Kwiat

Gwiazdnica gajowa (Stellaria nemorum L. ) – gatunek byliny należący do rodziny goździkowatych (Caryophyllaceae). Występuje w całej niemal Europie , na Kaukazie oraz w USA w stanie Georgia ^[2]. W Polsce jest rośliną pospolitą na całym niżu i w niższych położeniach górskich.

Morfologia

Łodyga

Wzniesiona lub podnosząca się, wysokości do 60 cm. Jest krucha i łamliwa, a na przekroju poprzecznym obła. W górnej części jest gruczołowato owłosiona. Roślina wytwarza cienki i długie rozłogi . Pod koniec lata roślina wytwarza długie pokryte łuskami pędy, które płożą się po ziemi i ukorzeniają. W ten sposób przez wegetatywne rozmnażanie gwiazdnica gajowa tworzy całe płaty.

Liście

Sercowatojajowate, dolne na ogonkach, górne siedzące, ułożone naprzeciwlegle.

Kwiaty

Białe, o pięciu głęboko podzielonych płatkach korony. Mają średnicę do 2 cm i tworzą na szczycie łodygi dwuramienną wierzchotkę . Działki kielicha ok. dwukrotnie mniejsze od płatków korony. Słupek górny z trójdzielnym znamieniem, 10 pręcików.

Owoce

Wielonasienne torebki . Po dojrzeniu pękają 6 klapami niemal do samej nasady.

Biologia i ekologia

Bylina , hemikryptofit . Rośnie na glebach żyznych, próchnicznych w lasach wilgotnych i zaroślach, przeważnie w cienistych miejscach. Hemikryptofit . Kwitnie od maja do czerwca. Jest owadopylna lub wiatropylna . W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku (All.) Alno-Ulmion, Ass. Stellario nemorum-Alnetum. Roślina żywicielska dla grzyba wywołującego rakowate guzy na jodle . Roślina miododajna , chętnie odwiedzana przez pszczoły .

Przypisy

Bibliografia