|
Izotopy wodoru
Izotopy wodoruProt, najpowszechniej występujący izotop wodoru, składa się z protonu i elektronu. Jako jedyny stabilny izotop nie posiada neutronów.
Wodór
(H) (Masa atomowa: 1,00782504(7)
u
) posiada trzy występujące naturalnie
izotopy
, 1H, 2H, i 3H. Pozostałe, (4H - 7H) zostały wytworzone sztucznie i nie występują w środowisku naturalnym[1][2].
Wodór
jest jedynym pierwiastkiem, który posiada w powszechnym użyciu nazwy dla swoich izotopów. Dla deuteru i trytu stosuje się ponadto oznaczenia odp. D i T (zamiast 2H i 3H). Wodór-1 (prot)1H stanowi ponad 99,98% wszystkich atomów wodoru. Nazwa "prot" jest obecnie rzadko używana. Wodór-2 (deuter)2H, jest kolejnym stabilnym izotopem wodoru i zawiera proton i neutron w jądrze. Stanowi 0,0026 – 0,0184% wodoru występującego na Ziemi. Deuter nie jest radioaktywny ani toksyczny. Woda zawierająca cząsteczki deuteru zamiast zwykłego wodoru to
woda ciężka
. Hydrogen-3 (tryt)3H znany jako
tryt
zawiera w jądrze proton i dwa neutrony. Jest radioaktywny, rozpada się w hel-3 poprzez
rozpad beta minus
z
okresem połowicznego rozpadu
12,32
lat
[3]. Niewielkie ilości trytu występują na Ziemi z powodu oddziaływania promieniowania kosmicznego z gazami atmosferycznymi; tryt jest także produktem testów nuklearnych. Wodór-44H jest wysoko niestabilnym izotopem wodoru. Jądro składa się z protonu i trzech neutronów. Został sztucznie wytworzony w laboratorium na skutek bombardowania trytu rozpędzonymi do dużej prędkości jądrami deuteru[4]. Obecność wodoru-4 została stwierdzona przez wykrycie emitowanych protonów. Jego
masa atomowa
wynosi 4,02781 ± 0,00011 u.[5] Ulega rozpadowi poprzez
emisję neutronu
i posiada okres połowicznego rozpadu (1,39 ± 0,10) × 10−22 sekundy[6]. Wodór-55H jest kolejnym wysoko niestabilnym izotopem wodoru. Jądro składa się z protonu i czterech neutronów. Został uzyskany przez bombardowanie trytu rozpędzonymi jądrami trytu[7][8]. ulega rozpadowi poprzez powdójną
emisję neutronu
i ma okres połowicznego rozpadu co najmniej 9.1 × 10−22 sekundy[6]. Wodór-66H ulega potrójnej emisji neutronów, okres połowicznego rozpadu 3×10−22 sekund. Składa się z protonu i pięciu neutronów. Wodór-77H składa się z protonu i sześciu neutronów. Został otrzymany po raz pierwszy w 2003 roku przez grupę rosyjskich, japońskich i francuskich fizyków. Przypisy- ↑ Gurov YB, Aleshkin DV, Berh MN, Lapushkin SV, Morokhov PV, Pechkurov VA, Poroshin NO, Sandukovsky VG, Tel'kushev MV, Chernyshev BA, Tschurenkova TD. (2004). Spectroscopy of superheavy hydrogen isotopes in stopped-pion absorption by nuclei. Physics of Atomic Nuclei 68(3):491–497.
- ↑ Korsheninnikov AA. et al. (2003). Experimental Evidence for the Existence of 7H and for a Specific Structure of 8He. Phys Rev Lett 90, 082501.
- ↑ Miessler GL, Tarr DA. (2004). Inorganic Chemistry 3rd ed. Pearson Prentice Hall: Upper Saddle River, NJ, USA
- ↑ Hydrogen-4 and Hydrogen-5 from t+t and t+d transfer reactions studied with a 57.5-MeV triton beam, G. M. Ter-Akopian et al., Nuclear Physics in the 21st Century: International Nuclear Physics Conference INPC 2001, American Institute of Physics Conference Proceedings 610, pp. 920-924, DOI:
10.1063/1.1470062
.
- ↑
AME2003 atomic mass evaluation
, Atomic Mass Data Center. Accessed on line November 15, 2008.
- ↑ 6,0 6,1 p. 27,
The NUBASE evaluation of nuclear and decay properties
, G. Audi, O. Bersillon, J. Blachot, and A. H. Wapstra, Nuclear Physics A 729 (2003), pp. 3–128.
- ↑ Ter-Akopian:
Hydrogen-4 and Hydrogen-5 from t+t and t+d transfer reactions studied with a 57.5-MeV triton beam
.
- ↑ A. A. Korsheninnikov, M. S. Golovkov, I. Tanihata, A. M. Rodin, A. S. Fomichev, S. I. Sidorchuk, S. V. Stepantsov, M. L. Chelnokov, V. A. Gorshkov, D. D. Bogdanov. Superheavy Hydrogen 5H. „Physical Review Letters”. NONE (N/A), s. 92501 (2001).
doi:10.1103/PhysRevLett.87.092501
.
Bibliografia- Isotope masses from
Ame2003 Atomic Mass Evaluation
by G. Audi, A.H. Wapstra, C. Thibault, J. Blachot and O. Bersillon in Nuclear Physics A729 (2003).
- Isotopic compositions and standard atomic masses from
Atomic weights of the elements. Review 2000 (IUPAC Technical Report)
. Pure Appl. Chem. Vol. 75, No. 6, pp. 683–800, (2003) and
Atomic Weights Revised (2005)
.
- Half-life, spin, and isomer data selected from these sources. Editing notes on this article's talk page.
- Audi, Bersillon, Blachot, Wapstra.
The Nubase2003 evaluation of nuclear and decay properties
, Nuc. Phys. A 729, pp. 3–128 (2003).
- National Nuclear Data Center, Brookhaven National Laboratory. Information extracted from the
NuDat 2.1 database
(retrieved Sept. 2005).
- David R. Lide (ed.), Norman E. Holden in CRC Handbook of Chemistry and Physics, 85th Edition, online version. CRC Press. Boca Raton, Florida (2005). Section 11, Table of the Isotopes.
Linki zewnętrzne
Inne hasła zawierające informacje o "Izotopy wodoru":
Oddychanie komórkowe
...
Archeologia
...
Aldehyd glicerynowy
...
Deoksyryboza
...
Alkohole
...
Chemia
...
Ziemia
...
Grupa karbonylowa
...
Lantan
...
Cez
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Izotopy wodoru":
203 Okres międzywojenny na świecie. Postęp techniczny i kryzys gospodarczy (plansza 3)
...
Wiązania chemiczne w świetle mechaniki kwantowej (plansza 18)
...
Przemiany jądrowe - promieniotwórczość naturalna (plansza 7)
...
|
