Osłonice
Lissoclinum patellum
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Nadtyp	wtórouste
Typ	strunowce
Podtyp	osłonice
Nazwa systematyczna
Tunicata[1]
Lamarck , 1816
Synonimy
Urochordata Urocorda

Osłonice (Tunicata), strunoogonowe (Urochordata, Urocorda) – zwierzęta dwubocznie symetryczne o bardzo uproszczonej budowie, zaliczane do strunowców , wyłącznie morskie, charakteryzujące się obecnością zewnętrznej, organicznej osłonki, tzw. tuniki, o rozmaitej grubości i konsystencji. Ciało niesegmentowane, workowate lub beczułkowate, o długości od 0,3 mm do 40 cm, a u form kolonijnych do około 4 m. Struna grzbietowa występuje jedynie w stadium larwalnym (poza ogonicami), u form dorosłych występują szczeliny skrzelowe . Układ rozrodczy obojnaczy albo rozdzielnopłciowy, układ krwionośny otwarty, brak układu wydalniczego.

Szacuje się, że na świecie występuje 2000–3000 gatunków osłonic. Do osłonic zalicza się gatunki osiadłe i wędrowne, larwy są zawsze planktoniczne. Większość osłonic zasiedla ciepłe, płytkie wody, niektóre żyją w głębinach, gdzie tworzą liczne skupiska. W Bałtyku spotykane są w jego zachodniej części. Gatunki pelagiczne stanowią składnik zooplanktonu .

W 1977 wewnątrz ciała osłonicy odkryto prochlorofity – niezwykłą odmianę sinic, praprzodków pierwszych roślin zielonych.

Systematyka

Podział osłonic na gromady uwzględnia ich występowanie, brak ogona oraz wykształcenie szpar skrzelowych:

• ogonice (Appendicularia)
• żachwy (Ascidiacea)
• sprzągle (Thaliacea)
• łapce , bezszparkowce (Sorberacea)

Przypisy

Bibliografia