Herb miasta Bełchatów przedstawia w polu błękitnym drzewo na wzgórzu
zielonym
, o liściach złotych, owocach czerwonych i czarnym pniu, wokół którego opleciony
wąż
czerwony, pod drzewem z prawej postać
Adama
, z lewej postać
Ewy
z włosami złotymi i
takimiż
liśćmi figowymi.
Herb
Bełchatowa
przedstawia
scenę
z
biblijnej
Księgi Rodzaju
- w polu błękitnym drzewo na zielonym wzgórzu, o żółtych
liściach
, czerwonych owocach i czarnym pniu wokół którego opleciony czerwony
wąż
, pod drzewem postacie Adama i Ewy. Dawniej sądzono iż herb został zaprojektowany w
1847
do Albumu Heroldii Królestwa Polskiego. Obecnie znany jest odcisk pieczęci miejskiej z takim motywem, pochodzący z
XVIII wieku
, a odciśnięty na dokumencie z
1798
. Pochodzenie motywu herbowego jest nieznane. Motyw
Adama i Ewy
jest dobrze znany z pieczęci
cechu
garncarzy (wystarczy zwrócić uwagę na symbolikę cechową we wnętrzu
krakowskich Sukiennic
) i taka hipoteza dominowała w okresie, gdy sądzono iż herb został zaprojektowany pośpiesznie na potrzeby Albumu Heroldii. Obecnie przypuszcza się, że wybrano motyw wspólny dla przedstawicieli 3 religii i narodowości zamieszkujących Bełchatów (
Polaków
,
Żydów
i
Rosjan
) - jednakże i to jest mało prawdopodobne, gdyż jest to
XIX-wieczny
skład narodowościowy miasta - lub, co bardziej prawdopodobne, że symbol miejski wybrał znany z głębokiej religijności Franciszek Rychłowski.
Barwa
tła jest obecnie niebieska, zaś węża - czerwona, zgodnie z prawidłami sztuki
heraldycznej
. Poprzednia barwa węża - zielona, łamała te zasady, gdyż nie powinna sąsiadować z błękitem tła. Gdy przed kilku laty zmieniano barwy herbu miasta zgodnie z propozycjami specjalistów, doszło w
Radzie Miejskiej
do zabawnej dyskusji o charakterze politycznym - radni o poglądach lewicowych optowali za
czerwoną barwą
tła, zaś liberałowie - za
błękitną
.
Herb (w obecnym kształcie opracowanym przez Centrum Heraldyki Polskiej z
Warszawy
) i barwy zostały przyjęte Uchwałą Rady Miejskiej Bełchatowa nr 58/V/97 w dniu
28 kwietnia
1997
.
Linki zewnętrzne
