Internacjonalizm ( łac. inter - między + natio - naród) – ideologia wyrażająca dążenie do przyjaźni i współpracy narodów . Dąży do równouprawnienia i zakłada, że każdy kraj ma swój wkład w rozwoju ogólnoludzkiej kultury.

Definicja internacjonalizmu w różnych ustrojach politycznych

Definicja internacjonalizmu w III Rzeszy

Panował wtedy antysemicki pogląd, że za propagowaniem internacjonalizmu stoją Żydzi, którym zależy na utworzeniu jednej wspólnoty ludzkiej, co byłoby im na rękę w realizowaniu handlu na nieograniczoną granicami skalę. Internacjonalizm ułatwić też miał Żydom głoszenie doktryn kulturowych i postaw ludzkich, które prędzej czy później miały doprowadzać do umierania organizmów narodowych np. propagowanie sztuki niezwiązanej z życiem narodu, np. dadaizm , kubizm , uważanej za zdegenerowaną, w porównaniu do sztuki realistycznej, naturalnej, przez to zdrowej. Twierdzono wtedy, że Żydzi skłaniając państwa do uznania doktryny internacjonalizmu, będą mogli łatwiej osiedlać się na terenach wszelkich narodów, a także narzucić narodom i całemu światu wartości pieniądza i ekonomii, które były uznawanego za typowo żydowskie.

Definicja internacjonalizmu w państwach komunistycznych

Internacjonalizm jako doktryna miał w założeniu wzmacniać warstwę proletariatu, która występowała w każdym państwie. Pomagać miał w integracji ruchów robotniczych. Państwa komunistyczne zakładały, że narody mają umierać stopniowo i zostać wymieszane, wtedy zaniknąć miały wojny i antagonizmy, a klasa proletariatu panować.

Definicja internacjonalizmu w demokracjach

Internacjonalizm w demokracji miał wzmacniać poczucie tolerancji pomiędzy narodami, prowadzić do wymieszania się substratów narodowych, pomagać ma on w stworzeniu jednego organizmu ludzkiego niepodzielonego na narody czy rasy. Ma wzmacniać funkcjonowanie rynków bardzo rozszerzając zakres ich działania.