Innocenty VII Innocentius Septimus
Cosimo Gentile de'Migliorati
Papież
Innocenty VII
Herb Innocenty VII
Data i miejsce urodzenia	1339 Sulmona
Data i miejsce śmierci	6 listopada 1406 Rzym
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Pontyfikat	17 października 1404

Innocenty VII, (właściwie Cosimo Gentile de'Migliorati) (ur. 1339^[1] w Sulmona w Abruzzi - zm. 6 listopada 1406) - papież w okresie od 17 października 1404 do 6 listopada 1406).

Reprezentował "rzymską" obediencję (uznaną później za legalną) w okresie Wielkiej Schizmy Zachodniej .

Życie i kariera przed wyborem na papieża

Cosimo Gentile de' Migliorati urodził się w Sulmona prawdopodobnie w 1339 roku, jako że jedyna współczesna wzmianka dotycząca jego wieku (kronika Teodoryka z Nieheim) podaje, że w chwili wyboru na papieża miał 65 lat^[1]. Pochodził ze szlacheckiej rodziny o wojskowych tradycjach, wybrał jednak stan duchowny. Ukończył studia prawnicze na uniwersytecie w Bolonii z tytułem doktora. Następnie był profesorem prawa na uniwersytetach w Bolonii i Perugii . Sprawował też funkcje archiprezbitera Sulmona ( 1373 ) i kanclerza archidiecezji Kapua ( 1379 ). Po wyborze antypapieża Klemensa VII pozostał wierny prawowitemu papieżowi Urbanowi VI . Dzięki rekomendacjom z uniwersytetu bolońskiego w 1380 został przyjęty do służby w kurii papieskiej . Urban VI mianował go kolektorem danin papieskich w Anglii .

4 listopada 1387 został wybrany na arcybiskupa Rawenny , ponieważ jednak senior Rawenny Guido da Polenta wspierał Klemensa VII, nie mógł objąć archidiecezji. 15 września 1400 zrezygnował z archidiecezji raweńskiej na rzecz bratanka Giovanni Migliorati . W latach 1389 - 1390 był także biskupem Bolonii . Sakrę biskupią przyjął 5 grudnia 1387. Sprawował także urząd wicekamerlinga Kamery Apostolskiej i był prefektem konklawe 1389 . Wybrany wtedy papież Bonifacy IX , z którym łączyło go odległe pokrewieństwo, na konsystorzu 18 grudnia 1389 mianował go kardynałem -prezbiterem tytułu Santa Corce in Gerusalemme i uczynił go swoim bliskim współpracownikiem (m. in. powierzył mu prowadzenie spraw finansowych Stolicy Apostolskiej). W 1390 działał jako legat papieski w Lombardii i Toskanii , mediując w konflikcie pomiędzy księciem Gian Galeazzo Viscontim a komunami Bolonii i Florencji . Kiedy Bonifacy IX był już ciężko chory, mianował go przewodniczącym konsystorza z nieograniczoną władzą w zakresie zarządzania Kościołem. Dało to Miglioratiemu bardzo silną pozycję w rozgrywkach o sukcesję po Bonifacym IX.

Wybór na papieża

Pontyfikat

Cosima Gentile Migliorati został wybrany na papieża 17 października 1404 i przybrał imię Innocenty VII. 11 listopada 1404 odbyła się uroczysta inauguracja jego pontyfikatu. Wbrew zobowiązaniom podjętym na konklawe odmówił jednak podjęcia rozmów z "awiniońskim" antypapieżem Benedyktem XIII , mimo pojednawczych sygnałów płynących z Awinionu . Innocenty VII chciał doprowadzić do zakończenia schizmy na własnych warunkach i zwołał w tym celu sobór do Rzymu. Sobór ten jednak nigdy się nie odbył, a wkrótce potem w mieście wybuchł bunt przeciw krewnym papieża, którym ten powierzył wysokie stanowiska w administracji zarówno świeckiej, jak i kościelnej. Innocenty VII musiał wezwać na pomoc króla Neapolu Władysława , płacąc za tę pomoc szeregiem ustępstw o charakterze politycznym . Rebelię zdławił bratanek papieża Ludovico Migliorati, jednak jego brutalne metody (m. in. egzekucja 11 zasłużonych obywateli Rzymu) sprowokowały kolejne wystąpienia antypapieskie. 6 sierpnia 1405 Innocenty VII musiał uciekać wraz z kardynałami do Viterbo . Dopiero przejęcie władzy w mieście przez stronnictwo gibelinów z Giovannim Colonną na czele w 1406 umożliwiło mu powrót. Miasto było jednak okupowane przez wojska króla Władysława Neapolitańskiego, który ewakuował je dopiero po obłożeniu go ekskomuniką . Po uspokojeniu sytuacji w Rzymie Innocenty VII zajął się reformą Uniwersytetu Rzymskiego, tworząc na nim wydziały: medycyny, filozofii, logiki i retoryki oraz katedrę greki. Zmarł 6 listopada 1406 wieku 67 lat.

W ciągu dwóch lat swojego pontyfikatu Innocenty VII nie podjął żadnych realnych kroków w celu przezwyciężania schizmy, pewnym usprawiedliwieniem dla niego mogą być jednak problemy, z jakimi zmagał się w Rzymie, nieszczerość Benedykta XIII, a także postawa króla Neapolu Władysława, który dążył do podporządkowania sobie Rzymu i papiestwa.

Kardynałowie z nominacji Innocentego VII

Przypisy

Źródła

• The Catholic Encyclopedia
• The Cardinals of the Holy Roman Church
• Michał Gryczyński "Leksykon papieży", Wyd. "Książnica" Katowice 2007

Poprzednik Bonifacy IX

Papież

Następca Grzegorz XII