Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Izraelska Unia Narodowa

Izraelska Unia Narodowa

Izraelska Unia Narodowa
האיחוד הלאומי
LiderYa'akov Katz
Data założenia 1999
Ideologia polityczna nacjonalizm , syjonizm religijny
Deklarowane
poglądy gospodarcze
państwo socjalne
Barwypomarańczowy
Obecni posłowie4 (3.3%)

Izraelska Unia Narodowa ( hebr. Halchud HaLeumi, האיחוד הלאומי) - izraelskie skrajnie prawicowe [1] ugrupowanie polityczne powstałe z połączenia trzech partii: Moledet (Ojczyzna), Tkuma (Odrodzenie) i Herut - Ruch Narodowy (zastąpionej później przez Odnowioną Partię Religijnego Syjonizmu). Do 2005 roku w skład Unii wchodził też Yisrael Beitenu po przywództwem Avigdora Libermana . 9 lutego 2006 Izraelska Unia Narodowa utworzyła wspólną listę z Narodową Partią Religijną (Mafdalem) w wyborach z 28 marca 2006 roku.

Obecnie w skład Unii wchodzą Moledet, Hatikva, Eretz Yisrael Shelanu i Tkuma.

Spis treści

Historia

Benyamin Elon (ur. 1952 ) - lider Unii Narodowej.
Effi Eitam (ur. 1952 ) - jeden z deputowanych do Knessetu z ramienia Unii Narodowej.

Unia Narodowa została utworzona w 1999 roku, przed wyborami , które odbyły się w tymże roku. Była sojuszem partii Moledet, Tkuma i Herut - Ruch Narodowy. Udało jej się zdobyć 4 miejsca w Knessecie . W 2001 stan posiadania zwiększył się niemal dwukrotnie, ponieważ do sojuszu dołączyło ugrupowanie rosyjskojęzycznych imigrantów , Yisrael Beitenu [2].

Po zwycięstwie Ariela Szarona w wyborach na premiera w 2001 roku, partia weszła w skład koalicji rządowej (Rządu Jedności Narodowej), a jej lider Rehavam Zeevi został ministrem turystyki, a szef Yisrael Beitenu, Avigdor Lieberman - ministrem infrastruktury narodowej. Gdy Zeevi został zamordowany przez Palestyńczyków 17 października 2001 roku, Benyamin Elon (z Moledet) zastąpił Zeeviego, podczas gdy Lieberman został szefem całego sojuszu.

Przed wyborami 2003 roku , Herut postanowił wyjść z sojuszu. Po otrzymaniu 7 mandatów parlamentarnych, Unia została włączona w skład drugiej koalicji rządowej Szarona, wraz z Likudem , Shinui , Narodową Partią Religijną i Israel Ba-Aliya . Elon i Lieberman objęli resorty odpowiednio: turystyki i transportu. Z powodu sprzeciwu wobec likwidacji osiedli żydowskich w Strefie Gazy (głównie dlatego, że członek Tkumy Zvi Hendel mieszkał w osiedli Gush Katif), ministrowie Unii Narodowej Elon i Lieberman zostali zdymisjonowani [3]. Ten pierwszy usiłował uniknąć swego losu i zagłosować na forum zebrania rady ministrów przeciwko planowi Szarona, uciekając uprzednio przed doręczycielem z aktem odwołania [4]. Ostatecznie partia opuściła koalicję.

Unia Narodowa została następnie zasilona przez Odnowioną Partię Religijnego Syjonizmu, która odłączyła się uprzednio od Narodowej Partii Religijnej (ugrupowanie to postanowiło pozostać w koalicji rządowej Szarona). Po rozpoczęciu realizacji planu Ariela Szarona, Unia przyjęła za swój kolor pomarańczowy, twierdząc, że reprezentuje on syjonistycznego ducha i połączenie tej ideologii z judaizmem .

W 2005 roku Yisrael Beitenu opuścił sojusz, startując samodzielnie w wyborach 2006 roku [2]. Tuż przed wyborami, do Unii przyłączyła się Narodowa Partia Religijna (Mafdal). Razem oba ugrupowania utworzyły wspólny sojusz (HaIchud HaLeumi - Mafdal) [2]. Podmiot ten przyjął bardziej socjalny program. Udało mu się także uzyskać poparcie głównych rabinów ruchu religijnego syjonizmu (takich jak np. Abraham Shapira), jak również zrzeszenia osób niepełnosprawnych (dzięki propozycjom legislacyjnym Mafdalu, korzystnym dla niepełnosprawnych). Sojusz ten w kampanii wyborczej używał sloganu "Nowa wschodząca prawica" ( hebr. : ימין חדש עולה, Yamin Hadash Oleh). Ostatecznie uzyskał 9 miejsc w Knessecie, z czego dla Unii Narodowej przypadło 6.

Na początku listopada 2008 r., po ogłoszeniu, iż nowe wybory parlamentarne odbędą się w lutym 2009 r., podjęto decyzję o połączeniu Narodowej Partii Religijnej oraz mniejszych partii, wchodzących w skład Unii Narodowej - Moledet i Tkuma. Te podmioty zakończą samodzielny byt, tworząc nowe ugrupowanie prawicowe[5][6]. Nazwano je HaBayit HaYehudi (hebr. Żydowski Dom)[7].

