Ingrid Bergman
Ingrid Bergman w wieku 14 lat
Data i miejsce urodzenia	29 sierpnia 1915 Sztokholm , Szwecja
Data i miejsce śmierci	29 sierpnia 1982 Londyn , Wielka Brytania
Zawód	Aktorka
Małżonek (ka)	Lars Schmidt (1958-1976) Roberto Rossellini (1950-1957) Petter Aron Lindström (1937-1950)
Lata aktywności	1932 − 1982
Nagrody Nagroda Akademii Filmowej Najlepsza aktorka drugoplanowa 1975 Morderstwo w Orient Expressie Najlepsza aktorka pierwszoplanowa 1957 Anastazja 1945 Gasnący płomień Złoty Glob Najlepsza aktorka w filmie dramatycznym 1957 Anastazja 1946 Dzwony Najświętszej Marii Panny 1945 Gasnący płomień Najlepsza aktorka w miniserialu lub filmie telewizyjnym 1983 A Woman Called Golda Nagroda BAFTA Najlepsza aktorka drugoplanowa 1975 Morderstwo w Orient Expressie Nagroda Emmy Najlepsza aktorka w miniserialu lub filmie telewizyjnym 1982 A Woman Called Golda 1960 The Turn of the Screw Cezar 1976 Cezar Honorowy Nagroda Tony Najlepsza aktorka w sztuce 1947 Joan of Lorraine
Strona internetowa
Profil w bazie IMDb
Profil w bazie Filmweb.pl

Sesja dla magazynu Yank, the Army Weekly (1954)

Ingrid Bergman w filmie Dr. Jekyll i Mr. Hyde (1941)

W filmie Casablanca (1942)

W filmie Gasnący płomień (1944)

W filmie Osławiona (1946)

Wyspa Stromboli, dom w którym mieszkała Ingrid Bergman podczas kręcenia filmu "Stromboli, ziemia Boga" w 1949 r.

Tablica pamiątkowa na domu na wyspie Stromboli , w którym mieszkała Ingrid Bergman podczas kręcenia filmu "Stromboli, ziemia Boga", 1949

Ingrid Bergman (ur. 29 sierpnia 1915 w Sztokholmie , zm. 29 sierpnia 1982 w Londynie ) – aktorka szwedzka , zarówno filmowa jak i teatralna .

Biografia

Urodziła się w Sztokholmie w 1915 r. Początkowo grywała tylko niewielkie role w szwedzkich filmach. Przełomem w jej karierze okazał się film Intermezzo, w którym zagrała pianistkę zakochaną w starszym, żonatym skrzypku. Rolą tą zwróciła na siebie uwagę Davida O. Selznicka , amerykańskiego producenta, który postanowił zrobić remake tego filmu i w tym celu zaprosił Ingrid do Hollywood . Film odniósł sukces, a Bergman podpisała siedmioletni kontrakt z Selznickiem. Zagrała w wielu dobrych filmach - wystarczy wymienić chociażby takie tytuły, jak Dr Jekyll i Mr Hyde, Komu bije dzwon czy Joanna d'Arc. Najsłynniejszym dziełem z udziałem Ingrid Bergman jest niewątpliwie Casablanca - jeden z najsmutniejszych dramatów w historii kina, w którym aktorka partnerowała Humphrey'owi Bogartowi. Amerykańska Akademia Filmowa przyznała Ingrid statuetki za role w filmach: Gasnący płomień , Anastazja i Morderstwo w Orient Expresie. Życie osobiste aktorki było dość burzliwe. W 1949 opuściła męża Petera Lindstroma i córkę, aby związać się z włoskim reżyserem Roberto Rossellinim. Owocami ich miłości są dzieci (Robertino, Isotta i Isabella ) oraz filmy, które razem nakręcili. Po dziewięciu latach wspólnego życia, Ingrid i Roberto rozstali się. Aktorka poślubiła producenta teatralnego Larsa Schmidta, z którym rozwiodła się w 1975 roku. Jej ostatnią rolą była postać izraelskiej pani premier, Goldy Meir , w miniserialu telewizyjnym A Woman Called Golda ( 1982 ), za którą otrzymała nagrodę Emmy. Ingrid Bergman zmarła w dniu swoich urodzin, w wieku 67 lat, po długotrwałej walce z rakiem. Jej prochy rozsypano nad szwedzkim wybrzeżem.

Kariera

Zamarzyła o aktorstwie po tym, jak wzięła udział w filmie Landskamp jako statystka. Ingrid została uczennicą prestiżowej szkoły Swedish Royal Theatre, ale stwierdziła, że teatr jej nie pociąga.

W 1935 pojawiła się w pierwszej roli, w której miała kwestie. W 1936 wcieliła się w Anitę Hoffman w filmie Intermezzo. Szczęśliwie dla niej, wielki producent David O. Selznick , autor sukcesów wielu hollywoodzkich gwiazd, obejrzał film i postanowił zrealizować jego amerykańską wersję z Ingrid Bergman w roli głównej. W 1939 doszło do produkcji Intermezzo w Hollywood . Potem aktorka pojechała do Szwecji, gdzie zagrała w dwóch filmach i wróciła do USA , by pojawić się w trzech dobrze odebranych obrazach. W 1941 otrzymała propozycję zagrania głównej roli kobiecej u boku Humphreya Bogarta w filmie Casablanca .

W 1943 pojawiła się w głównej roli w filmie Komu bije dzwon na podstawie powieści Hemingwaya . Otrzymała za nią pierwszą nominację do Oscara . Rok później wcieliła się w Paulę Alquist w Gasnący płomień i za tę kreację otrzymała nagrodę Akademii Filmowej. Trzecią nominację przyniosła jej rola siostry Benedyktyny w Dzwony Najświętszej Marii Panny. Rola Joanny d'Arc zaowocowała nominacją numer 4.

