|
|
|
I sobór watykański
I sobór watykański - dwudziesty sobór powszechny Kościoła katolickiego, zwołany przez papieża Piusa IX obradujący w latach 1869 - 1870; został zawieszony, kiedy wojska włoskie zdobyły Rzym; nigdy nie wznowiono obrad.
Sobór uchwalił konstytucję apostolską Pastor aeternus, która zawiera wypowiedź doktrynalną: "Romani Pontificis definitiones esse ex sese irreformabiles, non autem ex consensu Ecclesiae" (definicje Papieża Rzymskiego są same z siebie niezmienne, a nie wynika to ze zgody Kościoła). To zdanie oraz dogmat o nieomylności papieża w sprawach wiary i moralności kształtuje dziś w znacznej mierze stosunki w Kościele katolickim.
Obok dogmatu o nieomylności ważnym wkładem soboru była konstytucja Dei Filius, która przeciwstawiała panteizmowi, materializmowi i racjonalizmowi naukę opartą na Objawieniu.
Pośrednim skutkiem uchwał soboru była ogłoszona 1 listopada 1950 przez Piusa XII (jedyny przypadek użycia nieomylności dla wprowadzenia nowego dogmatu po definicji soborowej, wcześniej z nieomylności skorzystał już np. Pius IX, ogłaszając naukę o niepokalanym poczęciu Najświętszej Maryi Panny (1854), gdyż nieomylność papieska należała do depozytu wiary katolickiej, a jej definicja tylko ją potwierdziła) definicja o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny.
Inne hasła zawierające informacje o "I sobór watykański":
Biskup
...
I wiek
...
Kościół św. Michała Archanioła w Kownie
...
XVI wiek
...
Diakon
...
Rekatolicyzacja
...
Twierdza Pietropawłowska
...
Innocenty II
...
Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary
...
Chrześcijaństwo
...
Inne lekcje zawierające informacje o "I sobór watykański":
233 Życie religijne w XX wieku (plansza 12)
...
233 Życie religijne w XX wieku (plansza 11)
...
104 Kontrreformacja w Europie (plansza 8)
...
|
|
|
|
