Puszcza Kurpiowska, Puszcza Zielona - określenie lasów położonych w dorzeczu środkowej Narwi na
Równinie Kurpiowskiej
. Jej granice wyznaczają rzeki:
Pisa
(od wschodu),
Narew
(od południa) oraz
Orzyc
(na zachodzie). Północne krańce sięgają dawnej granicy
Prus Wschodnich
. Nazwa pochodzi od zamieszkującej ją ludności:
Kurpiów
.
W
XVI wieku
Puszczę Kurpiowską zwano Zagajnicą, dodając określenia pochodzące od starostw (łomżyńskiego, ostrołęckiego i przasnyskiego), w których się znajdowała dana część puszczy. W
wieku XVIII
określenie Puszcza Kurpiowska zostało rozszerzone na
Puszczę Zieloną
oraz
Puszczę Białą
należącą do biskupów płockich. Stopniowo Puszczę Kurpiowską zaczęto utożsamiać z Puszczą Zieloną.
U schyłku
XX
wieku lasy stanowiły ok. 33% Puszczy Kurpiowskiej. Większość (95%) obszarów leśnych obejmuje
bór sosnowy
, nielicznie występuje
olsza
,
świerk
,
dąb
i
brzoza
. Nieliczne naturalne drzewostany świerkowo-sosnowe i olszowe objęto ochroną[1].
Na terenie puszczy znajdują się rezerwaty:
Przypisy i źródła:
- ↑ Encyklopedia Polski t.2
