Halotan
Ogólne informacje
Nomenklatura systematyczna ( IUPAC ):
2-bromo-2-chloro-1,1,1-trifluoroetan
Wzór sumaryczny	C2HBrClF3
SMILES	C(C(F)(F)F)(Cl)Br
Masa molowa	197,38 g / mol
Identyfikacja
Numer CAS	151-67-7
PubChem	3562[1]
DrugBank	APRD00598[2]
Właściwości Gęstość i stan skupienia 1,872 g/cm3 ; ciało stałe[3] Temperatura topnienia 50,2 °C ([3])
Niebezpieczeństwa
MSDS	Zewnętrzne dane MSDS
Zagrożenia
Toksyczny Toksyczny (T)
Zwroty ryzyka	R61, R37/38, R41[3]
Zwroty bezpieczeństwa	S53, S23, S26, S36/37-45[3]
Numer RTECS	KH6550000[3]
Podobne związki
Podobne związki	izofluran
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja
ATC	N01 AB01
Farmakokinetyka
Metabolizm	wątrobowy (CYP2E1)[4]
Wydalanie	nerkowe
Uwagi terapeutyczne
Dawka śmiertelna	LD50 5,68 g/kg (szczur, doustnie) LC50 2,9% (szczur, wdechowo)

Halotan – organiczny związek chemiczny ; fluorowcowa pochodna etanu .

Związek ten ma silne działanie usypiające. Jest stosowany we wziewnym znieczuleniu ogólnym , samodzielnie lub w połączeniu z innymi anestetykami .

W temperaturze pokojowej jest to niepalna, bezbarwna ciecz o temperaturze wrzenia 50 °C.

Działanie

Charakteryzuje się silnym działaniem anestetycznym , słabym przeciwbólowym i niewielkim rozkurczającym na mięśnie szkieletowe. W mieszaninie łączony jest z powietrzem, tlenem lub z mieszaniną tlen- podtlenek azotu i w ciągu kilku minut wywołuje znieczulenie, którego głębokość jest proporcjonalna do zastosowanej dawki. Znieczulenie chirurgiczne występuje przy stężeniu 12 mg% halotanu we krwi . Szybko wydala się przez płuca w 80%, pozostała część jest metabolizowana w wątrobie i wydalona przez nerki .

Interakcje

• Potęguje działanie galaminy i tubokuraryny .
• Wzmaga toksyczne działanie fenytoiny .
• Uczula mięsień sercowy na środki beta-adrenergiczne i sympatykomimetyki.
• Adrenalina podana pozajelitowo szczególnie dożylnie wywołać może ciężkie zaburzenia rytmu serca z migotaniem komór .
• Morfina wzmaga depresyjne działanie halotanu na ośrodek oddechowy.
• Zwiększa wrażliwość na insulinę , nasila działanie glikozydów nasercowych .
• Zmniejsza reakcję organizmu w odpowiedzi na hipowolemię .

Przeciwwskazania

• wstrząs oligowolemiczny
• wysokie ciśnienie wewnątrzczaszkowe
• nadczynność tarczycy
• choroby wątroby
• pierwszy trymestr ciąży
• okres porodu
• u chorych z podwyższoną temperaturą ciała
• ostrożnie stosuje się w cukrzycy

Nie należy stosować łącznie z:

• chloropromazyną ,
• adrenaliną i innymi sympatykomimetykami,
• środkami beta-adrenergicznymi.

Działania niepożądane

• Działa depresyjnie na układ sercowo-naczyniowy powodując bradykardię – duże zwolnienie uderzeń serca, nawet do 30/min. oraz na oddychanie powodując bradypnoe – częstość oddechów jest mniejsza, ruchy oddechowe są płytsze i wolniejsze.
• Zaburza działanie baroreceptorów (presoreceptorów).
• Powoduje zmniejszenie kurczliwości mięśni naczyń krwionośnych (obniża się ciśnienie tętnicze ) oraz mięśnia sercowego – spada objętość wyrzutowa serca, powoduje zaburzenia rytmu.
• Obniża napięcie mięśnia ciężarnej macicy , zwiększa ryzyko krwotoku poporodowego oraz rozluźnia mięśnie jelit.
• Przedawkowany powoduje uszkodzenie czynności nerek i toksyczne uszkodzenie wątroby niekiedy z żółtaczką .
• Halotan w 80% wydalany jest przez płuca. Pozostałe 20% ulega rozpadowi w wątrobie na drodze oksydacyjnej tworząc nieszkodliwe produkty. Jeżeli rozpad halotanu w wątrobie będzie się odbywał na drodze redukcji (beztlenowej) powstaną produkty toksyczne, które w połączeniu z lipoproteinami spowodują martwicę hepatocytów .
• Możliwość rozwoju zespołu hipertermii złośliwej .
• Wzrost ciśnienia śródczaszkowego .
• Dreszcze podczas wybudzania.

Dawki

Wprowadzenie do znieczulenia 2-4% obj. Utrzymanie znieczulenia: 2,5-3% jako pojedynczy anestetyk, 0,25-1,0-2,0% obj. w połączeniu z innymi.

Przypisy