Kiedy Żydowski Dom ogłosił skład listy wyborczej, okazało się, że 5 spośród 6 najwyższych miejsc zostało obsadzonych przez byłych członków Narodowej Partii Religijnej. Wyjątkiem był Uri Ariel z Tkuma (pozycja nr 3). Sondaże przedwyborcze wskazywały, że ugrupowanie otrzyma 5-7 miejsc w Knessecie , co powiększało atrakcyjność pierwszych sześciu miejsc na liście. Przeciwko obsadzeniu czołowych miejsc byłymi członkami Narodowej Partii Religijnej zaprotestowali politycy wywodzący się z Unii Narodowej. Były parlamentarzysta z ramienia Moledet, Benyamin Elon , oświadczył, że nie wystartuje w wyborach. Na liście zastąpił go amerykański imigrant Uri Bank. Pozostali byli członkowie Moledet opuścili partię i wspólnie z Hatikva reaktywowali Unię Narodową. 25 grudnia 2008 r. Żydowski Dom opuścił także Ariel, który wstąpił do Unii[8]. Nieco później do Unii dołączyło ugrupowanie Eretz Yisrael Shelanu.

W wyniku wyborów na początku 2009 roku, Unia Narodowa otrzymała 4 mandaty parlamentarne[9].

Program

Sojusz posiada wspólną platformę programową, w której skupia się przede wszystkim na reprezentowaniu interesów osadników żydowskich. Opowiada się także za zwiększeniem sił wojskowych biorących udział w walce z terroryzmem i bardziej zdecydowanymi działaniami skierowanymi przeciwko terrorystom palestyńskim. Ugrupowanie odrzuca wszelkie ustalenia pokojowe, zwłaszcza te bazująca ne porozumieniach z Oslo - postrzega je jako niebezpieczne dla Izraela. Postuluje także dobrowolny transfer ludności palestyńskiej z Zachodniego Brzeg do krajów arabskich . Pomimo tych wspólnych cech programu Unii Narodowej, poszczególne elementy składowe sojuszu skupiają się na niektórych jego elementach:

  • Moledet zajmuje się głównie kwestiami transferu i ogólnymi sprawami bezpieczeństwa narodowego. Partia te składa się po połowie z Żydów ortodoksyjnych i nieortodoksyjnych, a część jej zwolenników sympatyzuje również z Narodową Partią Religijną.
  • Tkuma reprezentuje ortodoksów. Zazwyczaj używa w wewnątrzpartyjnym dyskursie argumentów związanych z religią i Torą .
  • Odnowiona Partia Religijnego Syjonizmu reprezentuje frakcję złożoną z nacjonalistycznych ultraortodoksów (Hardal). Skupiają się oni na kwestiach popierania osadnictwa, zwalczania terroryzmu i poprawiania statusu syjonizmu religijnego w państwie.

Wyniki wyborcze

WyboryLiczba mandatów (na 120)MiejsceLiczba głosówProcent głosówZmiana
1999 [10]411.100.1812,6%plus 4
2003 [11]3 (7)*5.**173.973**5,53%**minus 1
2006 [12]6 (9)***6.**223.838**6,9%**plus 3

* W wyborach w 2003 roku Unia Narodowa wystartowała ze wspólnej listy z Yisrael Beitenu . W nawiasie suma mandatów uzyskanych przez obie partie.
** Dane dla całej listy.
*** W wyborach w 2006 roku Unia Narodowa wystartowała ze wspólnej listy z Narodową Partią Religijną (Mafdal) . W nawiasie suma mandatów uzyskanych przez obie partie.

Źródło danych: Oficjalna strona Knessetu .

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. Krzysztof Chaczko: System polityczny Izraela ( pol. ). [dostęp 7 lutego 2008].
  2. 2,0 2,1 2,2 Ichud Leumi ( ang. ). [dostęp 7 lutego 2008].
  3. Sharon Fires 2 Cabinet Ministers On Eve of Vote on Gaza Plan ( ang. ). [dostęp 5 czerwca 2004].
  4. Caroline B. Glick: Benny Elon Interview ( ang. ). [dostęp 7 lutego 2008].
  5. Tovah Lazaroff: NU-NRP to disband for new Rightist party ( ang. ). [dostęp 9 listopada 2008].
  6. Tovah Lazaroff, Gil Hoffman: Rightist parties unite, replace NU/NRP ( ang. ). [dostęp 9 listopada 2008].
  7. Arutz Sheva: New Nationalist Party Named 'The Jewish Home' ( ang. ). [dostęp 5 kwietnia 2009].
  8. Matthew Wagner: National Union splits from Habayit Hayehudi ( ang. ). [dostęp 5 kwietnia 2009].
  9. Arutz Sheva: Israel Elections 2009 ( ang. ). [dostęp 5 kwietnia 2009].
  10. Fifteenth Knesset ( ang. ). [dostęp 17 stycznia 2008].
  11. Sixteenth Knesset ( ang. ). [dostęp 17 stycznia 2008].
  12. Elections fot the 17th Knesset ( ang. ). [dostęp 17 stycznia 2008].




Inne hasła zawierające informacje o "Izraelska Unia Narodowa":

Adwentyzm ...

1499 ...

1972 ...

Szkoci ...

Nowa Anglia ...

1986 ...

Zygmunt III Waza ...

Orlęta Lwowskie ...

Insurekcja kościuszkowska ...

Rada Najwyższa Narodowa ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Izraelska Unia Narodowa":

208 Walki o granice II Rzeczypospolitej (plansza 9) ...

209a Tworzenie demokracji parlamentarnej w Polsce (plansza 2) ...

209b Tworzenie demokracji parlamentarnej w Polsce (plansza 5) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie