●REC
Plakat
Tytuł oryginalny	[â-●REC]
Gatunek	horror
Kraj produkcji	Hiszpania
Język	hiszpański
Data premiery	29 sierpnia 2007 r. 14 sierpnia 2008 r.
Czas trwania	78 minut 80 minut 85 minut
Produkcja
Reżyseria	Jaume Balagueró , Paco Plaza
Scenariusz	Jaume Balagueró, Paco Plaza, Luis Berdejo
Zdjęcia	Pablo Rosso
Scenografia	Gemma Fauria
Kostiumy	Glòria Viguer
Montaż	David Gallart
Produkcja	Julio Fernández
Dystrybucja	Filmax, Kino Świat (dystr. w Polsce)
Budżet	€ 1 500 000
Od lat	18
Kontynuacja	REC 2 ( 2009 )
●REC na Filmweb.pl
●REC na IMDb

[●REC] (oryg. hiszp. [â-●REC]) – hiszpański horror filmowy z 2007 roku, zrealizowany w formie filmu dokumentalnego . W przypadku filmu [REC] media mówiły o fenomenie dotychczasowego kina grozy^[1], spowodowanym spektakularnością, grozą i umiejętnie budowanym napięciem.

Powstał także sequel filmu – [●REC] 2 ( 2009 ). W Hollywood natomiast podjęto się realizacji remake'u pt. Kwarantanna , który to miał swoją premierę 10 października 2008 roku w Stanach Zjednoczonych .

Obsada

• Manuela Velasco jako Ángela Vidal
• Ferrán Terraza jako Manu
• Carlos Vicente jako Guillem Marimon
• Vicente Gil jako policjant Adulto
• Jorge Serrano jako policjant Joven
• Maria Lanau jako matka Jennifer
• Claudia Font jako Jennifer
• David Vert jako Álex
• Carlos Lasarte jako Cesar
• Jorge Serrano jako Sergio
• Pablo Rosso jako Pablo
• Martha Carbonell jako pani Conchita Izquierdo
• Javier Botet jako Niña Medeiros

Fabuła

Barcelona . Dziennikarka Ángela Vidal wraz z kamerzystą Pablem realizują kolejny odcinek telewizyjnego dokumentalnego reality-show pt. Kiedy śpisz. Tym razem jego bohaterami zostaje brygada strażaków. W remizie dziennikarka przekonuje się, że głównym zadaniem strażaków nocą jest spoczywanie na laurach. Po kilku nudnych ujęciach, atmosfera się rozkręca – ratownicy dostają wezwanie do pewnej kamienicy, położonej w centrum miasta, z której dobiegają tajemnicze odgłosy.

Po przybyciu, policjanci wyłamują drzwi do jednego z apartamentów, by dostać się do mieszkania, a wszystko sumiennie nagrywają i relacjonują Pablo i Ángela. Na miejscu rozhisteryzowana starsza kobieta atakuje niewinnego funkcjonariusza – gryzie go w kark. Wkrótce po sprowadzeniu zranionego na parter, władze sanitarne oddzielają budynek od reszty świata i zabraniają zgromadzonym w nim ludziom opuszczać miejsca, w którym się znajdują, uważając, że wśród obecnych w kamienicy rozprzestrzenia się niebezpieczny wirus. Tymczasem sytuacja wewnątrz staje się coraz bardziej dramatyczna – jeden ze strażaków również ulega poważnemu wypadkowi – spada ze schodów, z wysokiego piętra. Wydarzeniom przyglądają się ze strachem zgromadzeni na dole mieszkańcy budynku. Następnie z góry zaczynają dobiegać podejrzane krzyki, na które reagują policjanci i wybierają się na piętro. Dźwięki dobiegają z mieszkania agresorki, pani Izquierdo, która tym razem w dzikim szale rusza z wrzaskiem w kierunku uwięzionych. W akcie samoobrony, kobieta zostaje zastrzelona przez funkcjonariuszy policyjnych, którzy następnie wraz z ekipą telewizyjną poszukują wyjścia z budynku – niestety, bezskutecznie. Ángela przeprowadza wywiady z poszczególnymi mieszkańcami budynku, które filmuje Pablo. Od kilkuletniej Jennifer dowiaduje się o chorobie jej psa, Maksa, który trafił do weterynarza.

Budynek przy ulicy Rambla de Catalunya w Barcelonie , gdzie powstawały zdjęcia do filmu.

Do kamienicy zostaje wpuszczony jeden z pracowników inspekcji sanitarnej, którego zadaniem jest między innymi zbadanie stanu poszkodowanego w apartamencie pani Izquierdo policjanta. W trakcie wykonywania polecenia, policjant zaczyna zachowywać się w ten sam sposób, co Izquierdo – rzuca się na wolontariusza. Zgromadzeni w pobliżu więzią policjanta w jednym z pomieszczeń, by uniknąć ataku z jego strony. Mieszkańcy, grupa ratowników oraz Ángela i Pablo żądają od członka inspekcji sanitarnej, by wyjaśnił im, dlaczego zostali poddani kwarantannie. Informuje on ich o śmiertelnym wirusie, który rozprzestrzenia się w budynku i najprawdopodobniej przyczynia się do uczynienia z zainfekowanych krwiożerczych postaci. Podejrzenia wzbudza pies Jennifer. Inspektor informuje pozostałych uwięzionych, że w klinice weterynaryjnej pies zaczął zachowywać się agresywnie i został uśpiony. Spokojna dotąd Jennifer gryzie wówczas swoją matkę i ucieka na piętro. Jej matka rusza za nią w pogoń, lecz zostaje odciągnięta i przykuta kajdankami do poręczy schodów. W ciągu kolejnych minut filmu, kolejni mieszkańcy zostają zainfekowani, a Ángela, Pablo i garstka ocalałych zostają zmuszeni do walki z nimi. Ostatecznie przy życiu pozostają jedynie dziennikarka i jej kamerzysta, z kolei zwłoki wcześniej wyeliminowanych zaczynają powracać do "życia" i gonić ich.

Po emocjonującej ucieczce przed wszystkimi obecnie zarażonymi towarzyszami, Ángela i Pablo trafiają do mieszkania na strychu, którego właściciel, według jednego z mieszkańców, rzadko w nim bywał. Tam dowiadują się, że mieszkający w nim jeden z lokatorów, doktor, przez lata prowadził badania nad uprowadzoną dziewczynką, której przypisywano opętanie. Jest ona najprawdopodobniej pierwotnym nosicielem wirusa i ostatecznie w przerażającej postaci pojawia się na miejscu akcji. Ángela i Pablo kryją się w ciemnościach, a poczynania kreatury obserwują w ciszy dzięki noktowizorowi kamery. Przy próbie opuszczenia lokum, zostają nakryci przez dziewczynę, która w efekcie zaczyna ich gonić. Dopada Pabla i morduje go, a kamera upada na podłogę. Ángela podnosi ją i zaczyna uciekać, lecz przewraca się i upada. Zaczyna wić się po podłodze w jej poszukiwaniach, lecz ta pozostaje niewidoczna. W pewnym momencie dziennikarka słyszy odgłosy kreatury – zostaje następnie zaciągnięta przez nią od tyłu, a kamera rejestruje jej ostatni krzyk.

Opinie

Sequel

Gdy jeszcze pod koniec 2007 roku sukces filmu przypieczętowywały nagrody i nominacje, w Hiszpanii zapowiedziano realizację sequela . Wkrótce pojawił się teaserowy poster kontynuacji^[4]. Zdjęcia do filmu rozpoczęły się 10 listopada 2008 roku w Barcelonie . Ekipa filmowa liczyła sobie większość twórców pierwszej części RECa, wśród nich reżyserów i scenarzystów, Jaume'a Balagueró i Paco Plaza. Zaplanowano, że film ma kontynuować wątek z pierwowzoru, a akcja ma przenieść się o godzinę do przodu od sceny finałowej. Światowa premiera filmu odbyła się 2 września , natomiast polska − 6 listopada 2009 roku. Rolę główną powtórzyła Manuela Velasco , a w produkcję zaangażowano również Leticię Dolera, Pepa Molina oraz Juli'ego Fàbregasa^[5].

Nagrody

2008

• Silver Scream Award w kategorii najlepszy film
• CEC Award (2 nominacje – najlepszy montaż i najlepszy nowy artysta – Manuela Velasco )
• Best European/North – South American Film (najlepszy film, II miejsce) i Fantasia Ground-Breaker Award (najlepszy film, II miejsce) podczas Fant-Asia Film Festival
• Audience Jury Award (najlepszy film) i International Fantasy Film Award (najlepszy film) podczas Fantasporto
• 2 nagrody (najlepszy montaż, najlepsza nowa aktorka) i nominacja (najlepsze efekty specjalne) do nagrody Goya
• Audience Award (najlepszy film), Special Jury Prize (najlepszy film, wspólnie z Teeth) i Youth Jury Grand Prize (najlepszy film) podczas Gérardmer Film Festival
• Newcomer Award podczas Spanish Actors Union (rola Manueli Velasco)
• Nagroda Specjalna podczas Turia Awards (najlepszy film)

2007

• Nagrody w kategoriach najlepszy film, najlepsza aktorka (Manuela Velasco), najlepszy reżyser podczas Sitges – Catalonian International Film Festival

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa filmu REC ( hiszp. )
• REC w bazie Stopklatka.pl

Przypisy