W 1949 roku Ingrid kręciła we Włoszech film Stromboli w reżyserii Roberta Rosselliniego , z którym wkrótce się związała. Podczas pobytu we Włoszech nakręciła kilka filmów. Do Hollywood wróciła obrazem Anastazja ( 1956 ), za rolę w którym uhonorowano ją drugim Oscarem. W 1974 zagrała w Morderstwie w Orient Expressie , co z kolei zaowocowało 3 statuetką w jej karierze. Ostatnią nominację przyniósł jej film Jesienna sonata ( 1978 ). Uważała, że była to jej najlepsza rola.

Jej ostatnim triumfem był serial Kobieta o imieniu Golda z 1982 , w którym za rolę Goldy Meir przyznano jej nagrodę Emmy . Jednak Ingrid tego nie doczekała. Zmarła w 67. rocznicę urodzin na raka piersi .

Amerykański Instytut Filmowy sklasyfikował ją na czwartym miejscu na liście najlepszych aktorek w dziejach kina. Ma także swoją gwiazdę na hollywoodzkim Walk of Fame przy 6759 Hollywood Blvd.

Napisała również autobiografię My story, która stała się bestsellerem.

Filmografia

Filmy fabularne

• 1982: A Woman Called Golda jako Golda Meir
• 1978: Jesienna sonata (Höstsonaten) jako Charlotte
• 1976: Kwestia czasu (A Matter of Time) jako Hrabina Sanziani
• 1974: Morderstwo w Orient Expressie (Murder on the Orient Express) jako Greta Ohlsson
• 1973: From the Mixed-Up Files of Mrs. Basil E. Frankweiler jako Pani Frankweiler
• 1970: Spacerując w wiosennym deszczu (A Walk in the Spring Rain) jako Libby Meredith
• 1969: Kwiat kaktusa (Cactus Flower) jako Stephanie Dickinson
• 1967: Stymulacja (Stimulantia) jako Mathilde Hartman
• 1966: The Human Voice
• 1964: Żółty Rolls-Royce (The Yellow Rolls-Royce) jako Gerda Millett
• 1964: Wizyta starszej pani (The Visit) jako Karla Zachanassian
• 1963: Hedda Gabler jako Hedda Gabler
• 1961: Auguste jako Epizod (niewymieniona w czołówce)
• 1961: Żegnaj ponownie (Goodbye Again) jako Paula
• 1961: 24 godziny z życia kobiety (Twenty-Four Hours in a Woman's Life) jako Clare Lester
• 1959: The Turn of the Screw jako Governess
• 1958: Niedyskrecja (Indiscreet) jako Anne Kalman
• 1958: Gospoda Szóstego Dobrodziejstwa (The Inn of the sixth happiness) jako Gladys Aylward
• 1956: Anastazja (Anastasia) jako Anastasia
• 1956: Helena i mężczyźni (Eléna et les hommes) jako Helena Sokorowska
• 1954: Joanna d'Arc na stosie (Giovanna d'Arco al rogo) jako Joanna d'Arc
• 1954: Strach (La Paura) jako Irene Wagner
• 1953: Podróż do Włoch (Viaggio in Italia) jako Katherine Joyce
• 1952: Europa '51 jako Irene Girard
• 1950: Stromboli, ziemia Boga (Stromboli) jako Karin
• 1949: Pod znakiem Koziorożca (Under Capricorn) jako Lady Henrietta Flusky
• 1948: Joanna d'Arc (Joan of Arc) jako Joanna D'Arc
• 1948: Łuk triumfalny (Arch of Triumph) jako Joan Madou
• 1946: Osławiona (Notorious) jako Alicia Huberman
• 1946: American Creed
• 1945: Urzeczona (Spellbound) jako Constance Peterson
• 1945: Saratoga Trunk jako Clio Dulaine
• 1945: Dzwony Najświętszej Marii Panny (The Bells of St. Mary's) jako Siostra Benedict
• 1944: Gasnący płomień (Gaslight) jako Paula Alquist
• 1943: Komu bije dzwon (For Whom the Bell Tolls) jako Maria
• 1942: Casablanca jako Ilsa Lund Laszlo
• 1941: Adam Had Four Sons jako Emilie Gallatin
• 1941: Doktor Jekyll i pan Hyde (Dr. Jekyll and Mr. Hyde) jako Iva
• 1941: Rage in Heaven jako Stella Bergen
• 1940: Juninatten jako Kerstin Norbäck/Sara Nordana
• 1939: Samotna noc (En enda natt) jako Eva Beckman
• 1939: Intermezzo: A Love Story jako Anita Hoffman
• 1938: Dollar jako Julia Balzar
• 1938: Nasza czwórka (Die Vier Gesellen) jako Marianne
• 1938: En Kvinnas ansikte jako Anna Holm / Panna Paulsson
• 1936: Po słonecznej stronie (På solsidan) jako Eva Bergh
• 1936: Intermezzo jako Anita Hoffman
• 1935: Swedenhielms jako Astrid
• 1935: Bränningar jako Karin Ingman
• 1935: Munkbrogreven jako Elsa Edlund
• 1935: Noce Walpurgii (Valborgsmässoafton) jako Lena Bergström, sekretarka Johana
• 1932: Landskamp jako Dziewczyna czekająca na połączenie (niewymieniona w czołówce)

Seriale telewizyjne

• 1959: Startime jako Guwernantka

Linki zewnętrzne

• Ingrid Bergman w NNDB ( ang. )