Góry Wschodnioserbskie (t. Rudawy Wschodnioserbskie, Karpaty Serbskie, Karpaty Bałkańskie; serb. Карпатско-балканске планине - Karpatsko-balkanske planine) - pasmo gór fałdowych na Półwyspie Bałkańskim , w centralnej Serbii .

Przynależność i granice Gór Wschodnioserbskich są różnie określane. Zalicza się je w całości lub w części do Karpat , do Starej Płaniny albo uznaje się je za samodzielny fragment łańcucha alpidów w Europie. Według dominujących ostatnio w polskiej geografii poglądów Góry Wschodnioserbskie należą do Bałkanu jako jego samodzielna część i rozciągają się od przełomu Dunaju w Żelaznej Bramie , gdzie graniczą z Karpatami , a doliną Timoku , która dzieli je od Starej Płaniny . Na zachodzie poprzez dolinę Morawy Góry Wschodnioserbskie graniczą z pasmami hercyńskiego Masywu Rodopskiego .

Największe pasma Gór Wschodnioserbskich to Miroč, Homoljske planine, Deli Jovan, Krš, Beljanica (Sokolica, 1336 m n.p.m.) w części północnej oraz Kučaj, Samanjac, Rtanj (1560 m n.p.m.), Ozren, Svrljiške planine, Devica, Tupižnica w południowej.

Formy krasowe ; lasy bukowe ; bogate złoża rud miedzi ( Bor , Majdanpek ), żelaza i węgla .