Kopuła pozorna (kopuła fałszywa, pozorne
sklepienie
kopułowe) – typ krycia dużych budowli okrągłych, stosowany w starożytności do czasów rzymskich. Kopuły takie były niczym innym jak ścianami w systemie ciosowym, powstałymi poprzez coraz to większe wysuwanie płasko leżących warstw kamieni ku wnętrzu komory. Ten typ sklepienia charakterystyczny był szczególnie dla
grobowców mykeńskich
(XV-XII w.p.n.e.). Najbardziej znanym zabytkiem tego typu jest
skarbiec Atreusza
.[1]
