Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną.

Ił-28

Ił-28

Ił-28
Ił-28 w Muzeum Uzbrojenia w Poznaniu

Ił-28 w Muzeum Uzbrojenia w Poznaniu
Dane podstawowe
Państwo   ZSRR
Producent Iljuszyn
Typ samolot wielozadaniowy
Konstrukcjadwusilnikowy odrzutowy górnopłat o konstrukcji metalowej, podwozie – chowane w locie
Załoga3 (pilot, nawigator/bombardier, strzelec/radiotelegrafista)
Historia
Data oblotu8 lipca 1948
Lata produkcji 1949 – ?
Dane techniczne
Napęd2 silniki turboodrzutowe Klimow WK-1
Ciąg 26,5 kN (każdy)
Wymiary
Rozpiętość21,45 m
Długość17,45 m
Wysokość6,70 m
Powierzchnia nośna60,80 m²
Masa
Własna 12 890 kg
Startowa 21 200 kg
Zapas paliwa7 900 l
Osiągi
Prędkość maks. 902 km/h
Prędkość przelotowa 770 km/h
Prędkość minimalna185 km/h
Prędkość wznoszenia 15 m/s
Pułap 12 300 m
Zasięg2 400 km
Rozbieg 960 m
Dobieg 960 m
Dane operacyjne
Uzbrojenie
4 działka lotnicze NR-23 lub NS-23 kal. 23 mm (podwójnie sprzężone)
1000 kg (wyjątkowo 3000 kg) bomb
Użytkownicy
ZSRR , Chiny , Albania , Bułgaria , Czechosłowacja , NRD , Węgry , Polska , Rumunia , Algieria , Egipt , Irak , Maroko , Nigeria , Somalia , Syria , Jemen , Afganistan , Indonezja , Kambodża , Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna , Wietnam
Rzuty
Rzuty samolotu

Ił-28 ( ros. Ил-28) - odrzutowy samolot bombowy , konstrukcji Sergieja Iliuszyna z okresu po II wojnie światowej .

Spis treści

Historia

Propozycja stworzenia dwusilnikowego, odrzutowego bombowca napędzanego silnikami Klimow RD-45, zastosowanymi już w myśliwcu MiG-15 , została zgłoszona przez Siergieja Iliuszyna pod koniec 1947 . Prace projektowe ruszyły pełną parą na początku 1948 . Pomimo, że plan zakładał powierzenie projektu bombowca taktycznego biuru Tupolewa , Stalin zezwolił prowadzić prace również Iliuszynowi. Jednak pieniądze na projekt Iła-28 przyznano dopiero w czerwcu tegoż roku.

Pierwszy prototyp , napędzany silnikami Rolls-Royce Nene został oblatany przez pilota Władimira Kokkinaki, radiooperatora B.A. Jerofiejewa i nawigatora N.D. Sorokina 8 lipca 1948 . Drugi prototyp, napędzany silnikami Klimow RD-45F wzbił się w powietrze 30 grudnia 1948 .

Ostatecznie, po testach przeprowadzonych w maju 1949 , Ił-28 pokonał konkurencyjnego Tu-14 i stał się podstawowym bombowcem radzieckich sił zbrojnych. Postanowiono również, że jednostką napędową samolotu będzie silnik Klimowa WK-1. Produkcja seryjna ruszyła we wrześniu 1949 w fabrykach w Moskwie , Woroneżu i Omsku . Lotnictwo radzieckie otrzymało pierwsze maszyny w marcu 1950 , a w tym samym roku, podczas defilady na placu czerwonym, samolot zaprezentowano światu.

