekoracje w Muzeum Przemysłu i Rolnictwa i w sali Zakładu Kredytowego w Warszawie, jak i krajobrazy tatrzańskie.
Gerson zajmował się także architekturą i krytyką sztuki. W swojej sztuce koncentrował się na tematach patriotycznych, sielankowych i pejzażach górskich. Przetłumaczył na język polski Rozprawę o malarstwie
Leonarda da Vinci
.
Aktywny działacz parafii
ewangelicko-augsburskiej
Świętej Trójcy w Warszawie. W latach
1898
-
1901
Prezes Kolegium Kościelnego.
Pochowany został na
cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie
przy ulicy Młynarskiej.
Potomkowie
Jego córka
Maria Gerson-Dąbrowska
była pisarką i malarką polską, żoną
Ignacego Dąbrowskiego
, polskiego powieściopisarza.
Prawnukiem Gersona był
Michał Witwicki
, architekt i konserwator zabytków.
Źródła
- Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934-1939)