Męczeństwo Ignacego Antiocheńskiego
Ignacy Antiocheński, zwany Teoforem (
scs.
Bogonosiec - "noszący Boga") (ur. ok.
30
n.e., zm. ok.
107
n.e. w
Rzymie
), święty, jeden z pierwszych
Ojców Kościoła
. Zaliczany do
pisarzy starochrześcijańskich
. Jego wspomnienie liturgiczne w
Kościele katolickim
obchodzi się
17 października
(dawniej m.in. 1 lutego).
Biografia
Niewiele wiadomo o jego młodości. Według legendy, Ignacy miał być tym dzieckiem, które Jezus postawił przed swoimi uczniami i rzekł: Zaprawdę powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. (
Mt 18,1-4
).
Ignacy pełnił jako trzeci z kolei (po
św. Piotrze Apostole
i św. Ewodiuszu) funkcję
biskupa Antiochii
, prawdopodobnie w latach 70-107.
Około roku 107 podczas panowania cesarza
Trajana
jako głowa chrześcijan syryjskich 80-letni Ignacy został skazany na śmierć przez namiestnika Syrii. Wysłano go do Rzymu, aby tam rzucić na pożarcie dzikim zwierzętom na igrzyskach. Podczas tej podróży zatrzymano się w
Smyrnie
, gdzie powitał go z liczną delegacją
św. Polikarp
. Tam, czekając na okręt Ignacy napisał cztery listy do gmin chrześcijańskich: w Efezie, Magnezji, w Trallach i w Rzymie. Podczas kolejnej przerwy w podróży, w Troadzie, Ignacy napisał listy do Filadelfii, Smyrny i do św. Polikarpa.
Listy przekazują informację o jego życiu i stanowią świadectwo wiary pierwotnego kościoła. Dla chrześcijan Ignacy był przykładem radykalnego naśladowcy cierpień
Chrystusa
. Naśladowanie Chrystusa aż do oddania własnego życia stało się wręcz ideałem i wzorem świętości i chrześcijańskiego męstwa. Szczególnie list do chrześcijan w Rzymie daje dobitne świadectwo tęsknoty Ignacego za cierpieniem, za męczeństwem. Naśladując Chrystusa chciał Ignacy cierpieć i żyć aż do poniesienia najboleśniejszych konsekwencji swojej wiary. Dlatego też z największą tęsknotą myślał on o męczeńskiej śmierci. W swoich cierpieniach i drodze do męczeństwa widział on wyraz wybraństwa oraz łaski Boga (List Ignacego do Magnezjan 1,2; List Ignacego do Rzymian. II,2). Tylko wówczas, gdy umrze z Chrystusem, może być uważany za prawdziwego Jego ucznia (...do Rzymian IV,2; V,3).
Listy
W czasie podróży do Rzymu Ignacy przygotował szereg listów do gmin chrześcijańskich w
Azji Mniejszej
oraz do gminy rzymskiej, a także do świętego Polikarpa.
Św. Ignacy Antiocheński w ikonografii
W ikonografii św. Ignacy ukazywany jest w szatach biskupich rytu wschodniego albo jako młody biskup z raną na piersi. Jego atrybutami są lew u stóp oraz
chrystogram
(IHS) na piersi.
Zobacz też
Bibliografia
Św. Ignacy Antiocheński, List do Kościoła w Smyrnie IV,2, w: „Ojcowie Apostolscy”, PSP 45, przekł.
Anna Świderkówna
, Warszawa 1990, s. 89.
Linki zewnętrzne