Wersje produkcyjne

Samolot w podstawowej wersji Ił-28, Muzeum Uzbrojenia w Poznaniu
Samolot szkolno-treningowy Ił-28U
  • Ił-28 - standardowy, konwencjonalny bombowiec.
  • Ił-28U - nieuzbrojona, wyposażona w dwa kokpity wersja szkolno-treningowa. Uczeń siedział w "zwykłym" kokpicie, zaś instruktor w kokpicie przypominającym kształtem rozwiązania z samolotów pasażerskich, umieszczonym zamiast przeszklenia w nosie. Oblatany 18 marca 1950 .
  • Ił-28R - wersja rozpoznawcza, z zestawem aparatów, flar i powiększonym zbiornikiem paliwa w komorze bombowej. Dodatkowe zbiorniki znalazły się również na końcach skrzydeł. Od pozostałych wersji odróżniała ją również instalacja hydrauliczna, która zastąpiła instalację pneumatyczną. Prototyp oblatano 19 kwietnia 1950 .
  • Ił-28T - wersja torpedowa , o wydłużonej komorze bombowej mieszczącej torpedę RAT-52, przeprojektowanym nosie, dodatkowych zbiornikach na końcach skrzydeł, które cofnięto o 10 cm ze względu na zmianę środka ciężkości. Prototyp oblatano 8 stycznia 1951 .
  • Ił-28N - nosiciel bomb jądrowych RDS-4 Tatiana, wyposażony w lepszą awionikę , dodatkowe zbiorniki paliwa na końcach skrzydeł, ogrzewaną komorę bombową oraz osłony w oknach mające chronić załogę przed oślepieniem po zrzuceniu ładunku. Pierwszego zrzutu ładunku jądrowego z Iła-28 dokonano 23 sierpnia 1953 .
  • Ił-28-131 - wersja przystosowania do przenoszenia i wyposażona w urządzenia radiowe do naprowadzania pocisku UB-2F Czajka. Powstała krótka seria w 1956 .
  • Ił-28RTR - samolot zwiadu radioelektronicznego, pozbawiony zbiorników na końcach skrzydeł i wyposażony w dodatkową antenę pod kadłubem.
  • Ił-28REB - samolot walki elektronicznej, w gondolach na końcach skrzydeł znajdował się sprzęt zakłócający.
  • Ił-28PŁ - wersja przeznaczona do zwalczania okrętów podwodnych , mogąca zrzucać poza torpedami boje hydroakustyczne i bomby głębinowe .
  • Ił-28ZA - cywilna wersja służąca do badań meteorologicznych.
  • Ił-28ŁŁ - kilka różnych samolotów, na których testowano różnorodne modyfikacje, w tym:
    • nowe radary i inną awionikę
    • sprzęt monitorujący testy rakietowych pocisków kierowanych
    • instalację do tankowania w powietrzu
    • podwozie gąsienicowe i na płozach
    • silnik rakietowy na paliwo ciekłe
  • Ił-28Sz - wersja szturmowa, wyposażona w dwanaście zamków pod skrzydłami do przenoszenia uzbrojenia. Próby nad tą wersją rozpoczęto pod koniec 1967 roku.
  • Ił-28P - cywilna wersja używana przez Aerofłot jako samolot pocztowy.
  • Ił-28BM - holownik celów, przebudowany z Iłów-28 i Iłów-28R
  • Ił-28M - wycofane ze służby samoloty służące jako cele. Część z nich wyposażono w system zdalnego kierowania drogą radiową.

Wersje produkowane w Chinach

  • Harbin H-5 - odpowiednik Iła-28, wersja eksportowa oznaczana jako B-5.
  • Harbin HJ-5 - odpowiednik Iła-28U, wersja eksportowa oznaczana jako BJ-5.
  • Harbin HZ-5 - odpowiednik Iła-28R, wersja eksportowa oznaczana jako BZ-5.

Samoloty produkowane w Czechosłowacji

  • Avia B-228 - odpowiednik Iła-28.
  • Avia CB-228 - odpowiednik Iła-28U.

Służba

Samoloty typu Ił-28 używane były przez lotnictwo wojskowe i cywilne ZSRR, oraz lotnictwo wojskowe ChRL (produkowane na licencji), Albanii (maszyny chińskie), Bułgarii , Czechosłowacji (produkowane na licencji), NRD , Węgier , Polski , Rumunii (samoloty produkcji ZSRR i chińskiej), Algierii , Egiptu (głównie maszyny produkcji czechosłowackiej), Iraku , Maroka , Nigerii , Somalii , Syrii , Jemenu , Afganistanu , Indonezji , Kambodży , KRL-D i Wietnamu .

Opis konstrukcji

Przeszklony nos zajmował nawigator/bombardier, podczas gdy pilot siedział w kabinie znajdującej się na grzbiecie samolotu

Duraluminiowy samolot w układzie górnopłata . Skrzydła proste, usterzenie poziome o dodatnim skosie, co miało poprawić sterowność w locie nurkowym . Dwa silniki Klimow WK-1 o ciągu 26,5 kN zostały umieszczone w zawieszonych pod skrzydłami gondolach. Niemal cały układ sterowania, poza hydraulicznie wysuwanymi klapami , poruszany był siłą mięśni pilota. W celu skrócenia startu można było podłączyć pod każdym skrzydłem odrzucany silnik rakietowy. Podwozie z kółkiem przednim chowanym. Koła podwozia głównego pojedyncze, kółko przednie podwójne. W większości wersji wysuwanie podwozia odbywało się pneumatycznie.

Załogę stanowiły trzy osoby:

  • pilot - w kabinie na grzbiecie samolotu
  • nawigator/bombardier - w przeszklonym nosie
  • strzelec/radiooperator - w wieżyczce ogonowej

Pilot i nawigator posiadali fotele katapultowe , zaś strzelec w razie konieczności używał znajdującego się tuż pod wieżyczką włazu.

Uzbrojenie

Wieżyczka ogonowa, widoczne lufy działek 23 mm i uchylony właz stanowiący jedyną drogę ucieczki strzelca/radiooperatora
  • 1000 kg bomb w komorze, ewentualnie jedna bomba KAB-3000 o masie 3000 kg.
  • dwa stałe działka 23 mm w nosie
  • w opancerzonej wieżyczce obracanej elektrohydraulicznie umieszczonej w ogonie dwa działka 23 mm, celownik optyczny

W pierwszych wersjach samolotu montowano działka NS-23 , zastąpione później przez NR-23 .

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "Ił-28":

Hasło nie występuje w innych hasłach!


Inne lekcje zawierające informacje o "Ił-28":

Hasło nie występuje w innych lekcjach!





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie